Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δευτέρα, ώρα 21:00
Είχα καιρό να δω τον όροφο στη Μεγάλου Αλεξάνδρου 22 να λειτουργεί. Μπαίνοντας ήρθα μούρη με μούρη με μια κοντόφαρδη νεαρή μελαχρινή, «γεια!», με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, καλούτσικο έκφυλο πρόσωπο μ' ανάγλυφα χείλη, μεγάλο στήθος, πόδια με κυτταρίτιδα.
«Αννούλα μου έχω, τσιμπουκάκι, από πάνω, πισουκολλητό (sic), πιασίματα, στάση εξήντα εννιά, ισπανικά (sic) στα βυζιά της. Μόνο δέκα!». διαλαλούσε η υπηρεσία. «Ευχαριστώ πολύ», της είπα κι έκανα να φύγω. «Γιατί; Δεν κάναμε τίποτα!», απόρησε εκείνη.
Συνέχισα για τον όροφο στον αριθμό 25 της ίδιας οδού. Πρώτα πήγα στο δεξιό μπουρδέλο. Εκεί η τσατσά μου έκανε γνωστό πως δούλευε η Σάντρα, απ' το Ιάσονος46 (το πάνω), 44 (το μέσα), 36, που όμως ήταν στο δωμάτιο.
«Μάλιστα. Για να δω κι απέναντι...», της είπα.
Στο απέναντι χολάκι περίμενε συναγωνιστής. Παρουσιάστηκε μια διοπτροφόρος κοντοφάρδουλη νεαρή, «γεια σου μωρό μου! Τι κάνεις;», με ίσια μαύρα μαλλιά μέχρι την οσφύ, σεληνοειδές πρόσωπο, μεγάλα βυζιά. Φυσικά φορούσε μεσοφόρι.
Η υπηρεσία, που ακολουθούσε, μου δήλωσε πως «η κοπέλα είναι!», συνεχίζοντας ότι «πάρα πολύ καλή στο δωμάτιο είναι, να περάσεις ωραία αγάπη μου, δεν βιάζεται καθόλου!»
Ζήτησα να μάθω τ' όνομά της. «Αντριάνα!». 'Οπως και το πρόγραμμά της. «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, εξήντα εννιά, από πάνω, από κάτω, με 10 ευρώ είναι, πάρα πολύ καλή στο δωμάτιο, χα χα...»
Το γελάκι της οφειλόταν στο γεγονός ότι η αψηλή μελαχρινή τραβεστί 'Ασπα, που μόλις είχε βγει απ' το δωμάτιο, είχε πάρει μια προκλητική πόζα και μου σούφρωνε τα χείλη...
Ο συναγωνιστής έκανε να φύγει. Τότε το τετράγωνο σώμα της Ανδριάνας του έφραξε τον δρόμο και το χαμογελαστό στόμα της του είπε: «Εσύ πιάνεις πιάνεις και φεύγεις, όχι δεν θα φύγεις!». Τελικά τον άφησε.
«Θα περάσεις μωρό μου;», θέλησε να μάθει η τσατσά. «Θα περάσω με την... πώς την είπαμε;», ρώτησα. «Ανδριάνα!».
Μπαίνοντας στο δεξιό, όπως τα βλέπουμε, δωμάτιο από μια στενή πόρτα, δίπλα και πίσω απ' την εξώπορτα, σχολίασα: «Μμ, στριμωγμένα είστε εδώ!...». «Ε, τι να κάνουμε αγάπη μου...», άκουσα από πίσω μου την υπηρεσία.
Απ' τη σκάλα, τον κοινόχρηστο διάδρομο και το χολάκι, ακούγονταν τα πάντα! Επίσης δεν υπήρχε κωλόχαρτο και υγρό σαπούνι. Κατά τ' άλλα η κάμαρα ήταν ανεκτή.
Η Ανδριάνα έσπρωξε την πόρτα μετά από δέκα λεπτά, «εντάξει μωρό μου;» και μένοντας ολόγυμνη άλειψε το αιδοίο της με κρέμα πριν γονατίσει δίπλα μου. Είχε εργαστεί στα 46άρια και στα 44άρια. «Σ' αυτά τα πέντε έχω δουλέψει».
Κατευθείαν πήρε να μου φορέσει την καπότα. Στην ερώτησή μου εάν πρόσφερε κάποια προκαταρκτικά, απάντησε με νόημα: «Για να δούμε, θα δίνω;»
Ξεκίνησε με μια γρήγορη πίπα, που όμως έπειτα απ' την άμεση αντίδρασή μου, «'Αχου, σιγά σιγά! Γιατί δεν έχω καυλώσει ακόμα!...», τη βελτίωσε, προσθέτοντας και κάποιους εξωτερικούς γλωττισμούς στην "περιποίηση"... 'Οταν μετά από λίγο ψιλοκαύλωσα, έπιασε να μου γλείψει τη θηλή –μαλακίζοντάς με ταυτόχρονα–, τον λαιμό, φτάνοντας μέχρι το αυτί, το οποίο έγλειψε, αλλά και δάγκωσε (!), επίσης.
«Μωρό μου, να το βάλουμε λίγο;», πρότεινε όταν ένιωσε τη στύση μου ικανή.
Της ζήτησα να πάρει θέση στα τέσσερα. 'Αρχισα να γαμάω. Παρ' όλη τη λίπανση ένιωθα την τριβή ικανοποιητικά. «'Ετσι, έτσι!», φώναζε εκείνη παροτρύνοντάς με. 'Εδινα κι εγώ, έδινα, αλλά δεν έχυνα κι ο χρόνος περνούσε. Απ' έξω άκουγα την υπηρεσία να ενημερώνει τους αρσενικούς πως, «σε λίγο βγαίνει η κοπέλα».
«Πάμε κανονικό;», με ρώτησε τότε εκείνη. «'Ελα!», συμφώνησα. Ξάπλωσε ανάσκελα κι άνοιξε διάπλατα τα πόδια. Την "κάρφωσα" και άρχισα τα μέσα-έξω. Γαμούσα με κλειστά τα μάτια.
«Μωρό μου σ' αρέσει;», την άκουσα να ρωτάει. «Ναι», απάντησα μέσα απ' τα δόντια μου. «Μωρό μου!», πρόσθεσε με "ηδυπάθεια". 'Επειτα από αρκετές ψωλιές κατάφερα να χύσω...