Αν έχεις όρεξη προσπάθησε ν' αναλογιστείς την κατάσταση:
βρισκόμαστε σ' ένα φόρουμ όπου ο ναρκισσισμός (η έννοια που συνοψίζει το φαινόμενο των attention whores) βασιλεύει. Ή πιο σωστά, κυβερνά και βασιλεύει.
Ο σχολιασμός μας δηλαδή επί παντός επιστητού δεν έχει άλλον πρωτεύοντα σκοπό απ' το να επιβεβαιώσει τη θετική αξία της κατάστασής μας. Σχολιάζουμε τα πάντα κι είναι καλό που σχολιάζουμε τα πάντα και αξίζουμε όντας σχολιαστές των πάντων.
Η κατάστασή μας περνάει τις εξετάσεις με άριστα.
Ωστόσο, στις ενέργειές μας, ενυπάρχει μια αυτοαναφορικότητα. Δεν είναι ότι ο σχολιασμός, αυτός καθαυτός, δεν οδηγεί πουθενά (επηρεάζει συνειδήσεις, θα αντέτεινε κάποιος, συμβάλλει στην πολυφωνία, κάποιος άλλος κλπ). Είναι ότι ξεκινάει από μας και καταλήγει πάλι σ' εμάς μια αντίληψη που μας θέλει εξαρχής κορεσμένους. Ο κορεσμός, όταν αποτελεί γενικό φαινόμενο, δεν γίνεται αντιληπτός ως κάτι αρνητικό.
Είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας και μ' ό,τι κάνουμε εδώ. (Κάπως έτσι συνοψίζεται η αρχή και το τέλος της παρουσίας μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης).
Θα πούμε την άποψή μας, θα ρίξουμε τα βρισίδια μας, θα πετάξουμε τα υπονοούμενά μας, αλλά το πλαίσιο θα τ' αφήσουμε ανέγγιχτο, το πλαίσιο που ορίζει την επανάπαυσή μας στα όμματα και τα ώτα των άλλων. Οι άλλοι βρίσκονται εδώ για μας, εμείς γι' αυτούς (αρκεί να μην το παρακάνουν, όλοι έχουμε τις δυνάμεις να τους γράψουμε στ' αρχίδια μας, δεν είμαστε τίποτα τυχαίοι) και τα λέμε μια χαρά στον αιώνα τον άπαντα.
-Ναι ρε φίλε, αλλά τι θες να κάνουμε τελικά; Γιατί μας ζαλίζεις τόση ώρα τ' αρχίδια;
-Θέλω να διαγράψω μία τροχιά, θ' απαντούσε ο φίλος. Θέλω να διανύσω μία απόσταση. Θέλω να εφεύρω ξανά το γαμήσι!
-Μπορείς! Μπορείς! θ' ανακράξει περιχαρής, εις διπλούν μάλιστα, ο αόρατος καθηγητής απ' την έδρα, προς τον οποίο απευθυνόμαστε όλοι, είτε το ξέρουμε είτε όχι.
...Μπορείς να κάτσεις να γράψεις. Οι άλλοι βρίσκονται εδώ για να διαβάζουν αξιόλογα πράγματα, κι όχι απλά να διαβάζουν.
Έτσι, ο καθηγητής θα επιβεβαίωνε το κυρίαρχο πλαίσιο, την ηγεμονία δηλαδή του γραφιά, εις βάρος όσων γνωρίζουν και δεν γνωρίζουν.
Κι οι τελευταίοι βαρύνουν πολύ περισσότερο απ' τους πρώτους.
Τώρα κατάλαβες κάτι;
