Νέα

Συμβαίνουν στον πλανήτη Σουηδία...

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα Gunnar
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 148
  • Εμφανίσεις 7K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)

Gunnar

Μέλος
Εγγρ.
27 Φεβ 2013
Μηνύματα
6.336
Κριτικές
26
Like
74
Πόντοι
76

s/milfakias

Μέλος
Εγγρ.
27 Φεβ 2017
Μηνύματα
651
Like
126
Πόντοι
6
αυτό πρέπει να είναι παλιό βέβαια ..... βλέπε σήμερα τις ΦΕΜΕΝ ... Τα ίδια κάνουν .

Ο μέγας φιλόσοφος Σοπενχάουερ είχε χαρακτηρίσει τις γυναίκες της Δύσεως '' μαϊμούδες του Μπενάρες .. ' ..

Σήμερα δικαιώνεται.
 

nikostratos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
25 Ιουλ 2010
Μηνύματα
4.041
Κριτικές
22
Like
460
Πόντοι
306
αυτό πρέπει να είναι παλιό βέβαια ..... βλέπε σήμερα τις ΦΕΜΕΝ ... Τα ίδια κάνουν .

Ο μέγας φιλόσοφος Σοπενχάουερ είχε χαρακτηρίσει τις γυναίκες της Δύσεως '' μαϊμούδες του Μπενάρες .. ' ..

Σήμερα δικαιώνεται.

Καινούργιο είναι, η πηγή στον κόκκινο ουρανό το είχε ανεβάσει την τελευταία μέρα του Μάιου.

Δε θα σχολιάστει τίποτα άλλο... επειδή δεν αρκεί τίποτα που θα μπορούσα να ειπωθεί και η απάντηση να είναι δημοσιεύσιμη.
 

nikostratos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
25 Ιουλ 2010
Μηνύματα
4.041
Κριτικές
22
Like
460
Πόντοι
306
Βρήκα και βίντεο που σχολιάζει αυτό το φαινόμενο και άλλα για τη Σουηδία σήμερα...


Αν και παλιό άλλο ένα καλό βίντεο:


Α! και ένα βίντεο για τα άβατα της Σουηδίας:


Θα πω ό,τι και ο παρουσιαστής του πρώτου βίντεο: Αξίζει απλά να παρατηρηθεί ως που οδηγεί η αυτοκτονική διάθεση ένα έθνος. Πλέον οι Σουηδοί, γελοιοποίηση ή οίκτο δεν αξίζουν μα, απλό επιστημονικό ενδιαφέρον.
 
OP
OP
Gunnar

Gunnar

Μέλος
Εγγρ.
27 Φεβ 2013
Μηνύματα
6.336
Κριτικές
26
Like
74
Πόντοι
76
Γενικά θα έλεγα ότι εκεί κάνει κουμάντο μια ελίτ που διεκδικεί για τον εαυτό της την απόλυτη αλήθεια και την πρόοδο και ουσιαστικά απαγορεύει να ακούγεται κάθε αντίθετη άποψη. Αλλά επειδή αυτά που πρεσβεύουν είναι απατηλά και ανεφάρμοστα μετατρέπονται στο αντίθετό τους και γενικώς οι άνθρωποι αυτοί δεν επικοινωνούν με την πραγματικότητα. Τους παρομοιάζω τους κομμουνιστές και τον κομμουνισμό...
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16

Ορισμένοι απορούν σχετικά με το γιατί αναφέρομαι συχνά στη Σουηδία. Ο λόγος είναι απλός: επειδή υποθέτω πως διενεργείται εκεί το μεγαλύτερο μεταναστευτικό πείραμα όλων των εποχών, χωρίς βέβαια να γνωρίζω εάν είναι κακοπροαίρετο ή όχι.
Πιστεύω όμως πως το πείραμα γίνεται εκεί, επειδή οι Σουηδοί, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ήταν μία πολύ ανεκτική κοινωνία προς τους μετανάστες, με εντελώς ανοιχτά σύνορα. Επίσης πως οι ελίτ της Ευρώπης θέλουν να λύσουν το πρόβλημα του φθίνοντος και γερασμένου πληθυσμού της, το οποίο της προκαλεί πολλά προβλήματα, κυρίως στο ασφαλιστικό,  μέσω της εισόδου ξένων. Μπορεί βέβαια να κάνω λάθος, αλλά τα στοιχεία που προσθέτω παρακάτω είναι τόσο χαρακτηριστικά που δεν επιτρέπουν πολλές αμφιβολίες. Ειδικότερα τα εξής:
Το 1990 οι μη Ευρωπαίοι μετανάστες στη Σουηδία αντιπροσώπευαν μόλις το 3% του πληθυσμού. Ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί σήμερα στο 13-14% σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ συνεχίζει να αυξάνεται. Υπάρχει τώρα μία ομάδα ξένων, μεγαλύτερη από ότι το 1990, αποτελούμενη κυρίως από Ιρανούς, Ιρακινούς και Βοσνίους, η οποία έχει αφομοιωθεί σωστά στην κοινωνία μιλώντας άπταιστα σουηδικά, συμπεριφερόμενη ανάλογα κοκ. Υπάρχει όμως και μία άλλη πολυπληθέστερη ομάδα που ζει σε γκέτο, δεν μιλάει σουηδικά, δεν αισθάνεται μέρος της κοινωνίας, ενώ τα περισσότερα μέλη της είναι άνεργα. Η ομάδα αυτή εξελίσσεται επικίνδυνα για τη χώρα.
Σύμφωνα τώρα ειδικούς, η ένταξη ξένων σε μία κοινωνία είναι συνάρτηση του αριθμού τους. Ειδικότερα, από τη στιγμή εκείνη και μετά που οι ομάδες των μεταναστών γίνονται πολύ μεγάλες, τότε δεν ενσωματώνονται εύκολα. Η αιτία είναι το ότι, κάθε χώρα έχει μία συγκεκριμένη ικανότητα απορρόφησης, η οποία εξαρτάται από το μέγεθος της αγοράς εργασίας, από τα σχολεία, από τις υπηρεσίες υγείας, από τις οικονομικές προοπτικές, από τη στέγαση κλπ. Επομένως υπάρχει ένα κρίσιμο μέγεθος ύπαρξης αλλοδαπών που όταν ξεπερνιέται, δημιουργεί τεράστια προβλήματα.
Στη Σουηδία το 82% των αυτοχθόνων πολιτών μεταξύ 24 και 64 ετών εργάζεται, ενώ από τους μετανάστες απασχολείται μόνο το 58%. Τα ποσοστά αυτά είναι σχεδόν σταθερά από το 1990, σημαντικά υψηλότερα συγκριτικά με τις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Εκτός αυτού οι μετανάστες κερδίζουν 40% λιγότερα χρήματα από τους Σουηδούς, ενώ το 30% (έναντι 9% των εγχωρίων) δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να πάει στο Λύκειο μετά την 9η τάξη.
Οι ξένοι στη Σουηδία, μαζί με τους Ευρωπαίους αποτελούν το 22% του συνολικού πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένης της δεύτερης γενιάς. Στα επόμενα 30 χρόνια υπολογίζεται πως θα φτάσουν στο 35% έως 40%, ενώ στις μεγάλες πόλεις θα γίνουν πλειοψηφία. Ήδη στο Μάλμε οι ξένοι υπερβαίνουν το 50%, επειδή είναι η πόλη που προηγήθηκε στην εισροή μεταναστών. Στη Στοκχόλμη τα πράγματα είναι διαφορετικά, λόγω του υψηλότερου κόστους διαβίωσης, ενώ προβλέπεται πως θα υπάρξει μαζική φυγή Σουηδών από πόλεις που κυριαρχούνται από μετανάστες.
Εν τούτοις, όταν ρωτήσει κανείς έναν μέσο Σουηδό εάν συμφωνεί να διαμένει σε μία   πολυπολιτισμική γειτονιά, απαντάει συνήθως ναι. Εκείνοι που απομακρύνονται από αυτές τις γειτονιές είναι πιο πιθανό να απαντήσουν θετικά, γεγονός που είναι μάλλον παράδοξο. Στη Σουηδία πάντως δεν συρρικνώνεται ο πληθυσμός, ακόμη και αν δεν συμπεριλάβει κανείς τους μετανάστες, αφού δεν είναι Ιταλία και έχει υψηλότερα ποσοστά γεννήσεων.
Από την άλλη πλευρά όμως η χώρα έχει μεν ένα υψηλό ποσοστό ανόδου του ΑΕΠ (3,9% το 2015), αλλά προέρχεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από την αύξηση του πληθυσμού. Οφείλει να τονίσει κανείς εδώ πως η άνοδος της ευημερίας μίας χώρας μετρείται από το κατά κεφαλήν εισόδημα και όχι από την αύξηση του ΑΕΠ. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια το ΑΕΠ του Μπαγκλαντές αυξάνεται ταχύτερα από αυτό της Ελβετίας, λόγω της ανόδου του πληθυσμού. Δεν σημαίνει όμως ότι ευημερεί περισσότερο, επειδή το κατά κεφαλήν εισόδημα παραμένει πολύ χαμηλό. Με απλά λόγια, αυξάνεται το μέγεθος της πίτας, αλλά αυξάνεται ταυτόχρονα και ο αριθμός αυτών που τη μοιράζονται μεταξύ τους.

