Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο όροφος, στο Λεωνίδου 28, ήταν ο τελευταίος οίκος που επισκέφτηκα κατά τη χθεσινή μου τσάρκα στο Μεταξουργείο, με την οποία εγκαινίασα και επίσημα την έναρξη της φθινωπορινοχειμερινής περιόδου των σουλάτσων μου στους οίκους αμαρτίας της πρωτεύουσας.
Στο σαλόνι, ο τσάτσος με θηλυπρεπή φωνή, εν μέσω ακουσμάτων ξένης χορευτικής μουσικής, μου παρουσίασε τη Μίρκα, που για 10 ευρώ προσφέρει φουλ πρόγραμμα και "δε βιάζεται"
Η κοπέλα εμφανίστηκε χαμογελαστή λέγοντας ένα "Γειά σας"
Επρόκειτο για μία ψηλή (γύρω στο 1,70) και αδύνατη 27χρονη Ρουμάνα, με μαύρα μαλλιά επιμελώς ατημέλητα πιασμένα ψηλά στο κεφάλι της. Το πρόσωπό της είχε αδιόρατα ασιατικά χαρακτηριστικά, ενώ η επιδερμίδα της ήταν λευκή, το στήθος της μεσαίο αλλά σε καμία περίπτωση στητό και αρκετά μαλακό στο χούφτωμα, ενώ το κωλαράκι της ήταν ικανοποιητικό όπως και τα πόδια της.
Επειτα από μίαμιση ώρα τσάρκα, σε 34 οίκους, έχοντας επιπρόσθετα να γράψω και την ενημέρωση, που ήθελα ν' αναρτηθεί πριν τη λήξη της βάρδιας, δεν είχα τη διάθεση και το χρόνο να γυρίσω πάλι πίσω, σε άλλες κοπέλες που είχα ξεχωρίσει. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μου άρεσε η κοπέλα, με έκαναν ν' ανοίξω το πορτοφόλι και ακολούθως να περάσω στο δωμάτιο που μου υπόδειξαν.
Πατώντας το σχετικά καθαρό παρκέ, παρατήρησα τη διχρωμία του χώρου. Σομόν τοίχοι και πράσινο ταβάνι, όπου από έναν προβολέα προερχόταν το λιγοστό φως.
Εκλεισα την παλιά ξύλινη πόρτα, αλλά ταυτόχρονα διαπίστωσα ότι δεν ασφάλιζε και μ' ένα απαλό σπρώξιμο μπορούσε ν' ανοίξει.
Απέναντι διέκρινα τη γωνία με τον νιπτήρα και τη λειτουργική βρύση, την επιτοίχια συσκευή με το κρεμοσάπουνο, έναν μικρό καθρέφτη δίκην ήλιου, το κλιματιστικό σε λειτουργία και τον κάδο των απορριμμάτων. Από εκείνη τη γωνία φαινόταν ο πλαστικός σωλήνας της αποχέτευσης, όπου διατρέχοντας δύο τοίχους συνέχιζε στο διπλανό δωμάτιο.
Τα πολυκαιρισμένα παντζούρια, λόγω έλλειψης μάνταλου, ήταν κλειδωμένα με αλυσίδα και λουκέτο, ενώ τα παραθυρόφυλλα ήταν ανοιχτά με τα τζάμια τους βαμμένα. Στο ένα από αυτά "αναπαύονταν" διπλωμένη η βαριά κουρτίνα. Ενα αρχαίου τύπου σκαμπό προσέλκυε την προσοχή, ενώ το παράθυρο πιο δίπλα ήταν καλυμένο από το έτερο υφασμάτινο παραπέτασμα.
Το στρώμα και τα πολύχρωμα σεντόνι και μαξιλαροθήκη, του παλιού κοκκινωπού ξύλινου διπλού κρεβατιού, έδειχναν σε καλή κατάσταση.
Η κοπέλα έκανε την εμφάνισή της μετά από δυο τρία λεπτά, κρατώντας το λιπαντικό και ένα προφυλακτικό. Τα Ελληνικά της δεν ήταν καλά και η συνεννόηση έγινε στα Ρουμάνικα, τα οποία, à propos, μιλάει άριστα! (Χα, χα, χα...Αστειεύομαι...)
Αρκετά ομιλητική, καθώς προσπαθούσε να εφαρμόσει το προφυλακτικό στο εν ηρεμία μόριό μου, χρειάστηκε να της παρατηρήσω ότι το ξετύλιγε ανάποδα, με αποτέλεσμα να έχει "θάψει", σχεδόν, το πέος μέσα στους όρχεις μου...
Ηταν δεκτική και όταν της έκανα τη δεύτερη παρατήρηση, πάντα καλοπροαίρετα, ν' αρχίσουμε με λίγα προκαταρκτικά. Οπότε την ξάπλωσα ανάσκελα αρχίζοντας να θωπεύω και να φιλάω το γυμνό κορμί της, εστιάζοντας περισσότερο στις θηλές του μαλακού στήθους της. Δέχτηκε και τα ερωτικά φιλιά μου στο λαιμό της, αλλά δε δέχτηκε δάχτυλό στον κόλπο, παρά μόνο επιφανειακά στο αιδοίο της.
Η στύση μου ήταν καλή, οπότε αλλάξαμε θέσεις γυρνώντας με τη σειρά μου ύπτια και την παρότρυνα να με φιλήσει-γλείψει και εκείνη.
Τα φιλιά της ήταν εντελώς επιφανειακά, μηχανικά και γρήγορα. Ενώ το γλείψιμό της με την άκρη της γλώσσας και "στεγνό"
Της είπα να συνεχίσουμε με στοματικό, το οποίο ήταν μονότονο, ρηχό, χωρίς καραμπαλίκινγκ.
Για πρώτη στάση προτίμησα το πισωκολλητό γονατιστό, το οποίο δέχτηκε με ευχαρίστηση. Χωρίς φωνές, βογκητά και προτροπές συνεχίσαμε για λίγα λεπτά μ' εμένα ν' απολαμβάνω τη διαδρομή του πέους μέσα στο λιπασμένο κόλπο της. Αλλαγή ερωτικής στάσης στην ιεραποστολική, με τα κεφάλια μας πλάι πλάι και εμένα να χουφτώνω τους γοφούς της και να παλινδρομώ πότε αργά και πότε πιο γρήγορα. Η εκσπερμάτωσή μου δεν άργησε και εκείνη μου έκανε γνωστό ότι είχαμε ξεπεράσει κατά πολύ τα πέντε έξι λεπτά που έχει βάλει ως όριο ο συγκεκριμένος οίκος. Ο τσάτσος πάντως δε χτύπησε την πόρτα.
Με φίλησε στα χείλη (!) και αποχώρησε. Φεύγοντας και εγώ, λίγο αργότερα, άκουσα τον τσάτσο από το βάθος να με αποχαιρετάει και να μ' ευχαριστεί.
Συμπερασματικά, ο χώρος ήταν ικανοποιητικός για τις προδιαγραφές του Μεταξουργείου.
Ο "υπηρεσίας" δεν έκανε αισθητή την παρουσία του προς το τέλος της συνεύρεσης και ήταν ευγενικός.
Τέλος, η κοπέλα μου πρόσφερε τυπικές υπηρεσίες, ήταν επίσης ευγενική, καθώς και δεκτική στις προτροπές, χωρίς όμως να βελιτώνεται σημαντικά.