Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πως μπορούν δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν καλύτερα από τον καθένα να γίνουν δύο ξένοι?
Κι όμως μπορούν.
Πως μπορούν δύο κορμιά που ενώθηκαν με πάθος δεκάδες φορές να μην έχουν ψήγμα μνήμης αυτού του αγγίγματος?
Κι όμως μπορούν.
Μισώ τα λόγια τα περιττά. Έχω εμμονές. Αυτό που εσύ λες εκδικητικότητα, εγώ το λέω αποκατάσταση των ισορροπιών.

Ένας παππούλης χαμένος στις σκέψεις του εδώ και πολύ καιρό που αρνείται επίμονα ότι αυτά είναι σημάδια κατάθλιψης.
Για μια ακόμη ημέρα οδηγώ τη μηχανή μου βυθισμένος στη σκέψη μου, χωρίς επαφή με το περιβάλλον, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να σκοτωθώ.
Ακούγοντας την κόρνα κάποιου οδηγού που πιθανώς τρόμαξε από κάποια μαλακία που έκανα…………., ξυπνάω. Είμαι έξω από το Γκλαμουράδικο ξενοδοχείο και μου έρχεται στο μυαλό ο τίτλος «Προχώρα και ζήσε, δεύτερη φορά δεν έχει…..». Σταματάω και χωρίς σκέψη καλώ και ζητάω Maya. Διαθέσιμη. Μα γιατί Μaya? Από περιέργεια για τον ντόρο που έγινε με τις προηγούμενες κριτικές.

Ανοίγει η πόρτα και βλέπω ότι περιέγραψαν οι προηγούμενοι. Ένα πανέμορφο πλασματάκι, με παιδικό πρόσωπο, κορμί μοντέλου αψεγάδιαστο με το χνούδι που την γέννησε η μαμά της, πάνω σε 12ποντα και σετ μαύρων εσωρούχων.
Χαμογελαστή με πέρασε στα ενδότερα και με εμφανές το άγχος με χαιρέτησε για δεύτερη φορά ρωτώντας με αν θα μείνω.
Ντουζ και ξεκίνημα με πίπα όπου δεν κατέχει. Μάλλον για να το πω πιο σωστά, έχει δει μάλλον σε τσόντες τι πρέπει να κάνει, αλλά τα έκανε όλα μαζί ανακατεμένα για πολύ λίγο χρόνο εναλλάσσοντας όλη τη γκάμα που γνώριζε ανά λίγα δευτερόλεπτα. Τον έβαζε στο στόμα για πολύ λίγο, πήγαινε στην περιποίηση της γύρω περιοχής πάλι στα πεταχτά, με χέρι , χωρίς χέρι, όλα μαζί ανακατεμένος ο ερχόμενος.

Τη γδύνω. Στήθος 2άρι τέλειο παιδικό με υπέροχες θηλές που ανταποκρίνονται και η ρόγα πετιέται ένα δάχτυλο. Μοναδική ατέλεια για τα δικά μου γούστα, τα όχι αντιαισθητικά αλλά πεταχτά εσωτερικά χείλη στο μουνάκι της.

Άπειρη είναι αλλά όχι αθώα. Έχει στο μυαλό της να κλέψει πράγματα. Όχι στη διείσδυση, εκεί πράγματι σαν λάστιχο ανταποκρίνεται σε οποιαδήποτε στάση και με καλά στησίματα μάλιστα. Κλέβει στα φιλιά. Είναι εμφανές ότι δεν θέλει να φιλήσει και υποδεικνύει στάσεις που δεν ευνοούν εύκολα στο φιλί. Βέβαια εγώ επίτηδες την πίεσα για λίγο και ανταποκρίθηκε αναγκαστικά, γρήγορα όμως πήγαινε αλλού. Κλέβει στην πίσω δαχτυλοσκόπηση, παρόλο που είναι δουλεμένο αρκετά.

