Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τελευταίες μέρες του 2011 και μάλλον λόγο της εορταστικής ατμόσφαιρας είχα μια έντονη επιθυμία να πάρω κωλαράκι.
Έφτασα στην Φυλής κατά τις πεντέμισι το απόγευμα και πάρκαρα άνετα έξω από το Φυλής 86. (Η βαθμολογία σε σχέση με το παρκάρισμα είναι λίγο άκυρη κατά την γνώμη μου, τουλάχιστον για τα μπουρδέλα, αφού όλοι ξέρουμε ότι εκεί που είναι όλα "αν έχεις τύχη πάρκαρε" έτσι μια καλή ή κακή βαθμολογία χαλάει, ή φτιάχνει τον μέσο όρο κάποιον σπιτιών που είτε δεν τον αξίζουν είτε το αντίστροφο, όποτε θα βάζω ανάλογα το σύνολο της βαθμολογίας) Το Φ86β ήταν και το πρώτο που επισκέφθηκα και η τσατσά παρουσίαζε ένα τσουποτό βυζομώρο που πρόσφερε κωλαράκι έναντι τριάκοντα ευρέους, η κρίση της εποχής και οι τιμές του μεταξιού ως αντίβαρο με απέτρεψαν στο να περάσω στα ενδότερα.
Αρκετή ώρα μετά, κώλος δεν έπαιζε πουθενά και ενώ ήμουν έτοιμος να διαγράψω το πρωκτικό από την λίστα των επιθυμιών μου βρέθηκα στο Φωκαίας 22 στο υπόγειο.
Ο μυστήριος τσάτσος παρουσίασε την Αλεξάνδρα. Ένα μικρόσωμο σχετικά κοριτσάκι, μελανούρι, με ωραία χαρακτηριστικά και όμορφο προσωπάκι και φυσικά έδινε κώλο στην στάνταρ τιμή της Φυλής.
Έδωσα το μπλε χαρτί και μπήκα στο πρώτο δωμάτιο το οποίο δεν ήταν καθαρό (μάλιστα πάτησα και μια καπότα από έναν άλλο συναγωνιστή) τα σεντόνια δεν ήταν και ότι καλύτερο και ο νιπτήρας ήταν μια χαρά για να πλύνεις τα πόδια σου, όχι όμως το εργαλείο λόγο το ότι ήταν λίγο πιο πάνω απ το γονάτο, το καλύτερο ήταν ότι στην πόρτα έχει ένα κενό ενάμιση με δυο εκατοστά έτσι ώστε αν το πάρουν γραμμή οι έξω να ρίχνουν καμιά ματιά. Εκπαιδευμένος όμως στο μετάξι ο υπογραφών δεν μάσησε...
Η κοπέλα μπήκε ενώ προσπαθούσα να φρεσκάρω λίγο το εργαλείο και αφού με χαιρέτησε με καταπληκτική προφορά άρχισε να γδύνετε σιγά-σιγά, την ρώτησα αν είναι Ελληνίδα γιατί δεν έπιασα κάτι στην ομιλία της και θυμάμαι καλά ότι μου είπε πως είναι Αλβανίδα, λίγο δύσκολο μιας και τα χαρακτηριστικά είναι για Ρουμανο-τσιγγάνα.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και άρχισε να μου τον παίζει αργά με τον σκούφο έτοιμο στο χέρι, εκεί άρχισαν όλα τα ωραία μιας και το κορίτσι είναι ναι μεν καινούριο (μόνο 19 χρονών) αλλά προσπαθεί να μείνει ευχαριστημένος ο πελάτης, άπλωσα λοιπόν το χέρι μου να πιάσω λίγο το κορμάκι της. Τα χέρια μου όμως ήταν παγωμένα και πετάχτηκε μόλις ακούμπησα, τράβηξα το χέρι και καθώς τα έτριβα μου λέει: "δεν πειράζει, πιάσε με..." χάιδεψα την πλάτη και τα πλευρά της καθώς ανατρίχιαζε... εκεί είχε ξεκινήσει μια μέτρια πίπα (όλα με σκούφο) όταν παρατήρησα ότι κοιτούσε τον καθρέφτη δίπλα από το κρεβάτι οπότε και σαν κανένας ηλίθιος καυλωμένος πελάτης της λέω με στιλάκι Τέλη Σταλόνε: "Σ'αρέσει να κοιτάς πως κάνεις πίπα μωρό μου;" το μετάνιωσα αμέσως γιατί πρώτα απ όλα δεν μιλάω έτσι στης κοπέλες και δεύτερον η Αλεξάνδρα κατέβασε το βλέμμα και μου ζήτησε συγνώμη!!!
Κάτι παράξενο με έπιασε για αυτή την κοπέλα, την πήρα αγκαλιά και άρχισα να την φιλάω στο λαιμό και στο στήθος, μου έδωσε και αυτή κάποια ανάλογα φιλιά και την έβαλα από πάνω μου.
Το μουνάκι της δεν ήταν στενό, όμως είχε μια πολύ καλή αίσθηση, συνέχισα να την χαϊδεύω όσο ποιο τρυφερά μου έβγαινε εκείνη τη στιγμή, και την κοιτούσα πόσο όμορφη και γλυκιά ήταν όταν το λουγκροπαλίκαρο χτύπησε δυνατά την πόρτα! Ούτε πέντε λεπτά δεν ήμουν μέσα!
Τότε η Αλεξάνδρα με ρώτησε αν θέλω κώλο (που σχεδόν το είχα ξεχάσει) και αφού της είπα ναι, έκατσε στα τέσσερα αρκετά καλά στημένη. Η πίσω πόρτα είχε παραβιαστεί πολύ και ήταν φουλ στο λιπαντικό, μπήκα άνετα μέσα της και από των καθρέφτη είδα οι έκανε κάποιες γκριμάτσες πόνου, την ρώτησα αν ήθελε να σταματήσω και μου είπε όχι...
Γυρίσαμε σε ιεραποστολικό και συνέχισα να παίρνω το κωλαράκι της για λίγη ώρα ώσπου την ρώτησα αν μπορώ να το βάλω ξανά μπροστά, μου σκούπισε με μαντιλάκι τον πούτσο και τον έβαλε μέσα της, συνέχισα έτσι με φιλιά και χάδια από μέρους μου όσο πιο απαλά μπορούσα μέχρι που κατέληξα σε έναν πολύ καλό οργασμό με την Αλεξάνδρα να έχει γαντζωθεί από πάνω μου.
Μιλήσαμε λίγο μέχρι να ντυθεί, της είπα ότι είμαι παραπάνω από ευχαριστημένος και ότι φυσικά θα την ξαναεπισκεφτώ.
Το κορίτσι δεν έχει πείρα και φαίνεται ότι δεν της αρέσει η δουλειά που κάνει, είναι χαμηλών τόνων, λίγο παθητική αλλά έμενα τουλάχιστον η συμπεριφορά της με κέρδισε.
Ο τσάτσος αντίθετα χτύπησε δυο φορές, όσες και οι επισκέψεις από συναγωνιστές όση ώρα ήμουν μέσα.
Ντύθηκα και βγήκα οπού η Αλεξάνδρα περίμενε έξω από το δωμάτιο και με κοίταξε για πρωτη φορά στα μάτια, με πήρε αγκαλιά, μου έδωσε ένα φιλάκι και με καληνύχτισε...
Μπήκα στο αμάξι άνοιξα το ράδιο και έπαιζε "Hey There Delilah" Ένιωσα παράξενα και τολμώ να πω ότι μου είχε λείψει ήδη η Αλεξάνδρα...