Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Όντας τον τελευταίο καιρό σε μία συνεχή αναζήτηση εργαζόμενων σε μπουρδέλα κοριτσιών με μεγάλο στήθος που είναι και το φετίχ μου, μία απ' αυτές που "ανακάλυψα" με αφορμή κάποιες αναφορές τώρα τελευταία σε συγκεκριμένο thread του μπουρδελο - site ήταν και η Νάντια. Η αναφορά του συναγωνιστή έκανε λόγο για "ξανθιά παχουλή με ωραίο πρόσωπο και βυζιά 4άρια τουλάχιστον", οπότε εγώ δεν ήθελα τίποτα περισσότερο για να προγραμματίσω με την πρώτη ευκαιρία ένα check της κορασίδος στην Τροφωνίου που εργάζεται.

Η ευκαιρία δόθηκε την Τρίτη 2/12 όπου λόγω μιας υποχρέωσης κατέβηκα το απόγευμα αυτής της μέρας στην Αθήνα, οπότε έβαλα στο πρόγραμμα και μια επίσκεψη στη Νάντια ενώ αν δε με ενθουσίαζε σκόπευα να περάσω με την Τζένη απ' το Βέργας 3 που συνήθως είναι πρωινή αλλά δουλεύει και κάποια απογεύματα. Άφιξη λοιπόν στην Τροφωνίου περίπου στις 10:00 το βράδυ, όπου και πάρκαρα με χαρακτηριστική άνεση καθώς στο δρόμο στεγάζονται μόνο μπουρδέλα και σιδηρουργεία, οπότε τις βραδινές ώρες είναι άδεια. Πέρασα το κατώφλι του σπιτιού στο 11 της οδού νιώθοντας ένα ευχάριστο συναίσθημα παρά το γεγονός ότι πρόκειται περί τρώγλης, καθώς ήταν ένα απ' τα πρώτα σπιτάκια των οποίων το κατώφλι πέρασα τις πρώτες μέρες τις μπουρδελοκαριέρας μου το όχι μακρινό 2009, όπου και συνευρέθην με τη θρυλική και παρηκμασμένη πλέον βυζοπούλα Τζούλια, γνωστή και με το παλαιότερο όνομά της Λάουρα... Μετά από εκείνη τη συνεύρεση δεν είχε τύχει να ξαναπεράσω με κάποια κοπέλα στο εν λόγω σπίτι, παρά μόνο είχα μπει κανα δυο φορές στα πλαίσια μπουρδελότσαρκας. Άλλωστε η μπίχλα της Τροφωνίου - σε αντίθεση με τις ανακαινισμένες Βέργας και Εξηκίου - ήταν αποτρεπτική.

Με το που μπαίνω βλέπω την τσατσά σκυμμένη να τακτοποιεί κάποια πράγματα στο χωλ και μόλις με αντίκρυσε με χαιρέτησε βαριεστημένα με έναν ομολογουμένως όχι και τόσο επαγγελματικό τρόπο. Βλέποντάς με να περιμένω στην είσοδο του σαλονιού με προέτρεψε δυσανασχετώντας να πάω πιο μέσα στο δωμάτιο για να "έχουν χώρο τα κορίτσια". Πριν βγουν τη ρωτάω εγώ "ψάχνω για μια Νάντια, εδώ δουλεύει;" Για να εισπράξω την απάντηση "δεν ξέρω για ποια μιλάς, κάτσε να δεις αυτές που έχω αν σ' αρέσουν". Φυσικά δεν είχα κάνει λάθος απλά η απαράδεκτη τσατσά δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν ήθελε να μου επιβεβαιώσει ότι η μία απ' τις δυο κοπέλες που είχε ήταν η Νάντια... Βγαίνουν οι κοπέλες, εμφανίσιμες κι οι δυο τους. Τη Νάντια την κατάλαβα αμέσως - η μία απ' τις δύο ήταν παχουλή, ξανθιά, με υπέροχο πρόσωπο και στήθος που ασφυκτιούσε μέσα στο κορμάκι που φορούσε. Παρότι είχα καταλάβει ότι πρόκειται γι' αυτή που έψαχνα κάνω πως πάω να φύγω για να δω την αντίδραση της τσατσάς. Ενώ είμαι στην πόρτα την ξαναρωτάω: "Δε μου είπατε πώς είναι τα ονόματα των κοριτσιών". Και γυρνάει το ζώον και ρωτάει τις κοπέλες που εκείνη την ώρα επέστρεφαν στο δωμάτιο υπηρεσίας "κορίτσια πώς λέγεστε"; Μόνο εκείνη τη στιγμή πετάγεται η Νάντια και λέει "εγώ είμαι η Νάντια..." Μαύρο λοιπόν στην τσατσά, γι' αυτό και ο άσσος στη βαθμολογία.

