Η μόνη φορά που σκέφτηκα σοβαρά να μεταναστεύσω ήταν για την συγκεκριμένη χώρα.
Ο κύριος λόγος είναι γιατί έχω συγγενικό μου πρόσωπο οπότε ευκολότερη πρόσβαση.
Η χώρα απο άποψη εργασιακών συνθηκών και οργάνωσης τα σπάει.
Φυσικά δεν τα σπάει από άποψη ζωής και κινησης.
Αλλά σε αυτό δεν διαφέρει και πολύ απο άλλες κεντροευρωπαικές χώρες.
Οι τιμές πάντού είναι εξωφρενικά μεγαλύτερες από αυτές της ελλάδας αλλά φυσικά την ιδια οδο ακολουθούν και οι μισθοί.
Η ελβετία δεν ανοικει στην ενωση επομένος χρειάζεσαι άδεια παραμονής την οποία μπορείς να έχεις με δυο τρόπους.
α) Με την ευρεση εργασίας
β) Με δήλωση σε υπηρεσία του κράτους οτι ήρθες για να βρείς εργασία οπου σου δίνουν προσορινή για τον σκοπό αυτό (νομιζω max 1 έτος)
Η περίπτωση β δεν εχει πολυ νοημα ομως αν δεν έχεις που να μείνεις γιατί οπως προειπα τα κόστη είναι δυσθεωρητα.
Μια δυσκολία είναι η γλώσσα οπου οι επισημές είναι 4!
-Γερμανικά πολύ μπασταρδεμένα
-Γαλλικά
-Ιταλικά
-Μια μίξη όλων των παραπάνω που δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσεις ή να καταλάβεις.
Αν επιλέξεις γερμανόφωνη περιοχή απλά την γάμησες.
Εγώ πήρα για τον σκοπό αυτό Β2 στα γερμανικά, επισκέπτομαι την χώρα κάθε 2 μήνες, για λίγες μέρες και συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τον χριστό μου! :S
Οπότε αν δεν γνωρίζεις κάποια γλώσσα ήδη και σκέφτεσαι τώρα να την μάθεις προτίμησε γαλλικά ή ιταλικά.
Γενκά δουλεία υπάρχει αλλά εξαρτάται από τον τομέα. π.χ. τα ιατρικά επαγγελματα έχουν τρελή πέραση.
Ρατσισμός σίγουρα υπάρχει αλλά σε πολύ μικρό επίπεδο.
Πρώτον γιατί οι ελβετοί είναι ησυχοι άνθρωποι και κατα δευτερον γιατί σε κάποιες πόλεις οι μετανάστες είνα πολλοι περισσότεροι από οτι σε δικές μας αντιστοιχες πόλεις, οπότε κατα κάποιον τρόπο το έχουν συνηθίσει
Βεβαια σε αυτό παίζει ρόλο και το επιπεδο της μετανάστευσης.
Οταν το 60% είναι μετανάστες 3βάθμια εκπάιδευσης, κερδίσουν το σεβασμό και οχι το μίσος.
Περισσότερο να προσέχεις τους έλληνες του εξωτερικό παρά τους ελβετούς.
. 
