Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Περαστικός από τα ψηλά της Φυλής μετά από καιρό. Λέω δεν ρίχνω μια ματιά τι παίζει; Τικ μου έκανε η Λολίτα στο 109 κάτω. Ψιλή λεπτή Ρωσίδα μιλφ, με κάτι το περίεργα έκφυλο στο χαμόγελο και στο βλέμμα. Κοπέλες επιλέγουμε είτε γιατί είναι εμφανισιακά κοπελάρες (εδώ δεν είναι τέτοια περίπτωση) είτε γιατί είναι σκυλιά του πολέμου στο κρεββάτι. Εδώ το πορνοένστικτό μου έκανε για το δεύτερο και είπα να την δοκιμάσω.

Μου ήρθε μέσα στην χαρά και με άρχισε τα κομπλιμέντα και τα χάδια. Αξιοσημείωτο το ότι έχει καλό στήθος, 2άρι σε καλή κατάσταση γενικά, που δεν το περίμενα. Μου λέει «Να σου τον γλύψω;», «Ελεύθερα, δικός σου είναι» της απάντησα. Άρχισε μια μέτρια πίπα, προς το αερόπιπα. Έγλυφε και την γειτονιά. «Θέλω μετά να μου τα δώσεις στο στόμα» μου είπε. «Συνέχισε και θα το θυμάμαι» της απάντησα, αυτόματα έβαλα στο μυαλό μου να θυμάμαι να μην την φιλήσω γιατί όσο νάναι...
Μου έκανε και κάτι περίεργα μασάζ στις πατούσες (!!!) όσο με ρούφαγε και με τα πολλά βάλαμε καπελάκι και νάμαστε στον αγώνα. Τι «σκίσε με», τι «δώστα μου», τι αχ και βαχ η Λολίτα. Ο γερόγατος την έφερε σβούρα για 5 κάτι λεπτά. Αφού απόκαμα της λέω: «Ρούφα τον να τα πάρεις όλα». Με χαρά έβγαλε το καπέλο, με έγλυψε δυνατά και τα ρούφηξε όλα, μα όλα λέμε, λαμπίκο. Μετά με πλησίασε με χαμόγελο και διαπίστωσα ότι τα είχε καταπιεί, όλα!!!
Ως εδώ όλα καλά με την Λολίτα. Εδώ αρχίζουν τα περίεργα.

Με πλησίασε στο αυτί και μου λέει: «Πουρμπουάρ;» Της απάντησα με το χαμόγελο ότι και εγώ στην δουλειά μου προσπαθώ να είμαι άριστος αλλά δεν ζητάω ούτε παίρνω πουρμπουάρ. Βασικά δεν το έχω σωστό να δίνω έξτρα σε μπουρδέλα και ειδικά σε μιλφ, τα πιπίνια είναι αλλιώς. Λοιπόν η κοπέλα στράβωσε αμέσως και με ρώτησε: «Πιστεύεις στο Θεό;», «Βεβαίως» της απάντησα. «Εγώ πιστεύω στον Σατανά» μου ανταπάντησε με έντονο ύφος!!!

«Μαμά μου» είπα μέσα μου, και θυμήθηκα ενστικτωδώς κάτι σπαρταριστές σκηνές με βρικόλακες από την «Νύχτα των Βρικολάκων» του Πολάνσκι που είχα δει στο σινεμά μικρός και μου έχουν εντυπωθεί για πάντα. Η Λολίτα πλήθηκε και αποχώρησε.

«Βρε τι περίπτωση μου έτυχε» αναρωτήθηκα. Αργότερα μπήκα στο Bou και ψάχνοντας διαπίστωσα ότι η κοπέλα είναι αυτή που είχε πάρει ο Σμύρνης πριν μισό χρόνο με το όνομα Αλεξάνδρα τότε. Αυτά τα περίεργα με την «Σατανική» Λολίτα... Θα την θυμάμαι για την λύσσα της να τα ρουφήξει, και το σατανικό βλέμμα της στο τέλος.