Ξενερωμένος απ' την όλη κατάσταση όπου τα ονόματα των κοριτσιών ήταν κάτι σαν απόρρητα παρότι κατάλαβαν ότι ψάχνω για μία απ' αυτές σηκώνομαι και φεύγω για να ρίξω μια ματιά και στην κοντινή Βέργας μήπως δουλεύει η Τζένη. Δυστυχώς ή ευτυχώς είχε ρεπό, οπότε επέστρεψα στην Τροφωνίου. Αυτήν τη φορά η τσατσά ήταν πιο ευγενική και αφού ξαναβγήκαν τα κορίτσια και δήλωσα ότι θέλω να περάσω με τη Νάντια με οδήγησε σε δωμάτιο και της έδωσα το εικοσάρικο της συνεύρεσης.

Το δωμάτιο άθλιο, στα γνωστά στάνταρντς των μη ανακαινισμένων σπιτιών της Λιοσίων. Τα πάντα ετοιμόρροπα "φώναζαν" εγκατάλειψη. Ο εξοπλισμός ο προβλεπόμενος (κρεβάτι, κομοδίνο, καλόγερος, νιπτήρας), ευτυχώς δεν υπήρχαν δυσάρεστες οσμές πέρα απ' τη γνωστή μπουρδελίλα, όπως συνήθως συμβαίνει στους οίκους του Μεταξουργείου. Ο φωτισμός υπερβολικά χαμηλός, ίσα που βλέπεις, αλίμονο τί θα αντίκρυζαν τα μάτια μου αν ήταν πιο δυνατό το φως.

Ξεντύνομαι και σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα μπαίνει η Νάντια στο δωμάτιο ρίχνοντας και μια μούτζα στην υπηρεσία μόλις έκλεισε την πόρτα. "Είμαι τσαντισμένη μαζί της", μου λέει. Τη ρωτάω "καλά είναι δυνατόν να της λέω ότι ψάχνω τη Νάντια και να μη μου λέει ότι είσαι εσύ"; "Άσ' τα σου λέω", μου κάνει, "μια χαρά ξέρει το όνομά μου απλά έχει μπερδέψει κάποια πραγματάκια". Παρεμπιπτόντως διαπίστωσα ότι μιλούσε άριστα ελληνικά. Της λέω "ελπίζω να μην ξεσπάσεις τα νεύρα σου πάνω μου" και γυρνάει το μωρό και μου κάνει ναζιάρικα "τρελός είσαι; Όχι φυσικά" και με σπρώχνει με τρόπο στο κρεβάτι, ενώ είχε ήδη βγάλει τις θεϊκές βυζάρες της έξω. Πριν περάσω στην περιγραφή της συνεύρεσης, ας προβώ σε μία αναλυτική περιγραφή της: Αλβανίδα (Ρωσίδα δήλωσε όταν τη ρώτησα αλλά κάνει μπαμ ότι είναι Αλβανίδα συν τοις άλλοις απ' την προφορά) γύρω στα 25, ξανθιά, με υπέροχο πρόσωπο με ένα μόνιμο πονηρό χαμογελάκι ζωγραφισμένο πάνω του. Παχουλή αλλά καθόλου αντιαισθητική με ισοκατανεμημένο πάνω της το βάρος, επίσης δεν είναι πλαδαρή. Θεϊκές βυζάρες νούμερο 4 τουλάχιστον, χάρμα οφθαλμών και υπέροχες στην αφή. Ωραίο δέρμα χωρίς ψεγάδια, γενικά είναι απ' τις παχουλές που τις ξεσκίζεις άνετα και χωρίς δεύτερη σκέψη.

