Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Σε μια έρημη Αθήνα, κατηφόρισα για το γνωστό ίδρυμα. είχα αρκετό καιρό να το επισκεφτώ, τα νέα τα μάθαινα απο εδω μέσα. Η Τζένη μου άνοιξε την πόρτα και αφού είδα 5-6 κορίτσια, για ΚΑΚΗ μου τύχη διάλεξα την Τζένη.
Το κορίτσι είναι ο ορισμός του ξυλάγκουρου... Αγέλαστη, απο την αρχή ως το τέλος. Με το ζόρι άνοιξε το στόμα της. Χέρι, δεν ήθελε, τραβιόταν. Φιλί επίσης. Το μόνο που άφησε ήταν χάιδεμα στο στήθος. (που μεταξύ μας, είναι ότι ωραιότερο έχει επάνω της).
Το μαζάζ κράτησε ένα αιώνα. Το έκανε επίτηδες, προφανώς για να με ξεπετάξει στα υπόλοιπα.
Χρόνια είχα να κλάψω τόσο πολύ, ένα 80άρι.

Μακρυά!!