P_a_u_l_i_n_a{24}.gr
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Ιαν 2016
- Μηνύματα
- 6.505
- Κριτικές
- 4
- Like
- 216
- Πόντοι
- 346
Mιας και το καλοκαιρι τελειωσε κ επισημα και αφου εχω επιστρεψει πλεον στη βαση μου (στην Αγγλια που αλλου ..λολ) μπορω να πω οτι εζησα ενα απτα πιο ωραια καλοκαιρια!
Ειμαι ατομο της περιπετειας και η ιδεα να γυρισω ολη την Ελλαδα με ενα backpack με ιντριγκαρει απιστευτα..ειναι κατι που θελω να κανω καποια στιγμη ομως οτι θα γυρνουσα την Ευρωπη με το αυτοκινητο ουτε στα πιο τρελα μου ονειρα!
Για καλη μου τυχη ο φιλος καταγεται απο τη Μακεδονια η αλλιως Φυρομ λολλ. Εχει ταξιδεψει πολλες φορες με το αυτοκινητο στη χωρα του οποτε ξερει τη διαδρομη πολυ καλα. Μου ειχε λοιπον υποσχεθει οτι φετος το καλοκαιρι θα με παει Ελλαδα με το αυτοκινητο, ετσι κ εγινε!
Ξεκινησαμε νυχτα για το eurotunnel συνηθως η καλυτερη ωρα ειναι τα ξημερωματα καθως δε θα βρεις ουρα αλλα και τα εισητηρια ειναι φθηνοτερα.
Εγω ενθουσιασμενη οσο δε παιρνει μπαινω στο αυτοκινητο και βαζω μουσικη. Τον κοιταω του χαμογελω, μου χαμογελαει και αυτοςς και ξεκιναμε! Πρωτη σταση σε πρατηριο να γεμισει το αμαξι και εγω να ψωνισω τροφιμα οπως σαντουιτσ καφεδες νερα redbull κοτοπουλα μιας κ κανω πρωτεινικη διατροφη (εδω πουλανε ψησμενο συσκευασμενο κοτοπουλο) και ετσι ειχαμε προμηθευτει τα απαραιτητα. Ξεραμε οτι στην Ευρωπη θα μας επιαναν το κωλο ακομα κ για ενα μπουκαλακι νερο. H ωρα ηταν 1 τα ξημερωματα και επρεπε σε μια μιση ωρα να παρουμε το τραινο για Γαλλια.
Δεν ηξερα τι τραινο ειναι αυτο πως χωραει μεσα το αυτοκινητο και πως θα ταξιδεψουμε. Φτανουμε και ευτυχως ειχε πολυ μικρη ουρα. Ειχε σηματοδοτες που τα αυτοκινητα στοιχιζονταν και περιμεναν μεχρι το φαναρι να αναψει πρασινο. Μπορει να περιμεναμε και 20 λεπτα εκει περα. Προλαβα να παω γρηγορα στις τουαλετες που ειχε εκει, που να ηξερα οτι αυτη θα ηταν η τελευταια φορα που θα κατουρουσα δωρεαν!
Ανοιγει το φαναρι και ξεκιναμε ακολουθουμε τα αλλα αυτοκινητα και στο τελος καταληγουμε σε μια αποβαθρα με διαφορα τραινα. Στην αρχη μου φανηκαν στενα και απορησα πως θα χωρεσει το αμαξι. Στο πλαι του τραινου ειχε μια ανοιχτη πορτα οπου ενας ανθρωπος στεκοταν εκει και μας εδειχνε απο που να παμε. Η επιλογη ηταν ειτε να ανεβουμε τη ραμπα και να παμε στο πρωτο οροφο ειτε ευθεια και να μπουμε απο κατω.. Τελικα πηγαμε απο κατω. Οδηγουσαμε μεσα στο τραινο ωσπου καποιος αλλος μας ειπε να σταματησουμε. Μας χωριζαν ανα βαγονια και στο τελος εκλεινε η πορτα οπου χωριζε το καθε βαγονι. Παρολα αυτα ειχε χωρο αριστερα κ δεξια των αυτοκινητων για του πεζους να περπατησουν, ειχε πορτες που σου επετρεπε να πας απτο ενα βαγονι στο αλλο και μαλιστα και σκαλα που οδηγουσε στο πρωτο οροφο καθως και κοινοχρηστες τουαλετες. Εγω κολλησα τη μουρη μου στα παραθυρα.Πιστευα οτι ισως δω κατι. Ματαια ομως..ξεκινησαμε στη αρχη και εβλεπα χωραφια αλλα μετα τπτ..μαλλον ειχαμε χαθει μεσα στο υπογειο τουνελ. Ταξιδεψαμε για 35 λεπτα ωσπου βγηκαμε γυρω στις 3 το πρωι στο Calais της Γαλλιας!
Οh France here I am!! Voulez-vous coucher avec moi ..ce soir ??
Πρωτη μου φορα στη Γαλλια ομως το Παρισι μας εβγαζε εκτος πορειας οποτε αποχαιρετησα τη πινακιδα του εδειχνε για Παρισι αριστερα και το πηραμε ολο ευθεια. Στις 6 το πρωι ειχαμε φτασει στις Βρυξελλες!! Πρωτη σταση στη θρυλικη Grand place! Υπεροχα κτιρια και αρχιτεκτονικη. Αφου βγαλαμε ενα καρο φωτογραφιες συραμε για το Ευρωπαικο Κοινοβουλιο! Επειτα ψαξαμε για καποιο μαγαζι για καφεδακι και κατι παραδοσιακο να φαμε, δε ξερω γιατι αλλα οι Βρυξελλες φημιζονται για τις βαφλες τους και για τις πατατες τις τηγανητες! Ματαιο ομως στις 7 το πρωι τα παντα ηταν κλειστα. Σα πολη δε μου αρεσε μου φανηκε πολυ βαρετη και αδιαφορη. Αυστηρη σας κ τους κανονες τηςς! λολ
Φυγαμε και μπηκαμε Ολλανδια! Καναμε σταση για πιπι σε ενα βενζιναδικο. Εκει ηρθαμε αντιμετωποι με την αισχοκερδια. Για να μπεις στη τουαλετα ειχε αυτοματο πωλητη. Εριχνες 50 λεπτα του ευρω και τοτε σου εκοβε εισητηριο ανοιγε η μεταλλικη μπαρα και εμπαινες επιτελους να κατουρησεις. Αν ηθελες να κανεις ντουζ υπηρχε χρεωση 3 ευρω. Αυτο που μου αρεσε ηταν η πωλητριες που μιλουσαν μια ολλανδικα μια γερμανικα μια γαλλικα μια αγγλικα. Ειπα να τους αρχισω στα ελληνικα αλλα λεω ασε δε θα τελειωσουμε ουτε αυριο! Η μερα ηταν ηλιολουστη πολλα αυτοκινητα ειχαν παρκαρει στο χωρο που διεθεται η εθνικη οδος και πολλες οικογενειες εκαναν πικνικ. Ο φιλος μου πηρε το μαξιλαρι τη κουβερτα και εμενα αγκαλια και πηγαμε κατω απο ενα ωραιο δεντρο στο γκαζον και αραξαμε! Αχ αυτη η δροσουλα! Ευτυχια! Ο φιλος μου κοιμηθηκε κανα τριωρο εγω ομως απτην υπερενταση που να κλεισω ματι. Βαρουσα σκοπια πανω κατω. Αντε να ανοιξω να αεριστειτο αυτοκινητο, αντε να φαω κατι, αντε να ξαπλωσω παλι, αντε να ξαναπαω τουαλετα και να πληρωσω παλι 50 λεπτα αντε να ξαναφαω κατι...ω θεε μου! Κατα τις 11 ξυπνησε και ξεκινησαμε παλι το ταξιδι μας.
