Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη, ώρα 7:29 το πρωί.
Στο υπόγειο της Κολωνού με το νούμερο 11, η γνωστή, μελαχρινή, τσουπωτή Μαίρη, εμφανίστηκε στο σαλόνι "παίρνοντας" μαζί της, όπως πάντα, το υφασμάτινο διαχωριστικό παραβάν και αφού με καλημέρησε "ενδιαφέρθηκε" να μάθει: – Τί κάνεις πρωί πρωί, καλά είσαι;
Σε απλό πρόγραμμα η Μαίρη.
Από τα κεντρικά της περι ης ο λόγος οδού, ανοιχτό ήταν εκείνη την ώρα μόνο το υπερυψωμένο ισόγειο με το νούμερο 27.
– Καλημέρα, η κοπέλα είναι στο δωμάτιο, σύντομα βγαίνει! ενημέρωσε μία συμπαθητική ηλικιωμένη υπηρεσία.
– Ποια κοπέλα είναι; ρώτησα.
– Είναι η Κλαούντια!
Μετά από λίγο εμφανίστηκε μία νεαρή με καστανό μαλλί πιασμένο πίσω, καλούτσικο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, κανονικό κορμί μ' ένα ταττού δεξιά στην ωμοπλάτη. Ηταν η Κλαούντια, από τον παραδιπλανό όροφο και το Δεληγιώργη 39. Το πρόγραμμά της απλό.
Φτάνοντας στα τελευταία της Ιάσονος, ενώ κατευθυνόμουν προς το 43, από την είσοδο του 46Α είδα να προβάλει το κεφάλι της Μαρίας, με το φυλακόβιο τατού στο μπράτσο, να ρίχνει δυο ματιές, στρεφόμενο δεξιά και αριστερά, και στη συνέχεια να τραβιέται μέσα. Ελεύθερο στοματικό και κώλος για τη Μαρία.
Στο "κοντέινερ", κάθισα δυο-τρία λεπτά ακούγοντας τον τσάτσο να συζητά με την κοπέλα στο κουζινάκι. Επειδή βιαζόμουν έφυγα προς το ισόγειο του 44 –το διπλανό υπερυψωμένο ήταν ανοιχτό– και διασχίζοντας τον διάδρομο εισήλθα στο σαλονάκι. Η υπηρεσία μισοκοιμόταν ξαπλωμένη σε μία πλαστική καρέκλα, έχοντας ανεβάσει τα πόδια της σε μία άλλη, σκεπασμένη με μια κουβέρτα. Ετσι όπως ήταν άρχισε την ενημέρωση: – Καλημέρα! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, ελεύθερο στοματικό, 69, ισπανικό, φιλάκια, χαδάκια, στα 10.
– Καλημέρα, τί κάνεις; ρώτησε μία μάλλον νεαρή, ξανθιά, με ίσιο κοντό μαλλί, μέτριο πρόσωπο με κανονική αλλά λίγο καμπουρωτή μύτη, ψιλοανάγλυφα χείλη, μεσαίο στήθος, σώμα με λίγα πιασιματάκια, τροφαντό κώλο, "δεμένα" μπούτια.
– Πώς σε λένε; ζήτησα να μάθω αντί να της απαντήσω.
– Αννα, αποκρίθηκε ανόρεχτα και μου γύρισε την πλάτη.
«Δεν θα περάσει αυτός...» μπορεί να σκέφτηκε.
– Πού μπαίνω; ρώτησα την τσατσά δίνοντάς της το 10ευρω.
– Οπου θέλεις! έδειξε αόριστα προς τα δωμάτια.
Η Αννα είχε ήδη (ξανα)ξαπλώσει και (ξανα)τυλιχτεί με την κουβέρτα της.
Το δωμάτιο που διάλεξα ήταν ικανοποιητικό (με την "απαραίτητη" βρωμιά πάντα!), ενώ διέθετε και ροοστάτη.