Στην προκειμένη περίπτωση, το κατά κεφαλή εισόδημα της Σουηδίας αυξάνεται ελάχιστα. Την ίδια στιγμή σημειώνεται μία τεράστια άνοδος του ιδιωτικού χρέους, με αποτέλεσμα η χώρα να έχει τα δεύτερα πιο υπερχρεωμένα νοικοκυριά μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ (εικόνα / ποσοστό χρέους των νοικοκυριών σε σχέση με τα εισοδήματα τους). Το γεγονός αυτό επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το μεταναστευτικό πρόβλημα, αφού η Σουηδία έχει πια περισσότερους ανθρώπους να καταναλώνουν και λιγότερους να παράγουν, ενώ οι πολίτες της είναι υπερχρεωμένοι.
Τέλος, λόγω της έλλειψης στέγης, οι πρόσφυγες μένουν σε σκηνές σε ειδικά στρατόπεδα, κοστίζοντας όμως τα πολλαπλάσια λόγω του κρύου στη χώρα. Την ίδια στιγμή το ποσοστό των ασυνόδευτων μεταναστών ήταν κατά 92% άνδρες, όταν το ήμισυ των προσφύγων στον πλανήτη είναι συνήθως γυναίκες. Γράφεται δε πως η δημογραφική ανισορροπία στη Σουηδία (περισσότεροι άνδρες από γυναίκες) είναι ήδη μεγαλύτερη από αυτήν της Κίνας, ενώ πολύ ενήλικοι καταχωρούνται ως ανήλικοι, για λόγους σκοπιμότητας.
Ολοκληρώνοντας, όλα τα παραπάνω δεν δείχνουν μία ευτυχισμένη κοινωνία που δεν αντιμετωπίζει ένα πολύ σοβαρό μεταναστευτικό πρόβλημα, με σημαντικές μελλοντικές προεκτάσεις. Εν τούτοις, όταν το αναφέρει κανείς, βάλλεται ως ρατσιστής ή ρατσίστρια. Αυτό ακριβώς δημιουργεί την ανάγκη στους Σουηδούς να υποκρίνονται, ισχυριζόμενοι πως δεν συμβαίνει τίποτα στη χώρα τους. Δυστυχώς όταν καταλάβουν το λάθος τους θα είναι πολύ αργά, εάν υποθέσω πως δεν είναι ήδη.
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Πόσο μεγάλη και τι ποιοτικά χαρακτηριστικά θα έχει η εξέγερση των ανθρώπων στη χώρα του Βορά; Πόσος καιρός θα χρειαστεί έως ότου κατασκευασθεί, μέσω της μαζικής μετανάστευσης, έναν νέος, ετερογενής, ελεγχόμενος πληθυσμός;
.
Αυτή τη φορά το άρθρο μου βασίζεται σε αναφορές (πηγή), ανεξάρτητες από το Σουηδικό κατεστημένο των ΜΜΕ που, όπως και στην Ελλάδα, περισσότερο χειραγωγεί και λιγότερο ενημερώνει. Το έκανα επειδή διέκρινα πολλές ομοιότητες με αυτά που συμβαίνουν εδώ, στη χώρα μας, αν και το πείραμα διεξάγεται με διαφορετικά εργαλεία.
Τα πειραματόζωα είναι βέβαια τα ίδια, οι δυστυχισμένοι πολίτες, αλλά τα συστατικά είναι διαφορετικά. Όχι το χρέος, παρά το ότι τα σουηδικά νοικοκυριά είναι μέχρι το λαιμό δανεισμένα χωρίς να το συνειδητοποιούν, αλλά τα μεταναστευτικά κύματα.
Για να τα πάρουμε με τη σειρά, ο πληθυσμός της Σουηδίας είναι ελαφρά μικρότερος από της Ελλάδας, μόλις στα 9,5 εκ. Αυτό σημαίνει πως τυχόν μαζική εγκατάσταση μεταναστών, μπορεί εύκολα να αλλάξει το κοινωνικό σκηνικό. Φυσικά δεν θα το ακούσει κανείς από Σουηδούς, αφού υπάρχουν αφανείς περιορισμοί σε αυτά που μπορούν να πουν, επειδή βασιλεύει η «πολιτική ορθότητα», η υποχρεωτική, κρύα αβρότητα. Εάν το γεγονός αυτό δεν είναι ανησυχητικό, τότε δεν ξέρω τι άλλο θα ήταν.
Όπως είναι φυσικό, οι πολιτικοί ανέβηκαν αμέσως στο τραίνο της μετανάστευσης. Το λιγότερο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι έχασαν τα μυαλά τους, πως τρελάθηκαν. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να καταλάβω με ποιόν τρόπο θα βοηθούσαν την οικονομία οι πρόσφυγες. Ειδικά σε μία χώρα που είναι φημισμένη για τις παροχές της, χωρίς κανένα κόστος.
Οι τζάμπα κοινωνικές παροχές πληρώνονται από τη φορολογία, μην το ξεχνάμε. Πρέπει λοιπόν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο οι εξτρεμιστικά μεγάλοι φόροι, λόγω των μεταναστών.
Από την άλλη πλευρά, διαβάζω συνέχεια αναφορές για υποθέσεις σωματικής βίας και για βιασμούς γυναικών στη Σουηδία. Για εγκλήματα που διαπράττονται από τους νέους μετανάστες. Σύμφωνα όμως με όσα έχω καταλάβει, απαγορεύεται ακόμη και να μιλήσει κανείς για αυτά.
Με βάση όσα έχω μάθει, είναι φανερό πως η κυριαρχούσα συμπεριφορά στη Σουηδία είναι η εξής: «Όλα είναι καλά, τα πράγματα είναι καλά, οι άνθρωποι είναι ευγενικοί«. Όσο για την παρούσα μεταναστευτική κρίση, θα έλεγε κανείς πως οι Σουηδοί επιμένουν να βλέπουν ένα ουράνιο τόξο, εν μέσω ενός κυκλώνα που παρασέρνει τις σκεπές των σπιτιών, εθελοτυφλούν.
Η κρίση αντιμετωπίζεται σαν δοκιμή της ανεκτικότητας. «Πρέπει να σεβόμαστε όλους του ανθρώπους και την κουλτούρα τους«, είναι το σύνθημα που κυριαρχεί. Αυτή η δοκιμή είναι όμως κάτι διαφορετικό. Έχει σχέση με το τι ακριβώς θα συνέβαινε, εάν η κουλτούρα και η κοινωνικότητα μίας χώρας κατασπαραζόταν.