Μπηκαμε Γερμανια! Κτηνος η γερμανια! Για να τη διασχισουμε θελει τουλαχιστον 7 ωρεςς! Και εκει που νομιζα οτι θα δω ωραια εθνικη οδο που θα εχει ευθειες και θα μπορουμε να τρεξουμε εφαγα απογοητευση. Το περισσοτερο μερος ηταν υποκατασκευη. Στη ουσια ημασταν ολοι σε ενα ρευμα το οποιο μας χωριζαν πασαλακια με το αντιθετο ρεπο και να εχεις δεξια σου ολα τα φορτηγα αριστερα εμεις σε μια μικρη λωριδα να τρεχουμε με 160 χιλιομετρα με αποσταση 2-3 μετρα το ενα αυτοκινητο απτο αλλο και αριστερα μας τα πασαλακια και το αντιθετο ρευμα να τρεχει αντιστοιχα. Με επιασε πανικος. Ευτυχως ο φιλος μιας κ συνηθισμενος ετρεχε σα να μη συνεβαινε τιποτα. Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι πολυ συχνα ειχε τοπους με 50 νταλικες σταθμισμενες και ολοι να κοβουν τουφες. Καθε μερικα χιλιομετρα τιγκα στις νταλικες.
Σε καποια φαση μου λεει ο φιλος μου να διαλεξω πια πολη της Γερμανιας θελω να δω. Μιας και εχω λοιπον ζησει στο Βερολινο και ξερω πως ειναι διαλεξα να παμε Φρανκφουρτη. Εβαλε το satnav προς Frankfurt και φτασαμε κατα το μεσημερακι. Καναμε σταση σε ενα εμπορικο φαγαμε λουκανικα φρανκφουρτης και ηπιαμε μπυρα επειτα καναμε βολτα στα μαγαζια τους και μετα βγηκαμε εξω και περιηγηθηκαμε λιγο στη πολη. Δε σκεφτηκα ομως να παμε απτο το ΔΝΤ που αν δε κανω λαθος εδρευει στη Φρανκφουρτη!
Αφου βγαλαμε και εκει απειρες φωτογραφιες συνεχισαμε το δρομο μας. Κατα το απογευματακι και ενω εχουμε σκοτωθει και δε μιλιομαστε ..ε συνβαινουν αυτα και στις καλυτερες οικογενειεςς λολλ σταματαει καπου και παει και ξαπλωνει παλι στο γρασιδι εγω καθομαι στο αμαξι και βαζω λιγο μουσικη ενω εκαιγα το roaming στο κινητο ποσταροντας φωτο! Λολλ
Τι διαλο με ειχε πιασει κ δεν εκλεινα ματι η ρουφιανα!
Μετα απο καμια ωρα ερχεται κ αυτος κ εκει αρχιζω να του ψιλομιλαω να σπασουμε το παγο..σε δυο ωρες ολα ειχαν παλι γινει οπως πριν
Και συνεχιζουμε σαυτο το κτηνος που λεγεται Γερμανια. Καπου στα μεσανυχτα μπαινουμε επιτελους Αυστρια! Σταματαμε να αγορασουμε βινιετα ειναι και καλα το αντιστοιχο roadtax που μας επιτρεπει να οδηγουμε στη χωρα τους αλλιως προστιμο! Πινουμε καφε, ακουσα και ελληνικα εκει περα. Τεραστια ουρα και πολυς κοσμος! Μαλιστα το βενζιναδικο ηταν και χοστελ και πολλοι περιμεναν να κλεισουν δωματιο με 60 ευρω. Αφου πινουμε το καφεδακι μας και αφου πληρωσουμε εκαστος 50 λεπτα για τη γαμημενη τη χεστρα φτανουμε Βιεννη στις 3 το πρωι!
Η νεολαια ηταν εξω και μουσικη ακουγονταν δυνατα κατι που δε το περιμενα. Η Βιεννη εχει ζωη τελικα βραζει το αιμα της!
Πρωτη σταση το παλατι Hofburg οπου εγω με στη νυχτα εβγαζα φωτογραφιες απεξω σα τη τρελη! Δευτερη σταση στο καθεδρικο ναο του Αγιοιυ Στεφανου μετα λιγο χαζεμα και χαλαρωμα στη πλατεια με τις μουσικες και τη νεολαια να καθεται στα γρασιδια και να πινει. Σε καποια φαση απομακρυνθηκα απτο φιλο μου για να παω να δω κατι αφισες με τα εργα που παιζονται αυτη την εποχη στην οπερα της Βιεννης οταν αντιλαμβανομαι ενα μαυρο βανακι να σταματαει πισω μου. Ο τυπος που οδηγουσε με κοιτουσε καλα καλα...λεω εχει γουστο να με μπουσουριασουνε καμια ωρα και να βρεθω σε κανα πορνειο με τη πρεζα στο χερι. Τοσες ταινιες εχω δει αλλωστε. Οπου φυγει φυγει λοιπον το εβαλα γρηγορα στα ποδια και εφτασα τρεχατη στην αγκαλια του φιλου μου οπου του διηγηθηκα τι εγινε και μου ειπε οτι δε θα επετρεπε ποτε να συμβει αυτο. Ναι λεω απο μεσα μου αλλος Liam Neeson απο την Αρπαγη μας βρηκε!
Φευγουμε απο Βιεννη και φτανουμε χαραματα στη Βουδαπεστη! Αχ να βλεπω την Ανατολη μαζι του!! Ανεβηκαμε με το αυτοκινητο στο Fisherman's Bastion . Στην ουσια ειναι μια κατοικημενη περιοχη ψηλα στο λοφο οπου κοβεις ενα εισητηριο για να μπεις μεσα εχει διαφορα κτηρια και μαγαζακια λες και ειναι απο αλλη εποχη βγαλμενα. Ο κοσμος ζει κανονικα εκει μαλιστα περνα και το λεωφορειο και καπου εκει μεγαλοπρεπο παρουσιαζεται το κτισμα αυτο μαζι με μια εκκλησια.
