Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η Νάντια —μια αθιγγανίδα πλούσιας σαρκικής κατασκευής, ιδιαιτέρως σε ότι αφορούσε το στήθος, κι εύσαρκων χειλέων— πρόσφερε γυμνό τσιμπούκι με τελείωμα στην καταπιώνα.
Την επέλεξα όχι για την παραπάνω υπηρεσία κράχτη, αλλά για την έκφυλη φάτσα της.
Μαζί μου, στο δωμάτιο, ασχολήθηκε ένα κουάρτο.
Προκαταρκτικά —συγκρατημένα φιλάκια και γλειψιματάκια— είχαμε άφθονα και ολούθε (σχεδόν), ενώ έπεσαν και κάποιοι ψευτοασελγείς ασπασμοί.
Με πίπωσε (καλυμμένα) βαθιά, αργά, υγρά, χωρίς καραμπαλίκινγκ.
Γαμηθήκαμε πισωκολλητά (όρθια και γονατιστά), ιεραποστολικά, καμπόικα.
Ανφόρτσιουνατλυ κατά τη διάρκεια της γάμευσης υπήρχαν στιγμές που "ξεφούσκωνα" κι εκεί, μέχρι να "ξαναφουσκώσω", έδειχνε να δυσανασχετεί («Γιατί; [εγώ, προς τον εαυτό μου]. «Εμένα ρωτάς γιατί;» [εκείνη] ή «Τι έγινε;» [εγώ, πάλι προς τον εαυτό μου]. «Δεν φταίω εγώ. Εμένα ρωτάς τι έχεις πάθει;» [εκείνη] ή τέλος «Για βόηθα» [εγώ]. «Ω ρε πούστη μου τι έπαθα...» [εκείνη, μεσ' απ' τα δόντια της]).
Παρ' όλα αυτά, κι ενώ υπήρξε στιγμή που της είπα να το λήξουμε, επέμεινε («Δεν έχει, έτσι, άστο!») μέχρι που στο τέλος κατάφερα να χύσω — γαμώντας την πισωκολλητά γονατιστά (γενικότερα στο πισωκολλητό γονατιστό τα πόδια της τα ήθελε μέσα από τα δικά μου. Μήπως για να δείχνει στενομούνα; Χεχεχε, αστειεύομαι. Είχα καλή αίσθηση).