Με σπρώχνει με τρόπο στο κρεβάτι. Ενώ πλάγιαζα και δίχως να έχω άλλη υπομονή χιμάω στα βυζιά της και ασχολούμαι πολλή ώρα μαζί τους με την κοπέλα να μη δυσανασχετεί καθόλου (γενικά παρότι δεν "αφήνεται" στον πελάτη τηρώντας κάποιες αποστάσεις, είναι ευγενέστατη και ευχάριστη και αυτό είναι απ' τα μεγάλα της ατού). Τη ρωτάω αν δέχεται γλωσσόφιλα και μου απαντάει με ευγένεια αρνητικά. Ξαπλώνω και έρχεται με τρόπο πάνω μου και μαεστρία που συνήθως μόνο σε μιλφάκια συναντάς. Με ρωτάει αν έχω πρόβλημα να μου γλείψει τη ρόγα, της απαντάω "φυσικά και δεν έχω πρόβλημα" και αρχίζει γλείψιμο στη ρόγα και στη γύρω περιοχή. Παράλληλα φροντίζει οι υπέροχες βυζάρες της να τρίβονται πάνω στο επίμαχο σημείο κάνοντάς με τούρμπο ενώ με άφηνε να έχω μια σχετική ελευθερία κινήσεων, μάλλον προτιμά εκείνη περισσότερο να καθοδηγεί. Αργό ισπανικό στη συνέχεια με τις βυζάρες της στο πέος μου. Κατόπιν περνάει λαστιχάκι και αρχίζει μία πολύ καλή, αργή και παθιάρικη πίπα η οποία δυστυχώς δε διήρκεσε πολύ. Κάποια στιγμή σηκώνεται και πριν προλάβει να πει ο,τιδήποτε της λέω "έλα να σε γλείψω κι εγώ τώρα". Ψιλοφάουλ εκεί, τη βλέπω να δυσανασχετεί ελαφρώς και τη ρωτάω "τί; δεν κάνεις; η υπηρεσία το ανακοίνωσε στο σαλόνι...", εισπράττοντας την απάντηση "το κάνω αλλά δε μου πολυαρέσει...". Κάνω το βλάκα και της λέω "από εμένα θα σου αρέσει" και τη στήνω ανάσκελα έξω - έξω στο κρεβάτι ανοίγοντας διάπλατα τα πόδια της. Δυστυχώς έχει πολύ μικροσκοπικά μουνόχειλα αλλά το μουνάκι της ήταν εντελώς ξυρισμένο και ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ, σπάνιο πράγμα για κοπέλα σε μπουρδέλο β' διαλογής... Τη γλείφω κάμποση ώρα με καλούτσικη συμμετοχή από μεριάς της με ορισμένους αναστεναγμούς που σχεδόν παίρνω όρκο ότι ήταν αληθινοί...

Στη συνέχεια αποφασίζουμε να περάσουμε στο "σκληρό ροκ" με πρώτη στάση εκείνη ανάσκελα κι εμένα όρθιο στην άκρη του κρεβατιού, βόλευε πολύ λόγω του ότι το κρεβάτι ήταν ψηλό. Τη σκίζω κάμποση ώρα έτσι με πολύ καλή συμμετοχή από μεριάς της, κραυγές, αναστεναγμούς κ.τ.λπ. Επόμενη στάση πισωκολλητό με τη Νάντια στα τέσσερα, παρότι παχουλή επειδή το πάχος της είναι ισοκατανεμημένο και δεν είναι πλαδαρή ο κώλος της είναι υπέροχος σ' αυτήν τη στάση. Προς τιμήν της δε γέρνει επίτηδες ώστε ν' αποφύγει την πλήρη διείσδυση (το γνωστό κολπάκι), αλλά αφήνει το ελεύθερο στον πελάτη, επίσης καλή συμμετοχή σ' αυτήν τη στάση.