Λοιπον επαθα τη πλακα μου! Ειναι οτι ομορφοτερο εχω δει στη ζωη μου! Εσυρα γρηγορα το φιλο μου απο ακρη σα ακρη να το δουμε. Ειχε αγαλματα ειχε καμαρες ειχε σκαλια ειχε μπαλκονια που εβγαινες και εβλεπες ολη τη βουδαπεστη, εβλεπες το Δουναβη ακριβως απο κατω σου και στην απεναντι οχθη αλλα μεγαλοπρεπα κτιρια με υπεροχη αρχιτεκτονικη! Ω Χριστε μου μαγευτηκα!!
Εβγαλα ενα εκατομμυριο φωτογραφιες και δε χορτανα αυτη τη θεα, αυτη τη στιγμη. Θελω την επομενη φορα να παω μονο στη Βουδαπεστη και πουθενα αλλου!! Θελω να την ανακαλυψω ολη!!
Ειπαμε να φυγουμε ειχα τοσο καλυφθει με αυτο που ειδα που δεν ηθελα να δω τιποτα αλλο. Βγαινοντας απο αυτη τη μικρη κατοικημενη περιοχη πληρωσαμε 1,5 ευρω . Και λεω κοιτα να δεις πηγαμε σε ενα υπεροχο αξιοθεατο με το αυτοκινητο και πληρωσαμε μονο το χρονο παραμονης μας!
Συνεχισαμε τη διαδρομη μας ωσπου μπηκαμε στη Σερβια! Η Σερβια δεν ανηκει στη Ευρωπη και επρεπε να περασουμε απο τα συνορα και να δειξουμε διαβατηριο. Δυστυχως η χωρα ειναι αρκετα διεφθαρμενη και για να σιγουρευτουμε οτι θα περασουμε χωρις προβληματα και ωρες στον ελεγχο του αυτοκινητου ο φιλος μου εβαλε μεσα στο διαβατηριο του 5 ευρω. Τα ευρω για αυτους εκει ειναι πολυ καλο δωρο αν σκεφτεις οτι το νομισμα τους ειναι πολυ χαλια. Μιας και μιλαει τη γλωσα τους τους ζητησε να μου σφραγισουν το διαβατηριο μου αν και δε χρειαζεται για του Ευρωπαιους απλα και μονο επειδη ηθελα να αποκτησω τη πρωτη μου σφραγιδα ! Αχ ο γλυκος μου
Μπαινουμε λοιπον στη Σερβια και αυτο που αντικρυζεις επι μια ωρα ειναι ειναι χωραφια αριστερα και δεξια χωρις ιχνος πολιτισμου μονο απεραντες πεδιαδες και εναν επαρχιακο κακοστρωτο δρομο. Σε καποια φαση σταματαμε στα πρωτα διοδια οπου αν πληρωσεις σε ευρω ειναι 2 ευρω αν πληρωσεις στο νομισμα τους ισουτε με 1 ευρω! Κλεφτες! Συνεχιζουμε πιο κατω ειχε ενα χοστελ και λεμε να σταματησουμε να δουμε ποσο κοστιζει για να κανουμε ενα μπανιο και να ξαπλωσουμε λιγακι. Πηγε ο φιλος μου να ρωτησει και του ειπαν γυρω στα 60 ευρω για 4 ωρες. Αποφασιζουμε να μη μεινουμε και συνεχιζουμε τον ιδιο κακοστρωτο δρομο. Δευτερα διοδια αυτη τη φορα 6 ευρω. Μπαινουμε Βελιγραδι και αυτο που αντικρυζω ειναι μια βομβαρδισμενη πολη! Κτιρια παλια ετοιμοροπα που σου θυμιζαν Ινδια. Απογοητευτηκα τοσο πολυ!
Σταματαμε να βαλουμε βενζινη και αφου βαζουμε μας λεει ο τυπος συνολο 80 ευρω. Του λεμε να πληρωσουμε με καρτα και λεει οτι δεχεται μονο Αmerican express ο πουστης. Του λεμε να παμε σε atm να βγαλουμε και μας λεει οτι το κοντινοτερο ειναι 20 λεπτα μακρια. Εν τελει κανονιζει ο φιλος μου να πληρωσουμε μισα σε ευρω μισα σε λιρες και τη διαφορα να την κανει τσιγαρα. Ηθελα να παω στη τουαλετα να αλλαξω ρουχα και ερχεται μια σερβα γρια διπλα μου και μ αρχιζει στα σερβικα και με νοηματα οτι αν θελω να παω τουαλετα κοστιζει 1 ευρω. Της λεω ενταξει θα παω αργοτερα και αυτη συνεχιζει να στεκεται διπλα μου και να μου ζηταει 1 ευρω. Φωναζω το φιλο μου που μιλαει σερβικα να της πει οτι θα πληρωσω αργοτερα, ο φιλος μου τα παιρνει στα κρανιο και βγαζει τον βενζινοπωλη εξω να της πει οτι εμεις ειμαστε δωρεαν για τη τουαλετα υστερα απο τα λεφτα που του σκασαμε!
Ετσι και εγινε, πηγε ο φιλος μου σε μια καφετερια παρα διπλα οσο εγω φρεσκαριζομουν, μετα ηπιαμε το καφεδακι μας και ξεκινησαμε για τον επομενο προορισμο μας που δεν ηταν αλλος απτο Κοσοβο! Φαγαμε 2 ωρες σε μποτιλιαρισμα στη εθνικη και στα πανακριβα διοδια τους ( που να μη σωσω να ξαναπερασω απτη Σερβια)...
Σταματησαμε στα συνορα του Κοσοβου και εβλεπες ουρα ευτυχως μικρη με ολους τους αλβανους και τις οικογενειες τους που πηγαιναν για διακοπες στο τοπο τους. Εβλεπες τζιπ και ακριβα αυτοκινητα με κυριως γερμανικες πινακιδες. Στα συνορα οι εθνοφυλακες μιλουσαν αλβανικα και ρωτησαν τον φιλο μου τι του ειμαι.. τοτε εγω με τα λιγα αλβανικα που ξερω απαντησα και ειπα οτι ειμαι η γκομενα του. Γελασαν και οι δυο! Σταματησαμε να πληρωσουμε και εκει 20 ευρω δε θυμαμαι για πιο λογο ενω στη Σερβια ξεχασα να πω οτι σταματσαμε σε 4 διοδια και το τελευταιο ηταν 8 ευρω! Κλεφτεςςςς κ γυφτοι να πουμε!