Είναι μία δοκιμή για την παγκοσμιοποίηση. Για το τι ακριβώς θα συνέβαινε, εάν μία τεχνητά προκαλούμενη καταναγκαστική μετανάστευση, μαζική, ογκώδης, θα μπορούσε να δημιουργήσει χάος. Αυτοί που σχεδιάζουν την παγκοσμιοποίηση αναρωτιούνται:
«Πόσο μεγάλη και τι ποιοτικά χαρακτηριστικά θα έχει η εξέγερση των ανθρώπων στη Σουηδία; Πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο θα είναι να στραγγαλίσουμε μία τέτοια επανάσταση; Πόσος καιρός θα χρειαστεί έως ότου καταφέρουμε, μέσω της μετανάστευσης, να φτιάξουμε έναν νέο πληθυσμό, όπου οι περισσότεροι μετανάστες δεν θα έχουν καμία διάθεση να αφομοιωθούν από την τοπική κουλτούρα αλλά, αντίθετα, μερικοί θα θέλουν να την καταστρέψουν;«.
Πρόκειται λοιπόν για μία δοκιμή, για ένα τεστ «διάλυσης» των 9,5 εκ. Σουηδών σε ένα νέο ετερογενές μείγμα, για να διαπιστώσουν τι θα συμβεί. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τη Σουηδία, αλλά είναι ο στόχος για τις περισσότερες βιομηχανικές τεχνολογικές οικονομίες σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Αυτοί που προγραμματίζουν την παγκοσμιοποίηση, σκέφτονται πως σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Αγγλία και σε κάποιο βαθμό η Αμερική, πρέπει να πάψουν να υπάρχουν οι υπερήλικοι ομογενείς πληθυσμοί. «Γιατί να υπάρχουν εθνικά κράτη; Γιατί να διαθέτουν σύνορα; Ποιός ο λόγος να έχουν ποσοστώσεις στον αριθμό των μεταναστών που υποδέχονται;».
Δεν υπάρχουν μετανάστες. Υπάρχουν μόνο οι παγκόσμιοι πολίτες, οι οποίοι είναι σωστό να κυβερνώνται από έναν. Από μία υψηλότερη διαχειριστική πλατφόρμα. Να κοστίζουν λιγότερο, να δουλεύουν περισσότερο και να πεθαίνουν γρηγορότερα. Φτάνει πια με τις συντάξεις και την πανάκριβη κοινωνική περίθαλψη!
Αυτός είναι ο λόγος της δοκιμής στη Σουηδία. Η έρευνα είναι η εξής: «Πόσο βαθιά είναι ήδη προγραμματισμένος ο σουηδικός λαός, όσον αφορά τα ανθρωπιστικά του συναισθήματα; Πόσα θα αντέξει χωρίς να διαμαρτυρηθεί; Έως ποιό σημείο θα αρνείται να δει αυτά που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του;«. Προφανώς μιλάμε για τον έλεγχο της σκέψης, από μία ανώτερη, κρυφή Αρχή, σε μία ευρεία βάση.
Επανερχόμενοι στην οικονομία, οι Σουηδοί θα βιώσουν μεγάλα σοκ. Τα εισοδήματα θα μειωθούν. Οι φόροι θα αυξηθούν. Οι ιδιωτικές δαπάνες θα συρρικνωθούν, οπότε οι σουηδικές επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν δύσκολες εποχές. Όταν δε οι εταιρείες και οι πολυεθνικές που θα θέλουν να ανήκουν στους νικητές του νέου πολιτισμού δεν θα βρίσκουν αρκετούς πελάτες, θα προκύψουν πολύ μεγάλες καταστροφές.
Οι Σουηδοί θα μετατραπούν σε σκλάβους χρέους, το κράτος θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία, η Δημοκρατία θα πάψει να λειτουργεί και η χώρα θα βυθιστεί σε ένα μείγμα σοσιαλισμού και δικτατορίας. Θα εγκλωβιστεί χωρίς καμία δυνατότητα διεξόδου σε μία παγίδα, όπου κάποιοι ελάχιστοι θα ελέγχουν τους πολλούς, απομυζώντας το αίμα τους μέχρι τελευταίας σταγόνας.
Αυτό θα γίνει και στην Αγγλία, στη Γαλλία ή στη Γερμανία. Αυτός είναι ο λόγος που η Merkel άνοιξε τόσο πρόθυμα, με τόσο αγάπη τα σύνορα της χώρας της στους μετανάστες. Αυτό θέλουν οι γερμανοί βιομήχανοι. Αν πιστεύει κανείς πως το κίνητρο της ήταν η αλληλεγγύη, ας κοιτάξει καλύτερα πώς σκότωσε την Ελλάδα για να αξιολογήσει την καλοσύνη και τον οίκτο της.
Χωρίς να προσθέσω άλλες λεπτομέρειες, όλοι οι άνθρωποι, ειδικά αυτοί θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι, οι ίδιοι και τα παιδιά τους, πρέπει σήμερα, χωρίς καμία καθυστέρηση, αμέσως, να σκεφθούν το μέλλον τους, αξιολογώντας το από την πλευρά της ανεξαρτησίας τους. Όχι σαν εθελοντές σκλάβοι ενός συστήματος που ήδη διαγράφεται στον ορίζοντα.
Αν το θελήσουν, θα βρουν τις κατάλληλες λύσεις για να αμυνθούν. Αν όχι, αν συνεχίσουν να κλείνουν τα μάτια τους και να επιμένουν στην ουτοπία, πιστεύοντας πως θα σωθούν από κάποιο θαύμα, θα είναι άξιοι της μοίρας τους.
Τελειώνοντας τη σύντομη αναφορά, αυτές είναι οι απόψεις, οι προβληματισμοί και οι φόβοι των Σουηδών, οι οποίοι έχουν δεχτεί πολύ μεγάλα κύματα μεταναστών. Μπορεί βέβαια να οφείλεται στην ξενοφοβία τους, να είναι ίσως ρατσιστές. Δεν το γνωρίζω. Είμαι όμως σίγουρη πως κάπως έτσι σκέφτονται και οι απλοί Γερμανοί ή οι Αυστριακοί, οι οποίοι συμμετέχουν ελάχιστα στις οικονομικές επιδόσεις των χωρών τους.
Έχω άλλωστε μία πρόσφατη εικόνα πλήθους μεταναστών μπροστά από ένα γερμανικό Σούπερ Μάρκετ. Μέσα στο κρύο, σε μία κατάσταση ανάλογη με τους χιλιάδες Γερμανούς άστεγους που ζουν εγκαταλειμμένοι στους δρόμους, πεθαίνοντας καθημερινά σχεδόν τις παγωμένες νύχτες του χειμώνα, στη γη της επαγγελίας πολλών προσφύγων.
 