Συνοψίζοντας, όπως είπαν οι προηγούμενοι, πανέμορφο συλλεκτικό κομμάτι.
Θα συμφωνήσω με τον Jim75jim, στο άπειρη, στο λαστιχένιο κορμί που μπορείς να κάνεις ότι θες, στο ότι δεν ήταν αδιάφορη. Θα διαφωνήσω στο ότι είναι αθώα, μάλλον πονηρούλα θα την έλεγα και στο θέμα των υποδείξεων. Δέχεται υποδείξεις μεν αλλά δεν προσπαθεί και πολύ να τις εφαρμόσει.

Θα συμφωνήσω με τον marlog στην χρήση καθαριστικών και τζελ, όχι όμως σε ενοχλητική ποσότητα. Η πίπα της ήταν απλά αδιάφορη ή ίδια όμως δεν ήταν αδιάφορη σε μένα. Γενικώς η συμπεριφορά της ήταν καλή, ήταν συνεχώς χαμογελαστή, γελούσε αρκετά ακόμη και σε σημεία που δεν έπρεπε και με εμφανές το άγχος αφού ρώτησε 5 φορές αν όλα ήταν καλά. Ίσως είχε φάει παρατήρηση. Τα αγγλικά της δεν ήταν άψογα, απλά ικανοποιητικά. Για παράδειγμα μου έλεγε water και μου έδειχνε κάτι με το χέρι να κινείται προς τα κάτω, θέλοντας να πει waterfalls.

Για να μην σας κουράζω άλλο, τελειώνω με το θέμα αγαπούληδες. Ε λοιπόν έχει πέσει πολύ αγαπούλης σίγουρα. Είχε μια ανθοδέσμη που ούτε σε γάμο να τη ζητούσε ο άλλος και τη φρόντιζε λέγοντας ότι της αρέσουν τα λουλούδια και ότι επειδή δεν είχε ποτέ σχέση και δεν της έχουν προσφέρει λουλούδια παρά μόνο οι γονείς της. Λοιπόν αγαπούληδες τρεχάτε, μπορείτε να της προτείνετε εκδρομή στους καταρράκτες, της αρέσει η Ελλάδα και οι Έλληνες. Και εφόσον δεν έχει σχέση στη χώρα της κατά τα λεγόμενά της, και γουστάρει Ελλάδα και Έλληνες, είναι ευκαιρία. Αλλά ρε μάγκες να πηγαίνετε τόσοι και να μην γράφει κανένας και στο τέλος να γίνεται πέσιμο σε αυτούς που γράφουν την εμπειρία τους όποια κι αν ήταν , ενώ είναι αληθινή, πάει πολύ. Αλλά να μου πεις ο αγαπούλης την θέλει για πάρτη του, γιατί να πάνε κι άλλοι να του γαμήσουν το μωρό?

Όπως το είπε ο Χόρχε, απλά συλλεκτικό κομμάτι.

ΥΓ: η επόμενη που θα αναφωνήσει ΟΥΑΟΥΥΥΥ ΔΕΝ ΣΥΝΑΝΤΑΣ ΤΕΤΟΙΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ, θα φάει ανάστροφη. Εντάξει υπάρχουμε κι εμείς οι μικροτσούτσουνοι παππούληδες με τα 8 cm, δεν είναι ανάγκη να ξεφωνίζετε. Βαρέθηκα.

Έφυγα και οι σκέψεις γύρισαν αμέσως. Νευριασμένος αυτή τη φορά μονολογούσα…..¨αυτό που επιλέγεις πρέπει να το αντέχεις. Να το φτάνεις μέχρι το κουκούτσι. Αλλιώς είναι λιποταξία. Και όταν φτάσεις στο τέλος, τότε, αν έχεις κέφι, ρίξε και μια μούντζα στα μούτρα σου. Έτσι σαν παράσημο.!!!¨
Θα τα πούμε.
Να περνάς καλά.
Και οι ζωές μας έμειναν μισές. Μισές για να μας θυμίζουν πάντα πως θα λείπει κάτι.