Μπαινοντας ομως στο Κοσοβο αντικρυσα μια τελειως διαφορετικη εικονα! Απο οτι ξερω ειχε πολεμο με τη Σερβια και ενω η Σερβια ακομα παραμενει σκατα εβλεπες το Κοσοβο να εχει κυριως νεοδμητα ωραια σπιτια και μαγαζια. Κοσμο σα κ το δικο μας και εν παση περιπτωση να μη δειχνει οτι εχει περασει προσφατα πολεμο. Καναμε σταση για φαγητο και ποτο με φιλους του φιλου μου και κατα τις 10 το βραδυ συνεχισαμε για Μακεδονια η αλλιως Φυρομ λολλ.
Μεχρι να φτασουμε Μακεδονια τα χρειαστηκα λιγο γιατι ο δρομος για τα συνορα ειναι ολο στροφες στενος μεστα βουνα και απο κατω το χαοςςς! Φαινεται οτι φτιαχνουν καινουργιο δρομο ο οποιος ειχε κατι τεραστιες κολονες μεσα στο φαραγγι που προηγγηλαν μια τεραστια σε εκταση αερογεφυρα.
Φτανοντας στα συνορα και ενω εχω ηδη δυο σφραγιδες στο διαβατηριο μου απο Σερβια και Κοσοβο o φιλος μου ζηταει απτον εθνοφυλακα αν γινεται να βαλει σφραγιδα και στο δικο μου διαβατηριο. Ο τυπος βλεπει οτι ειμαι ελληνιδα και λεει οτι δε γινεται γιατι μπορει να μπλεξει. Τον ρωταμε γιατι και μας λεει οτι εμεις ως ελληνες δεν αναγνωριζουμε το republic of macedonia και οτι αν μου βαλει αυτη τη σφραγιδα στο διαβατηριο μου ισως τον καταγγηλω. Του λεω οτι δεν υπαρχει τετοια περιπτωση. Τοτε ο τυπος αφησε το κιοσκι και πηγε μεσα στα γραφεια να ρωτησει..Γυριζοντας μου λεει οτι δε γινεται γιατι ισως χασει τη δουλεια του. Προβληματισμενοι των χαιρετησαμε και μπηκαμε Μακεδονια. Η εθνικη τους ηταν σα κ τη δικη μας και ενιωθα πολυ οικεια. Δεν ειχαμε χρονο να σταματησουμε για πολλα πολλα μιας κ επρεπε να προλαβω τη πτηση μου.
Σταματησαμε λιγα χιλιομετρα πριν τα συνορα απο την Ελλαδα. Κατσαμε να πιουμε ενα καφε ο φιλος μου ειχε αρχισει να νυσταζει. Παω τουαλετα που σημειωτεον ηταν δωρεαν και βλεπω χαρτι στη πορτα που να λεει στα ελληνικα μη πετατε τα χαρτια στη τουαλετα. Το ειχε στα ελληνικα στα αγγλικα και στα μακεδονικα τα δικα τους. Εξεπλαγην.
Φτανοντας λιγο πριν τα συνορα ειδαμε τεραστια καζινο και μου ειπε ο φιλος μου οτι ο εξυπνος ο Γκρουεφσκι εφτιαξε τα καζινο στα συνορα και καθημερινα κερδιζουν εκατομμυρια απο τους ελληνες και τους αλβανους που περνουν τα συνορα για να παιξουν. Μαλιστα οταν φτασαμε στα συνορα ειδα εινα βανακι του καζινο που περιμενε και αυτο να μπει Ελλαδα για να μαζεψει κοσμο απο οτι φαινεται.
Η εκπληξη ηταν οταν μου ειπε ο φιλος μου οτι θα εχουμε θεμα με το διαβατηριο του στα ελληνικα συνορα. Φτανουμε και μιλαω κατευθειαν ελληνικα στο τυπο και του δινω τα διαβατηρια μας. Εκεινος αφηνει κατω του φιλου μου και ζηταει αν εχουμε το χαρτι. Λεω με υφος τι χαρτι? Και μου λεει οτι δεν αναγνωριζουμε το Μακεδονικο διαβατηριο ως διαβατηριο και οτι σε ενα λευκο χαρτι θα γραψουν τα στοιχεια του και θα το σφραγισουν. Εκεινη τη στιγμη ενιωσα τοσο ντροπη για το κρατος μου. Τοσες χωρες περασαμε και τετοιο ξεφτιλικι πρωτη φορα συναντησα.
Ο καημενος ο φιλος μου μου ειπε οτι και αλλη φορα του ειχε συμβει αυτο και μαλιστα τοτε ο εθνοφυλακας ηταν αγενης που πεταξε το διαβατηριο μολις ειδε απο που ειναι και εβαλε το φιλο μ σε ενα χαρτι να γραψει τα στοιχεια του μονος του.
Αυτα τα ρεζιλικια μονο σε μια τριτοκοσμικη χωρα σαν την Ελλαδα θα τα δεις...θλιβομαι..πραγματικα..
Παρολα αυτα η χαρα ηταν μεγαλη που πατησαμε ελληνικο εδαφος και σε μια ωρα ημασταν Θεσσαλονικη! Στην υπεροχη Θεσσαλονικη που ποτε μεχρι τωρα δεν ειχα αξιωθει να παω. Φτασαμε γυρω στις 3 πρωι και νομιζες οτι ειναι 9 το βραδυ απο το κοσμο που ηταν εξω. Αλλοι βολτες με τα ποδηλατα, αλλοι αραχτοι κατω απτο πυργο. Αχ τελικα εκανα ενα ονειρο μου πραγματικοτητα! Να φιληθω κατω απο τον Λευκο το Πυργο! Και φιληθηκα!! Επειτα πηγαμε στη πλατεια Αριστοτελους βγαλαμε απειρες φωτογραφιες ωσπου ηρθε η ωρα του αποχωρισμου. Με πηγε στο αεροδρομιο κι εκεινος οδηγησε πισω αλλες τοσες ωρες μεχρι να φτασει στο σπιτι του.
Καναμε αυτο το ταξιδι μεσα σε 3 μερες περασαμε μεσα απο 9 χωρες και αποκτησα 2 σταμπες στο διαβατηριο μου και απειρες αναμνησεις και εμπειριες!
Αυπνη με 2 το πολυ ωρες υπνο ομως ευτυχισμενη που ειδαν τα ματια μου τοσα πολλα σε τοσο λιγο χρονο!
Ευχομαι η ζωη να ειναι γεματη παντα τετοιες ουσιαστικες και τρελες στιγμες!
Και για οσους ρωτησουν το κοστος για το ταξιδι αυτο να πω οτι κοστισε γυρω στις 500 λιρες ακα 600 ευρω πανω κατω.