nikostratos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
25 Ιουλ 2010
Μηνύματα
4.041
Κριτικές
22
Like
460
Πόντοι
306
Γενικά θα έλεγα ότι εκεί κάνει κουμάντο μια ελίτ που διεκδικεί για τον εαυτό της την απόλυτη αλήθεια και την πρόοδο και ουσιαστικά απαγορεύει να ακούγεται κάθε αντίθετη άποψη. Αλλά επειδή αυτά που πρεσβεύουν είναι απατηλά και ανεφάρμοστα μετατρέπονται στο αντίθετό τους και γενικώς οι άνθρωποι αυτοί δεν επικοινωνούν με την πραγματικότητα. Τους παρομοιάζω τους κομμουνιστές και τον κομμουνισμό...

:thumbsup:

Όταν λέτε κάτι σωστό να λέγεται!

Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο στη Σουηδία, απλά εκεί είναι πιο δυνατή.
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Δεν βρίσκονται ελεύθερα διαμερίσματα, δεν υπάρχουν δουλειές και δεν μπορεί κανείς να ψωνίσει, χωρίς να έχει μαζί του πιστόλι, μετά τη διπλή δολοφονία σε κατάστημα της ΙΚΕΑ. Το 2040 η χώρα θα είναι ισλαμική, ενώ μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος
.
Μία από τις πιο πλούσιες και κοινωνικά δίκαιες χώρες της Ευρώπης καταρρέει, ενώ όλο και πιο πολλά ΜΜΕ αναφέρονται στο δράμα που βιώνουν οι πολίτες της (πηγή). Ειδικά μετά το διπλό, αποτρόπαιο έγκλημα σε κατάστημα της ΙΚΕΑ, με τους βιασμούς γυναικών από μουσουλμάνους να έχουν εξελιχθεί σε επιδημία, μαζί με την τρομοκρατία και με τα υπόλοιπα ανατριχιαστικά εγκλήματα (άρθρο).
Η χώρα που οι κάτοικοί της απαγορεύεται να αναφερθούν σε τέτοια προβλήματα, μήπως χαρακτηριστούν ρατσιστές ή επειδή κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους στο δημόσιο, αποφάσισε τελικά να κλείσει ερμητικά τα σύνορα της, να απομονωθεί. Οι αιτίες; Πολλοί μουσουλμάνοι. Πολύ τρομοκρατία. Συμμοριτοπόλεμοι στους δρόμους. Εμπρησμοί. Υπερβολικές αναταραχές. Ελάχιστη αφομοίωση των ξένων!
Ολόκληρη η Σκανδιναβία οχυρώνεται, επειδή οι χώρες της έχουν τρομοκρατηθεί από τα γεγονότα στη Σουηδία. Βλέπουν πανικοβλημένες πως οι κάποτε ειρηνικές, πολιτισμένες, ήσυχες πόλεις της, έχουν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες, με αποτέλεσμα τα μικρά παιδιά να πηγαίνουν σχολείο μόνο με συνοδεία αστυνομικών! Εν τούτοις, φαινόταν από πολύ καιρό τι θα συνέβαινε, ενώ είχαν γραφτεί αρκετά βιβλία για το θέμα (πηγή).
Στη φωτογραφία η γυναίκα που δολοφονήθηκε, μαζί με το μικρό της γιο.

Ξεκινώντας από το ότι δεν διδάσκεται στα σχολεία κανένα μάθημα θρησκευτικών, από δεκαετίες πριν, πολλοί Σουηδοί αναζήτησαν μόνοι τους μία πνευματική διάσταση της ζωής τους. Είχε δημιουργηθεί ένα κενό στη σύγχρονη κοινωνία τους, το οποίο δεν μπορούσε να γεμίσει ούτε η επιστήμη, ούτε το υψηλό βιοτικό τους επίπεδο. Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει το Ισλάμ.
Πριν από 100 χρόνια δεν υπήρχε κανένας μουσουλμάνος στη Σουηδία. Το 1930 ζούσαν εκεί 15, το 1970 μόλις 1.000, το 1980 αυξήθηκαν στους 30.000, το 1990 στους 120.000, το 2006 στους 400.000, ενώ σήμερα είναι πολύ περισσότεροι. Αντίστροφα, ο αριθμός των «αυτοχθόνων» Σουηδών μειώνεται συνεχώς, με έναν ρυθμό που αν συνεχιστεί (χωρίς τη μετανάστευση), θα έχει ως αποτέλεσμα να είναι μουσουλμανική η πλειοψηφία των κατοίκων το 2040.
Από το καλοκαίρι του 2006 πάντως οι μουσουλμάνοι πουλούν μπλουζάκια στους δρόμους, τα οποία γράφουν πως το 2030 θα καταλάβουν τη Σουηδία!
Επειδή τώρα στα δημόσια σχολεία της χώρας δεν επιτρέπεται να διδάσκουν θρησκευτικά, οι μουσουλμάνοι ίδρυσαν δικά τους ιδιωτικά, ήδη από το 1993 (σήμερα υπάρχουν πάνω από 20). Άρχισαν επίσης να απαιτούν τη σαρία, όπως και όλα τα υπόλοιπα που προβλέπει η θρησκεία τους, έχοντας κατασκευάσει τέσσερα σουνιτικά τζαμιά και 150 χώρους προσευχής. Σήμερα το Ισλάμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία της Σουηδίας, ενώ πολύ σύντομα θα είναι η πρώτη.
Από το 1997 η Σουηδία έχει ανακηρυχθεί επίσημα σε μία πολυπολιτισμική χώρα, όπου ο καθένας είναι ευπρόσδεκτος, ενώ μπορεί να μείνει όπου και όσο θέλει εάν ζητήσει άσυλο. Η εγκληματικότητα όμως καταρρίπτει συνεχώς νέα ρεκόρ, ενώ πολλοί Σουηδοί έχουν μετατραπεί σε μετανάστες μέσα στην ίδια τους τη χώρα, εγκαταλείποντας τις πόλεις που έχουν ήδη καταληφθεί από Μουσουλμάνους. Όπως το Μάλμε, στο οποίο το 50% των νεογέννητων παίρνει το όνομα Μωάμεθ.
Οι επιθέσεις εναντίον αστυνομικών είναι καθημερινές, οι μάχες μεταξύ συμμοριών που αποτελούνται από νεαρούς μουσουλμάνους κάθε εθνικότητας επίσης, ενώ οι εμπρησμοί αποτελούν σχεδόν φυσιολογικό φαινόμενο.
Όταν σκοτεινιάζει, δεν τολμάει καμία γυναίκα να κυκλοφορήσει μόνη της στους δρόμους, αφού ο αριθμός των βιασμών έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Αρκεί να σημειώσει κανείς πως σε ένα περιθωριοποιημένο προάστιο της Στοκχόλμης το 17% των νεαρών μουσουλμάνων δήλωσαν το 2007 ότι, έχουν βιάσει τουλάχιστον μία φορά, ενώ το 31% ήταν τόσο βίαιο, ώστε η γυναίκα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο.
Υπάρχουν πολλά άλλα που θα μπορούσε να γράψει κανείς για όλα όσα συμβαίνουν στη σιωπηλή σαν τάφο Σουηδία, χωρίς να εξαιρούνται οι υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες. Κινδυνεύει όμως να χαρακτηριστεί ρατσιστής ή ρατσίστρια, καθώς επίσης να κατηγορηθεί ως θρησκευτικός εχθρός του Ισλάμ, χωρίς φυσικά να είναι.