Δεν ήμουν ακόμα έτοιμος όταν εκείνη άνοιξε την πόρτα. Της είπα πως θα τη φώναζα εγώ.
Ξαναμπήκε μετά από 1 λεπτό. Χαμογελώντας τη ρώτησα γιατί βιαζόταν, μιας και δεν υπήρχε κόσμος στο σαλόνι, για να μου απαντήσει, με σπαστά ελληνικά, πως δεν της αρέσει να περιμένει...
Αφού έβγαλε σουτιέν και κιλότα, πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια μου. Πρίν σκίσει το περίβλημα του προφυλακτικού, της είπα να έρθει πλάι μου για να χαϊδευτούμε-φιληθούμε κομματάκι. Αλλωστε τα «φιλάκια» και τα «χαδάκια» είχαν ανακοινωθεί στις υπηρεσίες της.
Πράγματι ήρθε.
Μου έγλειψε-φίλησε (επιφανειακά) τις θηλές, κάνοντάς μου ταυτόχρονη (άτεχνη) μαλακία, ενώ δέχτηκε αδιαμαρτύρητα και τα δικά μου χάδια –που συμπεριλάμβαναν επιφανειακό δαχτύλιασμα του αιδοίου της–, το γλείψιμο-ρούφηγμα των φυσικών βυζιών της και το σβέρκωμά της, στην προσπάθειά μου να πιέσω-κατευθύνω το στόμα της επάνω μου.
Οταν καύλωσα, η καπότα τοποθετήθηκε στην κορυφή της βαλάνου –χωρίς πρώτα να τεντωθεί– και ξετυλίχθηκε κατά μήκος της ψωλής μου. Της είχα γνωστοποιήσει πως δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό. Η πίπα που ακολούθησε ήταν τυπική: Πάνω-κάτω, χωρίς ιδιαίτερους γλωττισμούς, "στεγνή", σύντομη.
– Ελα! μου είπε ξαφνικά και αλείφοντας το λαστιχοντυμένο καυλί μου με λιπαντική γέλη ξάπλωσε ανάσκελα απάγοντας τα πόδια της.
Τη γάμησα ιεραποστολικά, γλείφοντας-φιλώντας τα μαστάρια της, ενώ εκείνη με χάιδευε μηχανικά στην πλάτη και την έχυσα στο πισωκολλητό γονατιστό, κατά τη διάρκεια του οποίου είχε πάρει θέση που διευκόλυνε τη γάμευσή της.
Και στις δυο αυτές ερωτικές στάσεις την "πήδηξα" με τον ρυθμό, το βάθος και τη διάρκεια (καμποσούτσικες γαμικές παλινδρομήσεις) που ήθελα, χωρίς όμως ιδιαίτερη δική της συμμετοχή.
Φεύγοντας, είδα τις 2 γυναίκες (ξανα)ξαπλωμένες και (ξανα)τυλιγμένες στις κουβέρτες τους. Η τσατσά θαρρώ, μου είπε ένα νυσταγμένο: – Ευχαριστούμε.
Βλέπετε ήταν μια "δύσκολη" ώρα για 'κείνες.
Στο ρεζουμέ τώρα, την Αννα τη βρήκα ψιλοβαριεστιμένη –το αντίθετο θα μου φαινόταν παράξενο˙ αφήνοντάς μου όμως και μία θετική εντύπωση–, με τυπικές ερωτικές υπηρεσίες. Ομως από την άλλη δεν την είδα ιδιαίτερα βιαστική, ενώ στο γαμήσι κάθισε και τον "έφαγε".
Βέβαια, από τον "πολυσουγιά" μου, το "κουτάλι" για να την "ταίσω" το "άνοιξα" σχεδόν μόνος, γιατί εάν περίμενα από 'κείνη ουσιαστική βοήθεια στο "άνοιγμα"...
Μπορεί να ήμασταν ακόμα στην πρώτη "μπουκιά"!