Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Έκανα την μαλάκια ξανά και βρέθηκα στο ετοιμόρροπο μπουρδέλο που τα πάντα τρίζουν παρέα με μια τσατσά που φορούσε κάτι σαν ποδιά νοσοκόμας και μια μελαχρινή πουτάνα να προσπαθεί να αλλάξει την λάμπα πάνω σε μια καρέκλα.
Η τσατσά πάτησε το "play" και άρχισε η κασέτα. "Τσιμπουκάκι, μουνάκι, κωλαράκι, ελεύθερα πιασίματα, 69, ανεβαίνει από πάνω, δεν βιάζεται στο δωμάτιο, γλύψιμο παντού, ελεύθερο στοματικό, τελείωμα στο στόμα, δέκα ευρώ..." Δέκα ευρώ; Κελεπούρι! ωραίο κορμάκι, και στρογγυλό κωλαράκι ότι πρέπει για δυνατό κάρφωμα, ηλικία πιστεύω στα εικοσιπέντε κοντά, συμπαθητικό πρόσωπο με μερικά σημάδια ακμής, σκέφτηκα το ελεύθερο και να της αμόλαγα τους απόγονους στο στόμα, αλλά ο Πακιστανός που έβγαινε από το δωμάτιο με έκανε να αλλάξω γνώμη.
Μπήκα στο δωμάτιο και η τσατσά μου είπε να βάλω τον σύρτη στην πόρτα, το δωμάτιο δεν είναι ότι πιο βρομερό έχω δει αλλά σίγουρα από τα πιο απεριποίητα, το κρεβάτι τρίζει όπως τα πάντα εκεί μέσα και ιδικά το πάτωμα, την δροσιά είχε αναλάβει ένας άθλιος ανεμιστήρας που έκανε θόρυβο και φυσικά ο νιπτήρας με ύψος το πολύ ογδόντα με ενενήντα πόντους από το πάτωμα! τέλος πάντων, τον ψιλοέπλυνα και άραξα κάνα πεντάλεπτο μέχρι να μου χτυπήσει η πουτάνα την πόρτα.
Φορούσε ένα πράσινο σουτιέν, (που όχι μόνο δεν το έβγαλε ποτέ, αλλά κατά την πορεία που πήγα να βάλω χέρι μου το τράβηξε απότομα) και ένα επίσης πράσινου χρώματος στρινγκάκι σίγουρα μεγαλύτερο μέγεθος από το κανονικό της γιατί άφηνε άνετα να φαίνεται το μουνί της από το πλάι. Με ρώτησε αν θέλω καπότα και αφού ζήτησα την άνοιξε αμέσως και την πέρασε σε πεσμένο παπάρι. Η πίπα της είναι τυπικής τεχνικής και αδιάφορη, αρχίδια ψιλογλύφει αλλά την έπιασα να κάνει την εξής λαμογιά, γλύφει λίγο να τα σαλιώσει και μετά τα χαϊδεύει με το δάχτυλο κάνοντας ότι γλύφει. (πολύ fail πουστιά)
Στην συνεχεία αρχίζουν τα καλά, (και το γελοίο είναι ότι αισθανόμουν την αποτυχία πριν καν ανέβω της σκάλες του μπουρδέλου) της λέω να ανεβεί από πάνω και μου λέει "δεν μπορώ" της το ξαναλέω μήπως δεν κατάλαβε καλά και μου απάντησε ότι είναι κουρασμένη και δεν ανεβαίνει από πάνω. Εδώ κανονικά θα μπορούσα να την διώξω και να ζητήσω τα μισά λεφτά πίσω αλλά ταυτόχρονα σχεδόν με αυτή την σκέψη ήταν και το να της πρεσάρω full speed τον κώλο.
Ξαπλώνει μόνη της ανάσκελα, πάω να τον βάλω και τραβάει την λεκάνη κάτω ξαναδοκιμάζω και κάνει το ίδιο, μου λέει "όχι έτσι, θα το βάλω εγώ" τον πιάνει και τον έσφιγγε δυνατά ενώ τον έβαλε παντού εκτός από την τρύπα της, στράβωσα και την βάζω στα τέσσερα. Τον καρφώνω δυνατά και αρχίζω το κομπρεσέρ για ένα λεπτό το πολύ και η τύπισσα τραβήχτηκε, δοκίμασα κάνα δυο φόρες να την πηδήξω σε αυτή την στάση και ξανά το ίδιο, κάπου εκεί γυρνάει και μου λέει: "Δεν μπαίνει γιατί σου έπεσε" Νευριασμένος και ξαφνιασμένος από την ατάκα αυτή της λέω: "Πας καλά μωρή καριόλα; εσύ δεν κάθεσαι!" η απάντηση της ήταν συνοδευομένη με ένα "κλαμένο" ύφος και μου λέει "Δεν θέλω" Νευρίασα αλλά απ'την άλλη σκέφτηκα ότι ίσως δεν ήταν με την θέληση της εκεί και της είπα να φύγει, έβαλε το στρινγκ της και έφυγε αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή.
Θα έτρωγα το παραμύθι αλλά λίγο πριν βγω από το δωμάτιο μπήκαν κάποιοι συναγωνιστές και η καριόλα άρχισε να καπλαντίζει με μπόλικο νάζι. Το κερασάκι ήταν όταν πήγα να ανοίξω την πόρτα που μου είπε με στιλάκι "Από εδώ ανοίγει" δείχνοντας το πόμολο. Οι περιγραφές για τα καντήλια και το στόλισμα που της έριξα αμέσως είναι περιττές.
Μακριά και αλάργα! Δεν ξαναπατάω εκεί μέσα!