Άλλωστε το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι καθόλου η θρησκεία, αλλά η βιωσιμότητα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών σε μικρές, φιλελεύθερες, ειρηνικές χώρες, οι οποίες σέβονται την ανεξιθρησκία, καθώς επίσης τους πολίτες άλλων κρατών.
Ένα πρόβλημα που σίγουρα θα αντιμετωπίσει σύντομα η Ελλάδα, το αργότερο όταν όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες κλείσουν τα σύνορα τους με συρματοπλέγματα ή με νέα τείχη, όπως κάποτε αυτό του Βερολίνου.
Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στα δίχτυα βίαιων ακροδεξιών παρατάξεων, με στόχο την προστασία τους, όπως έχει ήδη συμβεί στην Ελβετία, στην Αυστρία, στη Φιλανδία και αλλού. Έτσι η κοινωνία θα βρεθεί στη μέση, κινδυνεύοντας ταυτόχρονα από δύο πλευρές. Το τι θα επακολουθήσει δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι, ειδικά όσον αφορά τα παιδιά μας. Μία μητέρα όμως δεν επιτρέπεται να κλείνει τα μάτια της μπροστά στην πραγματικότητα, κοροϊδεύοντας τον εαυτό της ότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα.
Μπορεί δε η Ελλάδα να είναι τυχερή και να μη δεχτεί τρομοκρατικές επιθέσεις όπως η Γαλλία, αφού δεν βομβαρδίζει καμία χώρα, ούτε περιθωριοποιεί κανέναν, αλλά σίγουρα δεν θα αποφύγει τις αναταραχές στο εσωτερικό της. Οι άνθρωποι που θα εγκλωβιστούν εδώ, χωρίς δουλειά και χωρίς χρήματα, με τόσο βίαιες, απάνθρωπες εμπειρίες από τις πατρίδες τους που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε, θα μας οδηγήσουν στα άκρα.
Κατά τη γνώμη μου, αυτό θα είναι το επόμενο πρόβλημα της Ελλάδας, απείρως μεγαλύτερο από την οικονομική κρίση και από όλα τα άλλα μαρτύρια που βιώνουμε. Δυστυχώς, επειδή κάποιοι εγκληματίες αποφάσισαν να μας μετατρέψουν σε πειραματόζωο στα εργαστήρια τους, όπως επίσης τη Σουηδία, αν και με εντελώς διαφορετικό σκοπό.
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Ο πρόεδρος της ένωσης ασθενοφόρων της Σουηδίας (βίντεο) ζήτησε την ασφάλεια του προσωπικού του, όταν εργάζεται στις απαγορευμένες ζώνες της χώρας (no go zones), οι οποίες έχουν αυξηθεί στις 50, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός στρατιωτικών προδιαγραφών των εργαζομένων στα ασθενοφόρα, για να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν με τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, αφού η βία κλιμακώνεται σε καθημερινή βάση, ενώ έχουν δημιουργηθεί συμμορίες έως 30 ατόμων, οι οποίες συχνά επιτίθενται σε όποιον ξένο τολμήσει να εισέλθει στις «δικές τους» ζώνες.
Την ίδια στιγμή, οι πρόσφυγες που κατοικούν σε αυτές τις περιοχές απαιτούν την υιοθέτηση του νόμου της Σαρίας, αδιαφορώντας για το Κράτος Δικαίου της χώρας που τους φιλοξενεί. Υπενθυμίζω εδώ πως για να θεωρηθεί μία περιοχή ως απαγορευμένη ζώνη, θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από μία επικίνδυνη αύξηση των ληστειών, από μία αντίστοιχη των παρενοχλήσεων, καθώς επίσης από σεξουαλικές επιθέσεις είτε ομαδικές, είτε ατομικές.
Περαιτέρω, οι συμμορίες επιτίθενται ακόμη και με χειροβομβίδες, κάτι που έχει αρχίσει από το 2015, όπου αυξήθηκαν αυτού του είδους τα περιστατικά. Παράλληλα δημιουργούν προβλήματα στους Σουηδούς, όπως στην περίπτωση του μεγάλου εμπορικού κέντρου του Γκέτεμποργκ, στο οποίο οι επισκέπτες δέχονται ανοιχτά παρενοχλήσεις, καθώς επίσης επιθέσεις (πηγή). Στο εμπορικό αυτό κέντρο η αστυνομία έχει αναγκαστεί να εφαρμόσει ειδικά μέτρα για την προστασία των πελατών, καθώς επίσης των ιδιοκτητών των καταστημάτων, οι πωλήσεις των οποίων έχουν καταρρεύσει, λόγω του ότι οι πελάτες τους φοβούνται να τα επισκεφτούν.
Συνεχίζοντας, σύμφωνα με τη σουηδική εφημερίδα, το πρόβλημα ξεκινάει κυρίως κατά τις οκτώ το βράδυ, όταν τα καταστήματα αρχίζουν να κλείνουν. Τότε εισβάλλουν οι συμμορίες στο εμπορικό κέντρο, οι οποίες πολύ συχνά ξεπερνούν σε αριθμό τα σώματα ασφαλείας, πουλώντας ναρκωτικά και συγκρουόμενες βίαια μεταξύ τους. Φυσικά δεν έχει μόνο η Σουηδία απαγορευμένες ζώνες, αφού υπάρχουν σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εν τούτοις, φαίνεται πως η Σουηδία έχει χάσει τον έλεγχο, από το φόβο της μήπως χαρακτηρισθεί ως «ρατσιστική», διευκολύνοντας έτσι τη δράση των συμμοριών, επειδή το θεωρούν αδυναμία της.
Υπενθυμίζω εδώ πως οι Σουηδοί χάνουν σταδιακά την εμπιστοσύνη τους στο κράτος τους, λόγω του ότι αδυνατεί να τους προστατεύσει από τα μεταναστευτικά κύματα που δέχεται η χώρα τους. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν,
«Πολλοί μουσουλμάνοι. Πολύ τρομοκρατία. Συμμοριτοπόλεμοι στους δρόμους. Έντονος φόβος. Εμπρησμοί. Υπερβολικές αναταραχές. Ελάχιστη αφομοίωση των ξένων!»
Επιλέγουν λοιπόν την αυτοπροστασία τους, αγοράζοντας όπλα, συμμετέχοντας σε σχολές σκοποβολής και ιδρύοντας πολιτοφυλακές. Σύμφωνα δε με τα επίσημα στοιχεία υπάρχουν 1.901.325 καταχωρημένα πυροβόλα όπλα, τα οποία ευρίσκονται στην ιδιοκτησία 567.733 ανθρώπων, καθώς επίσης ένας μεγάλος αριθμός παράνομου οπλισμού. Την ίδια στιγμή, οι Σουηδοί μποϋκοτάρουν όλες εκείνες τις επιχειρήσεις, οι οποίες προωθούν τη μετατροπή της χώρας σε πολυπολιτισμική (πηγή).
Τέλος, από τη μία πλευρά αναφέρονται συνεχείς βιασμοί γυναικών και εγκλήματα εκ μέρους των μουσουλμάνων στη Σουηδία, ενώ από την άλλη εμπρησμοί σε κτίρια που μένουν μετανάστες. Πιθανότατα εκ μέρους των Σουηδών ακροδεξιών, οι οποίοι αυξάνουν συνεχώς την εκλογική τους δύναμη.
 