Όντας λίγο κουρασμένος απ' όλη τη μέρα ήταν λίγο δύσκολο να τελειώσω πάνω στην πράξη οπότε της ζήτησα να χύσω πάνω στο υπέροχο στήθος της, κάτι που δέχτηκε μετά χαράς σχεδόν χωρίς να ξινίσει καθόλου. Πετάω την καπότα και κάνουμε ένα γυμνό ισπανικό στο οποίο το 'χει πολύ, το μέγεθος των βυζιών της είναι το ιδανικό αλλά ξέρει κι αυτή τί στάση να πάρει και πώς να χειριστεί το στήθος της... Το τέλος επήλθε με μαλακία ολίγων δευτερολέπτων από εμένα μετά το ισπανικό και τη Νάντια να με κοιτάει στα μάτια... Την πήραν τα ζουμιά στο στήθος δίχως να τραβηχτεί ή να βάλει κανένα χέρι μπροστά φοβούμενη μήπως τη βρουν τα "σκάγια" στο πρόσωπο, λίγα πουτσοσκάμπιλα στο τέλος πάνω στα βυζιά της που δε χόρταινα κι ακριβώς εκείνη τη στιγμή μου λέει κρατώντας ακόμα το βρεγμένο στήθος της "σ' ευχαριστώ..." κάνοντάς με να γελάσω και να της πω "τί με ευχαριστείς που σ' έκανα χάλια; Εγώ σ' ευχαριστώ" και γέλασε κι αυτή. Πλύθηκε επιμελώς μπροστά μου και μετά από λίγο βγήκε απ' το δωμάτιο λέγοντας με ευγένεια ένα "γεια σου μωρό μου σ' ευχαριστώ" αλλά χωρίς να δώσει φιλί, κάτι που προσωπικά το θεωρώ πολύ λάθος και χρεώνεται στα αρνητικά. Μετά από λίγο αποχώρησα κι εγώ με την τσατσά να με χαιρετάει φεύγοντας απ' το δωμάτιο υπηρεσίας.

Συμπερασματικά η Νάντια είναι μια κοπέλα όπου η συνεύρεση μαζί της είναι τίμια όπως ανέφερα και στον τίτλο της κριτικής, πλην όμως είναι απλά τυπική και καλή επαγγελματίας για τα δεδομένα ενός μπουρδέλου χωρίς να κάνει το κάτι παραπάνω. Ξέρει να γαμιέται αρκετά καλά, χωρίς όμως να είναι και κάτι το εξαιρετικό. Στα ατού της η εμφάνισή της που σίγουρα δεν αφήνει αδιάφορο κανένα βυζολάγνο, η ευγένειά της, η καθαριότητά της, η καλή της συμμετοχή σε όλες τις στάσεις και το γεγονός ότι αφήνει να τη χύσεις όπου γουστάρεις εκτός απ' το πρόσωπο φυσικά. Στα μείον η δυσαρέσκειά της στο γλειφομούνι, η μικρή διάρκεια της πίπας και κυρίως το γεγονός ότι δίνει την εντύπωση πως δε δίνεται 100% στον πελάτη τηρώντας κάποιες αποστάσεις. Σε γενικές γραμμές όμως αποτιμάται θετικά, το 8άρι στη σχέση απόδοσης - τιμής έχει να κάνει και με τον άθλιο χώρο, ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί τα μη ανακαινισμένα μπουρδέλα της Λιοσίων έχουν ταρίφα 20 ευρώ. Η Νάντια μπαίνει στα υπ' όψιν, δε θα είναι και η πρώτη μου επιλογή αλλά όταν θελήσω κάποια στιγμή στο μέλλον να ξεχαρμανιάσω σε κάποια βυζοπούλα δεν το αποκλείω να την επισκεφτώ ξανά. Φυσικά πρόκειται για μία κοπέλα απ' αυτές τις οποίες κάθε βυζολάτρης ΟΦΕΙΛΕΙ να επισκεφτεί τουλάχιστον μία φορά...