Στις εμπειριεςς λοιπον!
Φιλουρεςςς!
(Αν καταφερες να το διαβασεις ως το τελος εισαι ηρωαςς λολλλ)
Ειμαι ατομο της περιπετειας και η ιδεα να γυρισω ολη την Ελλαδα με ενα backpack με ιντριγκαρει απιστευτα..ειναι κατι που θελω να κανω καποια στιγμη ομως οτι θα γυρνουσα την Ευρωπη με το αυτοκινητο ουτε στα πιο τρελα μου ονειρα!
Για καλη μου τυχη ο φιλος καταγεται απο τη Μακεδονια η αλλιως Φυρομ λολλ. Εχει ταξιδεψει πολλες φορες με το αυτοκινητο στη χωρα του οποτε ξερει τη διαδρομη πολυ καλα. Μου ειχε λοιπον υποσχεθει οτι φετος το καλοκαιρι θα με παει Ελλαδα με το αυτοκινητο, ετσι κ εγινε!
Ξεκινησαμε νυχτα για το eurotunnel συνηθως η καλυτερη ωρα ειναι τα ξημερωματα καθως δε θα βρεις ουρα αλλα και τα εισητηρια ειναι φθηνοτερα.
Εγω ενθουσιασμενη οσο δε παιρνει μπαινω στο αυτοκινητο και βαζω μουσικη. Τον κοιταω του χαμογελω, μου χαμογελαει και αυτοςς και ξεκιναμε! Πρωτη σταση σε πρατηριο να γεμισει το αμαξι και εγω να ψωνισω τροφιμα οπως σαντουιτσ καφεδες νερα redbull κοτοπουλα μιας κ κανω πρωτεινικη διατροφη (εδω πουλανε ψησμενο συσκευασμενο κοτοπουλο) και ετσι ειχαμε προμηθευτει τα απαραιτητα. Ξεραμε οτι στην Ευρωπη θα μας επιαναν το κωλο ακομα κ για ενα μπουκαλακι νερο. H ωρα ηταν 1 τα ξημερωματα και επρεπε σε μια μιση ωρα να παρουμε το τραινο για Γαλλια.
Δεν ηξερα τι τραινο ειναι αυτο πως χωραει μεσα το αυτοκινητο και πως θα ταξιδεψουμε. Φτανουμε και ευτυχως ειχε πολυ μικρη ουρα. Ειχε σηματοδοτες που τα αυτοκινητα στοιχιζονταν και περιμεναν μεχρι το φαναρι να αναψει πρασινο. Μπορει να περιμεναμε και 20 λεπτα εκει περα. Προλαβα να παω γρηγορα στις τουαλετες που ειχε εκει, που να ηξερα οτι αυτη θα ηταν η τελευταια φορα που θα κατουρουσα δωρεαν!
Ανοιγει το φαναρι και ξεκιναμε ακολουθουμε τα αλλα αυτοκινητα και στο τελος καταληγουμε σε μια αποβαθρα με διαφορα τραινα. Στην αρχη μου φανηκαν στενα και απορησα πως θα χωρεσει το αμαξι. Στο πλαι του τραινου ειχε μια ανοιχτη πορτα οπου ενας ανθρωπος στεκοταν εκει και μας εδειχνε απο που να παμε. Η επιλογη ηταν ειτε να ανεβουμε τη ραμπα και να παμε στο πρωτο οροφο ειτε ευθεια και να μπουμε απο κατω.. Τελικα πηγαμε απο κατω. Οδηγουσαμε μεσα στο τραινο ωσπου καποιος αλλος μας ειπε να σταματησουμε. Μας χωριζαν ανα βαγονια και στο τελος εκλεινε η πορτα οπου χωριζε το καθε βαγονι. Παρολα αυτα ειχε χωρο αριστερα κ δεξια των αυτοκινητων για του πεζους να περπατησουν, ειχε πορτες που σου επετρεπε να πας απτο ενα βαγονι στο αλλο και μαλιστα και σκαλα που οδηγουσε στο πρωτο οροφο καθως και κοινοχρηστες τουαλετες. Εγω κολλησα τη μουρη μου στα παραθυρα.Πιστευα οτι ισως δω κατι. Ματαια ομως..ξεκινησαμε στη αρχη και εβλεπα χωραφια αλλα μετα τπτ..μαλλον ειχαμε χαθει μεσα στο υπογειο τουνελ. Ταξιδεψαμε για 35 λεπτα ωσπου βγηκαμε γυρω στις 3 το πρωι στο Calais της Γαλλιας!
Οh France here I am!! Voulez-vous coucher avec moi ..ce soir ??
Πρωτη μου φορα στη Γαλλια ομως το Παρισι μας εβγαζε εκτος πορειας οποτε αποχαιρετησα τη πινακιδα του εδειχνε για Παρισι αριστερα και το πηραμε ολο ευθεια. Στις 6 το πρωι ειχαμε φτασει στις Βρυξελλες!! Πρωτη σταση στη θρυλικη Grand place! Υπεροχα κτιρια και αρχιτεκτονικη. Αφου βγαλαμε ενα καρο φωτογραφιες συραμε για το Ευρωπαικο Κοινοβουλιο! Επειτα ψαξαμε για καποιο μαγαζι για καφεδακι και κατι παραδοσιακο να φαμε, δε ξερω γιατι αλλα οι Βρυξελλες φημιζονται για τις βαφλες τους και για τις πατατες τις τηγανητες! Ματαιο ομως στις 7 το πρωι τα παντα ηταν κλειστα. Σα πολη δε μου αρεσε μου φανηκε πολυ βαρετη και αδιαφορη. Αυστηρη σας κ τους κανονες τηςς! λολ
Φυγαμε και μπηκαμε Ολλανδια! Καναμε σταση για πιπι σε ενα βενζιναδικο. Εκει ηρθαμε αντιμετωποι με την αισχοκερδια. Για να μπεις στη τουαλετα ειχε αυτοματο πωλητη. Εριχνες 50 λεπτα του ευρω και τοτε σου εκοβε εισητηριο ανοιγε η μεταλλικη μπαρα και εμπαινες επιτελους να κατουρησεις. Αν ηθελες να κανεις ντουζ υπηρχε χρεωση 3 ευρω. Αυτο που μου αρεσε ηταν η πωλητριες που μιλουσαν μια ολλανδικα μια γερμανικα μια γαλλικα μια αγγλικα. Ειπα να τους αρχισω στα ελληνικα αλλα λεω ασε δε θα τελειωσουμε ουτε αυριο! Η μερα ηταν ηλιολουστη πολλα αυτοκινητα ειχαν παρκαρει στο χωρο που διεθεται η εθνικη οδος και πολλες οικογενειες εκαναν πικνικ. Ο φιλος μου πηρε το μαξιλαρι τη κουβερτα και εμενα αγκαλια και πηγαμε κατω απο ενα ωραιο δεντρο στο γκαζον και αραξαμε! Αχ αυτη η δροσουλα! Ευτυχια! Ο φιλος μου κοιμηθηκε κανα τριωρο εγω ομως απτην υπερενταση που να κλεισω ματι. Βαρουσα σκοπια πανω κατω. Αντε να ανοιξω να αεριστειτο αυτοκινητο, αντε να φαω κατι, αντε να ξαπλωσω παλι, αντε να ξαναπαω τουαλετα και να πληρωσω παλι 50 λεπτα αντε να ξαναφαω κατι...ω θεε μου! Κατα τις 11 ξυπνησε και ξεκινησαμε παλι το ταξιδι μας.