nikostratos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
25 Ιουλ 2010
Μηνύματα
4.041
Κριτικές
22
Like
460
Πόντοι
306


:respect:

Η Σουηδία είναι το template (ξέχασα το Ελληνικό) για την υπόλοιπη Ευρώπη...

Ουσιαστικά οι Ευρωπαϊκές χώρες φέρονται ρατσιστικά εναντίον των ίδιων τους των κατοίκων και πολιτών υπέρ κοινωνικών παρασίτων κι εδώ το ίδιο γίνεται όχι στον ίδιο βαθμό... ακόμα.
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Η ανατρεπτική άποψη, σύμφωνα με την οποία οι Έλληνες μισούν την πατρίδα τους είναι της κυρίας Ευθυμίου, καθηγήτριας ιστορίας, σε μία πρόσφατη συνέντευξη της. Η ίδια θεωρεί πως η σημερινή περίοδος είναι μοιραία για την Ελλάδα, η οποία έχει οδηγηθεί σε μη ανατρέψιμες καταστάσεις.
Η αιτία είναι οι λάθος χειρισμοί του παρελθόντος, επειδή δεν έχουμε διδαχτεί τίποτα από την ιστορία μας. Λόγω του ότι δεν αξιοποιήσαμε ούτε αξιοποιούμε ακόμη το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν μας, κάνοντας συνεχώς μεγαλύτερα λάθη κάθε στιγμή που περνάει.
Πιστεύει φυσικά πως υπάρχουν περιθώρια δράσης, αλλά εμείς δεν θέλουμε να δράσουμε, λόγω του ότι είμαστε αποφασισμένοι να καταρρεύσουμε, παρακολουθώντας με ηδονικό τρόπο την καταστροφή μας. Με απλά λόγια ότι το μοναδικό, στο οποίο είμαστε συνεπείς, είναι η διατήρηση της αυτοκτονικής κοινωνίας μας.
Όσον αφορά την Ευρώπη, θεωρεί πως τα αισθήματα μας ήταν πάντοτε διττά, με την έννοια πως από τη μία πλευρά τη θαυμάζουμε, ενώ από την άλλη τη μισούμε. Από αυτήν την πλευρά θα μπορούσαν οι Έλληνες να χαρακτηριστούν σχιζοφρενείς, ενώ πρόκειται για μία κατάσταση που διαρκεί πάνω από 1.000 χρόνια, χωρίς καμία αλλαγή. Η ίδια πιστεύει πως είμαστε ως Έλληνες ανιστόρητοι και αγεωγράφητοι, γεγονός που αποτελεί μία εθνική αναπηρία, η οποία μας έχει βλάψει και συνεχίζει να μας βλάπτει σε πολλά επίπεδα.
Για τους σημερινούς νέους, οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους αδικημένους, πιστεύει το ακριβώς αντίθετο. Το τεκμηριώνει λέγοντας πως η σημερινοί νέοι έχουν ζήσει πάρα πολύ καλά, όσο καμία άλλη γενιά μέχρι τώρα, αλλά έχουν γίνει κακομαθημένοι. Θεωρούν τη δημοκρατία ως ασυδοσία, ενώ νομίζουν πως τους ανήκει ολόκληρη η γη, χωρίς να χρειαστεί να κινήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι.
Δεν θέλουν την Ευρώπη στο συντριπτικό ποσοστό τους, αλλά εκεί πηγαίνουν για να σπουδάσουν και να βρουν δουλειά. Όχι επειδή δεν βρίσκουν δουλειά στην Ελλάδα, αλλά επειδή είναι οπαδοί της ήσσονος προσπάθειας. Πρόκειται ουσιαστικά για μία γενιά Ελλήνων που δεν έχει βρει το δρόμο της, επειδή δυστυχώς διαβρώθηκε από το εκπαιδευτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών.
Με απλά λόγια λέει πως δεν είναι φταίξιμο των νέων, αλλά του εκπαιδευτικού συστήματος των τελευταίων 40 ετών. Κατά την άποψη μου βέβαια κυρίως των δασκάλων που ενδιαφέρονταν μόνο για χρήματα, οπότε για τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι, έναντι αδήλωτων αμοιβών.
Το σύστημα αυτό όμως πριν από 40 χρόνια ήταν αξιόλογο και πάρα πολύ σοβαρό. Για να βγάλει κανείς τότε μία τάξη του σχολείου έπρεπε να δουλέψει πάρα πολύ σκληρά, ενώ το ίδιο έκαναν τόσο οι δάσκαλοι, όσο και οι καθηγητές τότε. Εάν δεν απέδιδε ο μαθητής, θα έμενε στην ίδια τάξη και δύο και τρία χρόνια.
Εδώ και σαράντα χρόνια όμως όλα τα παιδιά παίρνουν μεγάλους βαθμούς, αρκεί να ξέρουν μόνο να γράφουν το όνομα τους, με αποτέλεσμα να μην είναι σοβαρά, ούτε υπεύθυνα, καθώς επίσης να μην έχουν αίσθηση του καθήκοντος και να μη σέβονται κανέναν και τίποτα.
Συνοψίζοντας, αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα, η απάντηση στα προβλήματα μας, δεν είναι άλλη από το να την αγαπήσουμε πραγματικά. Εν τούτοις, αυτό που στην πραγματικότητα κάνουμε είναι να τη μισούμε, να μη μας ενδιαφέρει καθόλου εάν καταρρεύσει. Έτσι την καταστρέφουμε συστηματικά και μεθοδικά, θεωρώντας το επί πλέον ως δόξα και τιμή μας.
Τα πανεπιστήμια είναι μουτζουρωμένα, τα μνημεία κατεστραμμένα, ενώ οι νέοι έχουν μάθει να μισούν την ιστορία. Όχι άδικα βέβαια, αλλά επειδή στα σημερινά σχολεία τους διδάσκεται ανόητα ως μία απλή αποστήθιση, χωρίς καμία κριτική σκέψη. Έτσι δεν μαθαίνουν την ιστορία τους και δεν διδάσκονται από αυτήν, με αποτέλεσμα να κάνουν συνέχεια τα ίδια λάθη, εάν όχι χειρότερα.
Αυτό που φταίει λοιπόν για τη σημερινή μας άθλια κατάσταση, είναι το γελοίο εκπαιδευτικό σύστημα που δημιουργήσαμε τα τελευταία 40 χρόνια. Αυτό το σύστημα παράγει κακούς Πολίτες, οι οποίοι εκλέγουν ακόμη χειρότερους πολιτικούς, με αποτέλεσμα να έχουμε μετατραπεί στη ντροπή της Ευρώπης. Ποιοί; Εμείς οι Έλληνες που βάλαμε τα θεμέλια του πολιτισμού και της Δύσης, με μία λαμπρή ιστορία που δεν υπάρχει κανένας λαός στον κόσμο που να μην τη ζηλεύει. Από αυτήν την πλευρά, η οικονομική κρίση θα αποδειχτεί θετική για την Ελλάδα, επειδή θα υποχρεώσει τους Έλληνες και ειδικά τους νέους να αλλάξουν.
Ολοκληρώνοντας, πατριώτης σημαίνει πως αγαπάω την πατρίδα μου, την ιστορία μου, τον πολιτισμό της και τη συμβολή της στην ανθρώπινη εξέλιξη. Δεν έχει καμία σχέση με τον εθνικισμό, αφού δεν τη θεωρώ καλύτερη από τις άλλες χώρες. Ούτε με το ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις, αφού όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους και έχουν τα ίδια δικαιώματα.
Αγαπάω την πατρίδα μου όμως σημαίνει με τη σειρά του πως κάνω ότι μπορώ για να έχει ένα καλύτερο μέλλον, να είναι υπερήφανη και αξιοπρεπής, χωρίς να εξευτελίζεται, όπως συμβαίνει σήμερα. Με πράξεις και όχι με λόγια που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα. Με αυτά τα κριτήρια πάντως οι σημερινοί Έλληνες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν είναι πατριώτες.
 
OP
OP
Gunnar

Gunnar

Μέλος
Εγγρ.
27 Φεβ 2013
Μηνύματα
6.336
Κριτικές
26
Like
74
Πόντοι
76


Δεν βρίσκονται ελεύθερα διαμερίσματα, δεν υπάρχουν δουλειές και δεν μπορεί κανείς να ψωνίσει, χωρίς να έχει μαζί του πιστόλι, μετά τη διπλή δολοφονία σε κατάστημα της ΙΚΕΑ. Το 2040 η χώρα θα είναι ισλαμική, ενώ μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος
.
Μία από τις πιο πλούσιες και κοινωνικά δίκαιες χώρες της Ευρώπης καταρρέει, ενώ όλο και πιο πολλά ΜΜΕ αναφέρονται στο δράμα που βιώνουν οι πολίτες της (πηγή). Ειδικά μετά το διπλό, αποτρόπαιο έγκλημα σε κατάστημα της ΙΚΕΑ, με τους βιασμούς γυναικών από μουσουλμάνους να έχουν εξελιχθεί σε επιδημία, μαζί με την τρομοκρατία και με τα υπόλοιπα ανατριχιαστικά εγκλήματα (άρθρο).
Η χώρα που οι κάτοικοί της απαγορεύεται να αναφερθούν σε τέτοια προβλήματα, μήπως χαρακτηριστούν ρατσιστές ή επειδή κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους στο δημόσιο, αποφάσισε τελικά να κλείσει ερμητικά τα σύνορα της, να απομονωθεί. Οι αιτίες; Πολλοί μουσουλμάνοι. Πολύ τρομοκρατία. Συμμοριτοπόλεμοι στους δρόμους. Εμπρησμοί. Υπερβολικές αναταραχές. Ελάχιστη αφομοίωση των ξένων!
Ολόκληρη η Σκανδιναβία οχυρώνεται, επειδή οι χώρες της έχουν τρομοκρατηθεί από τα γεγονότα στη Σουηδία. Βλέπουν πανικοβλημένες πως οι κάποτε ειρηνικές, πολιτισμένες, ήσυχες πόλεις της, έχουν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες, με αποτέλεσμα τα μικρά παιδιά να πηγαίνουν σχολείο μόνο με συνοδεία αστυνομικών! Εν τούτοις, φαινόταν από πολύ καιρό τι θα συνέβαινε, ενώ είχαν γραφτεί αρκετά βιβλία για το θέμα (πηγή).
Στη φωτογραφία η γυναίκα που δολοφονήθηκε, μαζί με το μικρό της γιο.

