Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πέμπτη, 6:38 το πρωί.
Η βρύση έσταζε και μέτραγε. Κάποιος απ' τους συναγωνιστές, που μπήκε στο δωμάτιο με τον πόθο να γαμήσει, την είχε αφήσει μισάνοιχτη. «Κλικ, κλικ, κλικ...». Λίγο πριν είχα πληρώσει ένα δεκάρικο γι' απλό πρόγραμμα 10 λεπτών με την αψηλή (πάνω στα πορνοπάπουτσα) Λάνα, μια λιμπιστή ρωσίδα μιλφ (δούλεψε και στο 48 της Κολωνού), με ξανθωπό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο πρόσωπο, μικρό προς μεσαίο στήθος, σφριγηλό κορμί, ομορφοσχηματισμένα κωλομέρια και μπούτια, καλλίκνημος. Τώρα την περίμενα ξαπλωμένος, νιώθοντας την ψύχρα απ' το μισό κλιματιστικό (το άλλο μισό εξυπηρετούσε το κουζινάκι) κι ακούγοντας την υπηρεσία να ενημερώνει και να οδηγεί τον κόσμο στις κάμαρες –μαζί με τη Λάνα δούλευε μια μελαχρινή, μικρόστηθη, αδύνατη κοπελίτσα, η Αννούλα.
'Οταν, μετά από δυο-τρία λεπτά, εισήλθε στο δωμάτιο της ζήτησα να κλείσει ή να κάνει κάτι επιτέλους με το ερ κοντίσιον, για να μου απαντήσει με χαμόγελο: «Η αρ κοντίσιον είναι και για εκεί αγάπη μου, μισά μισά, δεν μπορούμε να τα κλείσουμε...» συμπληρώνοντας εύθυμα: «'Ελα, καλοκαίρι είναι!»
«Καλοκαίρι δεν είναι, αλλά άμα πλευριτώσω θα σου πω εγώ!... Τέλος πάντων...» σκέφτηκα.
Βγάζοντας το μπικίνι, μένοντας μοναχά με τα ψηλοτάκουνα και κάτι πράσινα κορδόνια που είχε τυλιγμένα απ' τους αστραγάλους μέχρι ψηλά στους μηρούς, σάλταρε στο κρεβάτι και κρατώντας την καπότα ξεκίνησε να γλείφει και να φιλάει τις θηλές μου εκπέμποντας απ' το στόμα ένα συνεχόμενο, χαμηλής έντασης, «μμμ...». Λαιμούς και λοιπά μου έκανε γνωστό πως δεν αγγίζει... Δεχόταν όμως δικά μου χουφτώματα, τόσο στο σώμα όσο και στο μουνί, χωρίς ν' αντιδρά αρνητικά και στα επιφανειακά δαχτυλιάσματά μου...
Λέγοντας: «Καυλιάρη μου εσύ!» μετακινήθηκε ανάμεσα στα σκέλια μου και τοποθέτησε –νομίζω με το στόμα– την καπότα στη βάλανο ξετυλίγοντάς την μέχρι τ' αρχίδια. Η πίπα που επακολούθησε ήταν ερεθιστική, ενώ συμπεριλάμβανε το γνωστό «μμμ...», κάποια παιχνίδια με τη γλώσσα –έξω απ' τη στοματική της κοιλότητα–, καθώς επίσης χάιδεμα των αρχιδιών και του περινέου μου...
Τη γάμευσα πισωκολλητά γονατιστά. Το πέος μου εισχώρησε σ' έναν ελάχιστα λιπασμένο κόλπο μέχρι τους όρχεις, με 'κείνη να στηρίζεται στ' αντιβράχια, έχοντας το κεφάλι ελεύθερο προς τα κάτω, και τα ημισφαίρια του κώλου λίγο πιο ψηλά. 'Εχυσα έπειτα από λίγα λεπτά σφυροκοπήματος –που εναλλασσόταν με αργό, πιο αιθησιακό ρυθμό– λαγνοβογγώντας! Στο τσακ, τη γλύτωσα την κράμπα...
Κατά το chit chat, πριν αποχωρήσει, μου είπε πως δούλευε από τις 23:00 χθες και ότι σε μισή περίπου ώρα θα σχολούσε. Λίγο αργότερα έφευγα κι εγώ –σχετικά ευχαριστημένος. Ο ουρανός πάνω απ' το Μεταξουργείο δεν ήταν πια μαύρος, όπως όταν έμπαινα στο μπουρδέλο, τώρα είχε αποκτήσει ένα βαθύ μπλε χρώμα. Ξημέρωνε...