Μπηκαμε Γερμανια! Κτηνος η γερμανια! Για να τη διασχισουμε θελει τουλαχιστον 7 ωρεςς! Και εκει που νομιζα οτι θα δω ωραια εθνικη οδο που θα εχει ευθειες και θα μπορουμε να τρεξουμε εφαγα απογοητευση. Το περισσοτερο μερος ηταν υποκατασκευη. Στη ουσια ημασταν ολοι σε ενα ρευμα το οποιο μας χωριζαν πασαλακια με το αντιθετο ρεπο και να εχεις δεξια σου ολα τα φορτηγα αριστερα εμεις σε μια μικρη λωριδα να τρεχουμε με 160 χιλιομετρα με αποσταση 2-3 μετρα το ενα αυτοκινητο απτο αλλο και αριστερα μας τα πασαλακια και το αντιθετο ρευμα να τρεχει αντιστοιχα. Με επιασε πανικος. Ευτυχως ο φιλος μιας κ συνηθισμενος ετρεχε σα να μη συνεβαινε τιποτα. Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι πολυ συχνα ειχε τοπους με 50 νταλικες σταθμισμενες και ολοι να κοβουν τουφες. Καθε μερικα χιλιομετρα τιγκα στις νταλικες.
Σε καποια φαση μου λεει ο φιλος μου να διαλεξω πια πολη της Γερμανιας θελω να δω. Μιας και εχω λοιπον ζησει στο Βερολινο και ξερω πως ειναι διαλεξα να παμε Φρανκφουρτη. Εβαλε το satnav προς Frankfurt και φτασαμε κατα το μεσημερακι. Καναμε σταση σε ενα εμπορικο φαγαμε λουκανικα φρανκφουρτης και ηπιαμε μπυρα επειτα καναμε βολτα στα μαγαζια τους και μετα βγηκαμε εξω και περιηγηθηκαμε λιγο στη πολη. Δε σκεφτηκα ομως να παμε απτο το ΔΝΤ που αν δε κανω λαθος εδρευει στη Φρανκφουρτη!
Αφου βγαλαμε και εκει απειρες φωτογραφιες συνεχισαμε το δρομο μας. Κατα το απογευματακι και ενω εχουμε σκοτωθει και δε μιλιομαστε ..ε συνβαινουν αυτα και στις καλυτερες οικογενειεςς λολλ σταματαει καπου και παει και ξαπλωνει παλι στο γρασιδι εγω καθομαι στο αμαξι και βαζω λιγο μουσικη ενω εκαιγα το roaming στο κινητο ποσταροντας φωτο! Λολλ
Τι διαλο με ειχε πιασει κ δεν εκλεινα ματι η ρουφιανα!
Μετα απο καμια ωρα ερχεται κ αυτος κ εκει αρχιζω να του ψιλομιλαω να σπασουμε το παγο..σε δυο ωρες ολα ειχαν παλι γινει οπως πριν
Και συνεχιζουμε σαυτο το κτηνος που λεγεται Γερμανια. Καπου στα μεσανυχτα μπαινουμε επιτελους Αυστρια! Σταματαμε να αγορασουμε βινιετα ειναι και καλα το αντιστοιχο roadtax που μας επιτρεπει να οδηγουμε στη χωρα τους αλλιως προστιμο! Πινουμε καφε, ακουσα και ελληνικα εκει περα. Τεραστια ουρα και πολυς κοσμος! Μαλιστα το βενζιναδικο ηταν και χοστελ και πολλοι περιμεναν να κλεισουν δωματιο με 60 ευρω. Αφου πινουμε το καφεδακι μας και αφου πληρωσουμε εκαστος 50 λεπτα για τη γαμημενη τη χεστρα φτανουμε Βιεννη στις 3 το πρωι!
Η νεολαια ηταν εξω και μουσικη ακουγονταν δυνατα κατι που δε το περιμενα. Η Βιεννη εχει ζωη τελικα βραζει το αιμα της!
Πρωτη σταση το παλατι Hofburg οπου εγω με στη νυχτα εβγαζα φωτογραφιες απεξω σα τη τρελη! Δευτερη σταση στο καθεδρικο ναο του Αγιοιυ Στεφανου μετα λιγο χαζεμα και χαλαρωμα στη πλατεια με τις μουσικες και τη νεολαια να καθεται στα γρασιδια και να πινει. Σε καποια φαση απομακρυνθηκα απτο φιλο μου για να παω να δω κατι αφισες με τα εργα που παιζονται αυτη την εποχη στην οπερα της Βιεννης οταν αντιλαμβανομαι ενα μαυρο βανακι να σταματαει πισω μου. Ο τυπος που οδηγουσε με κοιτουσε καλα καλα...λεω εχει γουστο να με μπουσουριασουνε καμια ωρα και να βρεθω σε κανα πορνειο με τη πρεζα στο χερι. Τοσες ταινιες εχω δει αλλωστε. Οπου φυγει φυγει λοιπον το εβαλα γρηγορα στα ποδια και εφτασα τρεχατη στην αγκαλια του φιλου μου οπου του διηγηθηκα τι εγινε και μου ειπε οτι δε θα επετρεπε ποτε να συμβει αυτο. Ναι λεω απο μεσα μου αλλος Liam Neeson απο την Αρπαγη μας βρηκε!
Φευγουμε απο Βιεννη και φτανουμε χαραματα στη Βουδαπεστη! Αχ να βλεπω την Ανατολη μαζι του!! Ανεβηκαμε με το αυτοκινητο στο Fisherman's Bastion . Στην ουσια ειναι μια κατοικημενη περιοχη ψηλα στο λοφο οπου κοβεις ενα εισητηριο για να μπεις μεσα εχει διαφορα κτηρια και μαγαζακια λες και ειναι απο αλλη εποχη βγαλμενα. Ο κοσμος ζει κανονικα εκει μαλιστα περνα και το λεωφορειο και καπου εκει μεγαλοπρεπο παρουσιαζεται το κτισμα αυτο μαζι με μια εκκλησια.