Ξεκινώντας από το ότι δεν διδάσκεται στα σχολεία κανένα μάθημα θρησκευτικών, από δεκαετίες πριν, πολλοί Σουηδοί αναζήτησαν μόνοι τους μία πνευματική διάσταση της ζωής τους. Είχε δημιουργηθεί ένα κενό στη σύγχρονη κοινωνία τους, το οποίο δεν μπορούσε να γεμίσει ούτε η επιστήμη, ούτε το υψηλό βιοτικό τους επίπεδο. Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει το Ισλάμ.
Πριν από 100 χρόνια δεν υπήρχε κανένας μουσουλμάνος στη Σουηδία. Το 1930 ζούσαν εκεί 15, το 1970 μόλις 1.000, το 1980 αυξήθηκαν στους 30.000, το 1990 στους 120.000, το 2006 στους 400.000, ενώ σήμερα είναι πολύ περισσότεροι. Αντίστροφα, ο αριθμός των «αυτοχθόνων» Σουηδών μειώνεται συνεχώς, με έναν ρυθμό που αν συνεχιστεί (χωρίς τη μετανάστευση), θα έχει ως αποτέλεσμα να είναι μουσουλμανική η πλειοψηφία των κατοίκων το 2040.
Από το καλοκαίρι του 2006 πάντως οι μουσουλμάνοι πουλούν μπλουζάκια στους δρόμους, τα οποία γράφουν πως το 2030 θα καταλάβουν τη Σουηδία!
Επειδή τώρα στα δημόσια σχολεία της χώρας δεν επιτρέπεται να διδάσκουν θρησκευτικά, οι μουσουλμάνοι ίδρυσαν δικά τους ιδιωτικά, ήδη από το 1993 (σήμερα υπάρχουν πάνω από 20). Άρχισαν επίσης να απαιτούν τη σαρία, όπως και όλα τα υπόλοιπα που προβλέπει η θρησκεία τους, έχοντας κατασκευάσει τέσσερα σουνιτικά τζαμιά και 150 χώρους προσευχής. Σήμερα το Ισλάμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία της Σουηδίας, ενώ πολύ σύντομα θα είναι η πρώτη.
Από το 1997 η Σουηδία έχει ανακηρυχθεί επίσημα σε μία πολυπολιτισμική χώρα, όπου ο καθένας είναι ευπρόσδεκτος, ενώ μπορεί να μείνει όπου και όσο θέλει εάν ζητήσει άσυλο. Η εγκληματικότητα όμως καταρρίπτει συνεχώς νέα ρεκόρ, ενώ πολλοί Σουηδοί έχουν μετατραπεί σε μετανάστες μέσα στην ίδια τους τη χώρα, εγκαταλείποντας τις πόλεις που έχουν ήδη καταληφθεί από Μουσουλμάνους. Όπως το Μάλμε, στο οποίο το 50% των νεογέννητων παίρνει το όνομα Μωάμεθ.
Οι επιθέσεις εναντίον αστυνομικών είναι καθημερινές, οι μάχες μεταξύ συμμοριών που αποτελούνται από νεαρούς μουσουλμάνους κάθε εθνικότητας επίσης, ενώ οι εμπρησμοί αποτελούν σχεδόν φυσιολογικό φαινόμενο.
Όταν σκοτεινιάζει, δεν τολμάει καμία γυναίκα να κυκλοφορήσει μόνη της στους δρόμους, αφού ο αριθμός των βιασμών έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Αρκεί να σημειώσει κανείς πως σε ένα περιθωριοποιημένο προάστιο της Στοκχόλμης το 17% των νεαρών μουσουλμάνων δήλωσαν το 2007 ότι, έχουν βιάσει τουλάχιστον μία φορά, ενώ το 31% ήταν τόσο βίαιο, ώστε η γυναίκα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο.
Υπάρχουν πολλά άλλα που θα μπορούσε να γράψει κανείς για όλα όσα συμβαίνουν στη σιωπηλή σαν τάφο Σουηδία, χωρίς να εξαιρούνται οι υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες. Κινδυνεύει όμως να χαρακτηριστεί ρατσιστής ή ρατσίστρια, καθώς επίσης να κατηγορηθεί ως θρησκευτικός εχθρός του Ισλάμ, χωρίς φυσικά να είναι.
Άλλωστε το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι καθόλου η θρησκεία, αλλά η βιωσιμότητα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών σε μικρές, φιλελεύθερες, ειρηνικές χώρες, οι οποίες σέβονται την ανεξιθρησκία, καθώς επίσης τους πολίτες άλλων κρατών.
Ένα πρόβλημα που σίγουρα θα αντιμετωπίσει σύντομα η Ελλάδα, το αργότερο όταν όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες κλείσουν τα σύνορα τους με συρματοπλέγματα ή με νέα τείχη, όπως κάποτε αυτό του Βερολίνου.
Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στα δίχτυα βίαιων ακροδεξιών παρατάξεων, με στόχο την προστασία τους, όπως έχει ήδη συμβεί στην Ελβετία, στην Αυστρία, στη Φιλανδία και αλλού. Έτσι η κοινωνία θα βρεθεί στη μέση, κινδυνεύοντας ταυτόχρονα από δύο πλευρές. Το τι θα επακολουθήσει δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι, ειδικά όσον αφορά τα παιδιά μας. Μία μητέρα όμως δεν επιτρέπεται να κλείνει τα μάτια της μπροστά στην πραγματικότητα, κοροϊδεύοντας τον εαυτό της ότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα.
Μπορεί δε η Ελλάδα να είναι τυχερή και να μη δεχτεί τρομοκρατικές επιθέσεις όπως η Γαλλία, αφού δεν βομβαρδίζει καμία χώρα, ούτε περιθωριοποιεί κανέναν, αλλά σίγουρα δεν θα αποφύγει τις αναταραχές στο εσωτερικό της. Οι άνθρωποι που θα εγκλωβιστούν εδώ, χωρίς δουλειά και χωρίς χρήματα, με τόσο βίαιες, απάνθρωπες εμπειρίες από τις πατρίδες τους που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε, θα μας οδηγήσουν στα άκρα.
Κατά τη γνώμη μου, αυτό θα είναι το επόμενο πρόβλημα της Ελλάδας, απείρως μεγαλύτερο από την οικονομική κρίση και από όλα τα άλλα μαρτύρια που βιώνουμε. Δυστυχώς, επειδή κάποιοι εγκληματίες αποφάσισαν να μας μετατρέψουν σε πειραματόζωο στα εργαστήρια τους, όπως επίσης τη Σουηδία, αν και με εντελώς διαφορετικό σκοπό.
Τα μεταναστευτικά μοντέλα, των ανοιχτών συνόρων, Ελλάδας και Σουηδίας μοιάζουν πολύ γιατί είναι άναρχα. Η διαφορά είναι ότι οι Σουηδοί πολιτικοί είναι καλοί οικονομικοί διαχειριστές κάτι που αδυνατούν να κάνουν οι δικοί μας.

