Λεπτομέρειες αξιολόγησης

οι μαύροι φαλοί και το λικνιζόμενο πλαστικό που ζητούσε επίμονα να πληρωθεί
...μετά απο λίγη τζογαδορική ηδονή κατευθυνθήκαμε για λίγη διέγερση του οπτικού φλοιού.
στον παράδρομο συναντήσαμε μια "μεταλλαγμένη" ύπαρξη , που με καλωσόρισε λέγοντάς με "γραφική αδερφή" (!), όμως αυτό δεν ήταν αρκετό να της δώσω σημασία , και έτσι βρέθηκα σε ένα τραπέζι πλησίον της πίστας του alcatraz.
ρουφούσα το αλκοόλ και παρατηρούσα αδιάφορα το πλαστικό στο στήθος και τα χείλη των σωμάτων που λικνίζονταν στο ρυθμό.
το πλαστικό είναι κάτι σαν μόνωση στην ανάφλεξή μου, μόνο οι γλουτιαίες καμπυλότητες και το αποκεκαλυμμένα αιδοία σπινθήρισαν λίγο το νωθρό ενδιαφέρον μου...
οι αποστάσεις μεταξύ των show ήταν μεγάλες δίνοντας την ευκαιρία στις πλαστικές κούκλες να δελεάσουν τους πελάτες να ποντάρουν 10μάρκες για χορό , εμένα ωστόσο δεν με ενέπνευσαν ιδιαίτερα.
τα ενδιαφέροντα σημεία ήταν το μπάνιο της ρενάτας με τη βοήθεια ενός άτριχου συναγωνιστή
και οι αντιδράσεις μερικών πελατισσών προς του μαύρους φαλούς των χορευτών.
έφυγα χωρίς ιδιαίτερη διέγερση , και στον παράδρομο η "μεταλλαγμένη" με αποκάλεσε "φλώρο και βούτυρο" (!) , καβάλησα ατάραχος το αμάξι με το αεράκι να κατευνάζει κάπως το κουδουνισμένο απο τα ισχυρές ηχητικές δονήσεις ,λαβυρινθιακό μου σύστημα...