Λοιπον επαθα τη πλακα μου! Ειναι οτι ομορφοτερο εχω δει στη ζωη μου! Εσυρα γρηγορα το φιλο μου απο ακρη σα ακρη να το δουμε. Ειχε αγαλματα ειχε καμαρες ειχε σκαλια ειχε μπαλκονια που εβγαινες και εβλεπες ολη τη βουδαπεστη, εβλεπες το Δουναβη ακριβως απο κατω σου και στην απεναντι οχθη αλλα μεγαλοπρεπα κτιρια με υπεροχη αρχιτεκτονικη! Ω Χριστε μου μαγευτηκα!!
Εβγαλα ενα εκατομμυριο φωτογραφιες και δε χορτανα αυτη τη θεα, αυτη τη στιγμη. Θελω την επομενη φορα να παω μονο στη Βουδαπεστη και πουθενα αλλου!! Θελω να την ανακαλυψω ολη!!
Ειπαμε να φυγουμε ειχα τοσο καλυφθει με αυτο που ειδα που δεν ηθελα να δω τιποτα αλλο. Βγαινοντας απο αυτη τη μικρη κατοικημενη περιοχη πληρωσαμε 1,5 ευρω . Και λεω κοιτα να δεις πηγαμε σε ενα υπεροχο αξιοθεατο με το αυτοκινητο και πληρωσαμε μονο το χρονο παραμονης μας!
Συνεχισαμε τη διαδρομη μας ωσπου μπηκαμε στη Σερβια! Η Σερβια δεν ανηκει στη Ευρωπη και επρεπε να περασουμε απο τα συνορα και να δειξουμε διαβατηριο. Δυστυχως η χωρα ειναι αρκετα διεφθαρμενη και για να σιγουρευτουμε οτι θα περασουμε χωρις προβληματα και ωρες στον ελεγχο του αυτοκινητου ο φιλος μου εβαλε μεσα στο διαβατηριο του 5 ευρω. Τα ευρω για αυτους εκει ειναι πολυ καλο δωρο αν σκεφτεις οτι το νομισμα τους ειναι πολυ χαλια. Μιας και μιλαει τη γλωσα τους τους ζητησε να μου σφραγισουν το διαβατηριο μου αν και δε χρειαζεται για του Ευρωπαιους απλα και μονο επειδη ηθελα να αποκτησω τη πρωτη μου σφραγιδα ! Αχ ο γλυκος μου
Μπαινουμε λοιπον στη Σερβια και αυτο που αντικρυζεις επι μια ωρα ειναι ειναι χωραφια αριστερα και δεξια χωρις ιχνος πολιτισμου μονο απεραντες πεδιαδες και εναν επαρχιακο κακοστρωτο δρομο. Σε καποια φαση σταματαμε στα πρωτα διοδια οπου αν πληρωσεις σε ευρω ειναι 2 ευρω αν πληρωσεις στο νομισμα τους ισουτε με 1 ευρω! Κλεφτες! Συνεχιζουμε πιο κατω ειχε ενα χοστελ και λεμε να σταματησουμε να δουμε ποσο κοστιζει για να κανουμε ενα μπανιο και να ξαπλωσουμε λιγακι. Πηγε ο φιλος μου να ρωτησει και του ειπαν γυρω στα 60 ευρω για 4 ωρες. Αποφασιζουμε να μη μεινουμε και συνεχιζουμε τον ιδιο κακοστρωτο δρομο. Δευτερα διοδια αυτη τη φορα 6 ευρω. Μπαινουμε Βελιγραδι και αυτο που αντικρυζω ειναι μια βομβαρδισμενη πολη! Κτιρια παλια ετοιμοροπα που σου θυμιζαν Ινδια. Απογοητευτηκα τοσο πολυ!
Σταματαμε να βαλουμε βενζινη και αφου βαζουμε μας λεει ο τυπος συνολο 80 ευρω. Του λεμε να πληρωσουμε με καρτα και λεει οτι δεχεται μονο Αmerican express ο πουστης. Του λεμε να παμε σε atm να βγαλουμε και μας λεει οτι το κοντινοτερο ειναι 20 λεπτα μακρια. Εν τελει κανονιζει ο φιλος μου να πληρωσουμε μισα σε ευρω μισα σε λιρες και τη διαφορα να την κανει τσιγαρα. Ηθελα να παω στη τουαλετα να αλλαξω ρουχα και ερχεται μια σερβα γρια διπλα μου και μ αρχιζει στα σερβικα και με νοηματα οτι αν θελω να παω τουαλετα κοστιζει 1 ευρω. Της λεω ενταξει θα παω αργοτερα και αυτη συνεχιζει να στεκεται διπλα μου και να μου ζηταει 1 ευρω. Φωναζω το φιλο μου που μιλαει σερβικα να της πει οτι θα πληρωσω αργοτερα, ο φιλος μου τα παιρνει στα κρανιο και βγαζει τον βενζινοπωλη εξω να της πει οτι εμεις ειμαστε δωρεαν για τη τουαλετα υστερα απο τα λεφτα που του σκασαμε!
Ετσι και εγινε, πηγε ο φιλος μου σε μια καφετερια παρα διπλα οσο εγω φρεσκαριζομουν, μετα ηπιαμε το καφεδακι μας και ξεκινησαμε για τον επομενο προορισμο μας που δεν ηταν αλλος απτο Κοσοβο! Φαγαμε 2 ωρες σε μποτιλιαρισμα στη εθνικη και στα πανακριβα διοδια τους ( που να μη σωσω να ξαναπερασω απτη Σερβια)...
Σταματησαμε στα συνορα του Κοσοβου και εβλεπες ουρα ευτυχως μικρη με ολους τους αλβανους και τις οικογενειες τους που πηγαιναν για διακοπες στο τοπο τους. Εβλεπες τζιπ και ακριβα αυτοκινητα με κυριως γερμανικες πινακιδες. Στα συνορα οι εθνοφυλακες μιλουσαν αλβανικα και ρωτησαν τον φιλο μου τι του ειμαι.. τοτε εγω με τα λιγα αλβανικα που ξερω απαντησα και ειπα οτι ειμαι η γκομενα του. Γελασαν και οι δυο! Σταματησαμε να πληρωσουμε και εκει 20 ευρω δε θυμαμαι για πιο λογο ενω στη Σερβια ξεχασα να πω οτι σταματσαμε σε 4 διοδια και το τελευταιο ηταν 8 ευρω! Κλεφτεςςςς κ γυφτοι να πουμε!
Μπαινοντας ομως στο Κοσοβο αντικρυσα μια τελειως διαφορετικη εικονα! Απο οτι ξερω ειχε πολεμο με τη Σερβια και ενω η Σερβια ακομα παραμενει σκατα εβλεπες το Κοσοβο να εχει κυριως νεοδμητα ωραια σπιτια και μαγαζια. Κοσμο σα κ το δικο μας και εν παση περιπτωση να μη δειχνει οτι εχει περασει προσφατα πολεμο. Καναμε σταση για φαγητο και ποτο με φιλους του φιλου μου και κατα τις 10 το βραδυ συνεχισαμε για Μακεδονια η αλλιως Φυρομ λολλ.
Μεχρι να φτασουμε Μακεδονια τα χρειαστηκα λιγο γιατι ο δρομος για τα συνορα ειναι ολο στροφες στενος μεστα βουνα και απο κατω το χαοςςς! Φαινεται οτι φτιαχνουν καινουργιο δρομο ο οποιος ειχε κατι τεραστιες κολονες μεσα στο φαραγγι που προηγγηλαν μια τεραστια σε εκταση αερογεφυρα.
Φτανοντας στα συνορα και ενω εχω ηδη δυο σφραγιδες στο διαβατηριο μου απο Σερβια και Κοσοβο o φιλος μου ζηταει απτον εθνοφυλακα αν γινεται να βαλει σφραγιδα και στο δικο μου διαβατηριο. Ο τυπος βλεπει οτι ειμαι ελληνιδα και λεει οτι δε γινεται γιατι μπορει να μπλεξει. Τον ρωταμε γιατι και μας λεει οτι εμεις ως ελληνες δεν αναγνωριζουμε το republic of macedonia και οτι αν μου βαλει αυτη τη σφραγιδα στο διαβατηριο μου ισως τον καταγγηλω. Του λεω οτι δεν υπαρχει τετοια περιπτωση. Τοτε ο τυπος αφησε το κιοσκι και πηγε μεσα στα γραφεια να ρωτησει..Γυριζοντας μου λεει οτι δε γινεται γιατι ισως χασει τη δουλεια του. Προβληματισμενοι των χαιρετησαμε και μπηκαμε Μακεδονια. Η εθνικη τους ηταν σα κ τη δικη μας και ενιωθα πολυ οικεια. Δεν ειχαμε χρονο να σταματησουμε για πολλα πολλα μιας κ επρεπε να προλαβω τη πτηση μου.
Σταματησαμε λιγα χιλιομετρα πριν τα συνορα απο την Ελλαδα. Κατσαμε να πιουμε ενα καφε ο φιλος μου ειχε αρχισει να νυσταζει. Παω τουαλετα που σημειωτεον ηταν δωρεαν και βλεπω χαρτι στη πορτα που να λεει στα ελληνικα μη πετατε τα χαρτια στη τουαλετα. Το ειχε στα ελληνικα στα αγγλικα και στα μακεδονικα τα δικα τους. Εξεπλαγην.
Φτανοντας λιγο πριν τα συνορα ειδαμε τεραστια καζινο και μου ειπε ο φιλος μου οτι ο εξυπνος ο Γκρουεφσκι εφτιαξε τα καζινο στα συνορα και καθημερινα κερδιζουν εκατομμυρια απο τους ελληνες και τους αλβανους που περνουν τα συνορα για να παιξουν. Μαλιστα οταν φτασαμε στα συνορα ειδα εινα βανακι του καζινο που περιμενε και αυτο να μπει Ελλαδα για να μαζεψει κοσμο απο οτι φαινεται.
Η εκπληξη ηταν οταν μου ειπε ο φιλος μου οτι θα εχουμε θεμα με το διαβατηριο του στα ελληνικα συνορα. Φτανουμε και μιλαω κατευθειαν ελληνικα στο τυπο και του δινω τα διαβατηρια μας. Εκεινος αφηνει κατω του φιλου μου και ζηταει αν εχουμε το χαρτι. Λεω με υφος τι χαρτι? Και μου λεει οτι δεν αναγνωριζουμε το Μακεδονικο διαβατηριο ως διαβατηριο και οτι σε ενα λευκο χαρτι θα γραψουν τα στοιχεια του και θα το σφραγισουν. Εκεινη τη στιγμη ενιωσα τοσο ντροπη για το κρατος μου. Τοσες χωρες περασαμε και τετοιο ξεφτιλικι πρωτη φορα συναντησα.
Ο καημενος ο φιλος μου μου ειπε οτι και αλλη φορα του ειχε συμβει αυτο και μαλιστα τοτε ο εθνοφυλακας ηταν αγενης που πεταξε το διαβατηριο μολις ειδε απο που ειναι και εβαλε το φιλο μ σε ενα χαρτι να γραψει τα στοιχεια του μονος του.
Αυτα τα ρεζιλικια μονο σε μια τριτοκοσμικη χωρα σαν την Ελλαδα θα τα δεις...θλιβομαι..πραγματικα..
Παρολα αυτα η χαρα ηταν μεγαλη που πατησαμε ελληνικο εδαφος και σε μια ωρα ημασταν Θεσσαλονικη! Στην υπεροχη Θεσσαλονικη που ποτε μεχρι τωρα δεν ειχα αξιωθει να παω. Φτασαμε γυρω στις 3 πρωι και νομιζες οτι ειναι 9 το βραδυ απο το κοσμο που ηταν εξω. Αλλοι βολτες με τα ποδηλατα, αλλοι αραχτοι κατω απτο πυργο. Αχ τελικα εκανα ενα ονειρο μου πραγματικοτητα! Να φιληθω κατω απο τον Λευκο το Πυργο! Και φιληθηκα!! Επειτα πηγαμε στη πλατεια Αριστοτελους βγαλαμε απειρες φωτογραφιες ωσπου ηρθε η ωρα του αποχωρισμου. Με πηγε στο αεροδρομιο κι εκεινος οδηγησε πισω αλλες τοσες ωρες μεχρι να φτασει στο σπιτι του.
Καναμε αυτο το ταξιδι μεσα σε 3 μερες περασαμε μεσα απο 9 χωρες και αποκτησα 2 σταμπες στο διαβατηριο μου και απειρες αναμνησεις και εμπειριες!
Αυπνη με 2 το πολυ ωρες υπνο ομως ευτυχισμενη που ειδαν τα ματια μου τοσα πολλα σε τοσο λιγο χρονο!
Ευχομαι η ζωη να ειναι γεματη παντα τετοιες ουσιαστικες και τρελες στιγμες!
Και για οσους ρωτησουν το κοστος για το ταξιδι αυτο να πω οτι κοστισε γυρω στις 500 λιρες ακα 600 ευρω πανω κατω.
Στις εμπειριεςς λοιπον!
Φιλουρεςςς!
(Αν καταφερες να το διαβασεις ως το τελος εισαι ηρωαςς λολλλ)