Στις επόμενες εκλογές η ακροδεξιά αναμένεται να πιάσει γύρω στο 20 % ή και παραπάνω. Από τη στιγμή που δεν είναι ρωσόφιλη ακροδεξιά και δεν θα βγάλει τη Σουηδία από την Ε.Ε. μικρό το κακό...
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Μουσουλμάνοι προσεύχονται έξω από το Κολοσσαίο της Ρώμης
.
Σύμφωνα με τον ιστορικό D. Engels, η Ευρώπη θα έχει την ίδια μοίρα με την παλαιά ρωμαϊκή δημοκρατία: τον εμφύλιο πόλεμο και τη φθορά, με τελική κατάληξη τη δημιουργία ενός αυταρχικού ή αυτοκρατορικού κράτους, μετά από είκοσι έως τριάντα χρόνια (πηγή). Πάντοτε κατά τον ίδιο, σε όλη την έκταση της ηπείρου μας σήμερα υπάρχουν σημάδια κατάρρευσης, με τους ακραίους ισλαμιστές να ηγούνται επιθέσεων εναντίον της ελευθερίας και των δυτικών δημοκρατιών, καθώς επίσης με τον τρόμο να καταλαμβάνει τη συλλογική φαντασία των Ευρωπαίων.
Στα πλαίσια αυτά καταξιωμένα ΜΜΕ, όπως το Reuters, αναρωτιούνται εάν θα πρέπει να φοβάται περισσότερο η Ευρώπη τους μουσουλμάνους, από ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες (πηγή). Θα έπρεπε κανείς να τα χαρακτηρίσει ακροδεξιά και εθνικιστικά, όπως συνηθίζεται από πολλούς στην Ελλάδα; Πολύ δύσκολα, εάν παρατηρήσει πως στο άρθρο υπάρχει μία φωτογραφία, στην οποία δεκάδες μουσουλμάνοι προσεύχονται έξω από το Κολοσσαίο της Ρώμης (επάνω).
Από την άλλη πλευρά οφείλουμε να αναρωτηθούμε εάν οι πολιτισμοί πεθαίνουν από εσωτερικούς ή από εξωτερικούς παράγοντες. Εάν η εξαφάνιση τους δηλαδή είναι το αποτέλεσμα εξωγενών γεγονότων, όπως είναι ο πόλεμος, οι φυσικές καταστροφές και οι επιδημίες, ή οφείλεται στην εσωτερική τους διάβρωση: στην αποσύνθεση τους, στη σταδιακή ανικανότητα των ηγετικών τους ομάδων ή/και στις καταστροφικές αποφάσεις που λαμβάνονται.
Εν προκειμένω ορισμένοι ιστορικοί του τελευταίου αιώνα ήταν πεισματικά επίμονοι, ισχυριζόμενοι πως οι πολιτισμοί δεν πεθαίνουν και δεν εξαφανίζονται «δολοφονούμενοι», αλλά αυτοκτονούν (πηγή). Όσον αφορά πάντως τους σύγχρονους ιστορικούς της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης, έχουν τεκμηριώσει πως η παρακμή και η πτώση τους ξεκίνησε με τη μείωση των γεννήσεων, επειδή κανένας δεν ήθελε να αναλάβει πια την ευθύνη της ανατροφής παιδιών.
Παρατηρώντας τώρα κανείς την Ευρώπη, διαπιστώνει ανάλογες εξελίξεις. Στη Γαλλία το 2015 γεννήθηκαν 34.000 λιγότερα μωρά από ότι το 2014 (πηγή), ενώ ο αριθμός των Γαλλίδων που έχουν παιδιά είναι σήμερα ο χαμηλότερος των 40 τελευταίων ετών. Στην Ευρώπη γενικότερα η υπογεννητικότητα έχει εξελιχθεί σε επιδημία, σημειώνοντας πως το 1995 μόνο μία χώρα, η Ιταλία, είχε περισσότερους ανθρώπους μεγαλύτερους των 65 ετών, από ότι κάτω των 15, όταν σήμερα συμβαίνει κάτι τέτοιο σε 30 ευρωπαϊκά κράτη, με τις προβλέψεις να αναφέρουν πως το 2020 θα έχουν αυξηθεί στα 35 (πηγή).
Εκτός αυτού, εάν στη Γαλλία δεν υπήρχαν γυναίκες μουσουλμανικής καταγωγής, η υπογεννητικότητα θα ήταν πολύ υψηλότερη. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από το ότι, οι γυναίκες που έχουν γεννηθεί στην Αλγερία και διαμένουν στη Γαλλία γεννούν κατά μέσον όρο 3,5 παιδιά, οι γυναίκες από το Μαρόκο και την Τυνησία 3,3 ενώ οι τουρκικής καταγωγής 2,5.
Κάτι ανάλογο διαπιστώνεται στη Σουηδία (πηγή), η οποία αποτελεί το πειραματόζωο της δημιουργίας πολυπολιτισμικών κοινωνιών στην Ευρώπη, ενώ στο Μιλάνο, στο χρηματοοικονομικό κέντρο της Ιταλίας, το κυριότερο όνομα είναι το «Μωάμεθ» όπως στο σουηδικό Μάλμε. Το ίδιο συμβαίνει στο Λονδίνο (πηγή), καθώς επίσης στις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις της Ολλανδίας (πηγή), σύμφωνα με τη βρετανική Telegraph, όπως επίσης σε ολόκληρη την κεντρική Ευρώπη, από τη Μασσαλία έως τις Βρυξέλλες. Για το γεγονός αυτό δεν πρέπει βέβαια να κατηγορεί κανείς το Ισλάμ, αλλά την Ευρώπη που φαίνεται πως δεν αντιστέκεται καθόλου στην πορεία παρακμής και αποσύνθεσης της, όπως συνέβη στο παρελθόν με την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη.
Περαιτέρω οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρώπης δεν έχουν παιδιά, όπως η κυρία Merkel στη Γερμανία, η πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας κυρία T. May, καθώς επίσης ο βασικός υποψήφιος για τη γαλλική προεδρία κ. E. Macron. Άνθρωποι που δεν έχουν παιδιά όμως δεν ενδιαφέρονται ανάλογα για το μέλλον της ηπείρου και των κρατών τους, ειδικά όσον αφορά τη δημογραφική ισορροπία που είναι απαραίτητη για τη διατήρηση τους.
Όπως είπε πάντως η υπεύθυνη εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ, «Πιστεύω πως οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν ότι, οι οικονομίες μας, καθώς επίσης το κοινωνικό μας κράτος, χρειάζονται τη μετανάστευση, για να είναι βιώσιμες με κριτήριο τις τρέχουσες δημογραφικές εξελίξεις» (πηγή).
Ολοκληρώνοντας, κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου η υπογεννητικότητα αυξάνεται γεωμετρικά κυρίως λόγω της κρίσης, μαζί με τα μεταναστευτικά κύματα που συνεχίζονται εξαιτίας του πολέμου στη Συρία και όχι μόνο. Την ίδια στιγμή η κατάσταση στην Τουρκία επιδεινώνεται και η χώρα κινδυνεύει να καταρρεύσει, με αποτέλεσμα να διευρυνθούν σε μεγάλο βαθμό οι προσφυγικές ροές, με τις οποίες το κράτος μας είναι αδύνατον να ανταπεξέλθει. Τα συμπεράσματα δικά σας.
 
Εγγρ.
20 Μαΐ 2014
Μηνύματα
14.518
Κριτικές
64
Like
5.075
Πόντοι
7.786
την κυρια ευθυμιου την ειχα καθηγητρια στην σχολη μου σε δυο μαθηματα 
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Λέγεται πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μεγαλύτερο από αυτό της νέας γενιάς που, επειδή δεν βλέπει καμία προοπτική για το μέλλον της, μεταναστεύει σε άλλες χώρες. Εν τούτοις, πιστεύω πως είναι ακόμη μεγαλύτερο το πρόβλημα των νέων που μένουν στην πατρίδα τους, είτε επειδή δεν θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό, σε μία εποχή που ο ρατσισμός αυξάνεται συνεχώς, είτε επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα.
Τότε καταδικάζονται στην ανεργία, αρκετοί πριν ακόμη ξεκινήσουν τον επαγγελματικό βίο τους. Το γεγονός αυτό τους βυθίζει στην κατάθλιψη, αφού παύουν να νοιώθουν χρήσιμοι στην οικογένεια και στη χώρα τους. Όσον αφορά τώρα τις επιπτώσεις της ανεργίας στον άνθρωπο, υπενθυμίζω πως είναι οι εξής:
(α)  Φυσικές: Για παράδειγμα η απαξίωση των κεκτημένων δεξιοτήτων του ανέργου, η κοινωνική-πολιτισμική απομόνωση του και η απώλεια του βιοτικού επιπέδου του (φτώχεια). Σε πολλές περιπτώσεις επιδρά και στις επόμενες γενιές, επειδή τα παιδιά των ανέργων έχουν αρνητικές προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν υγιώς.
(β)  Ψυχοκοινωνικές: Για τους περισσότερους ανθρώπους η εργασία αποτελεί έναν ψυχοκοινωνικό σταθεροποιητικό παράγοντα, ο οποίος καθορίζει τη δομή της καθημερινότητας τους (πρόγραμμα) και τον κοινωνικό τους περίγυρο.
Στις πιο φτωχές χώρες, οι υλικές ανάγκες βρίσκονται στο προσκήνιο της ανεργίας, ενώ στις πλουσιότερες οι «ψυχοκοινωνικές» επιδράσεις της. Στα ψυχολογικά επακόλουθα προσμετρούνται η απογοήτευση (frustration), η απώλεια της ελπίδας, η μείωση της αυτοπεποίθησης (καταλυτικός παράγοντας, αφού προάγει την απώλεια της υπευθυνότητας του ατόμου, τόσο στους γύρω του, όσο και απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό),  καθώς επίσης η συνθηκολόγηση (resignation).
Επειδή η προσωπική επιτυχία και η κοινωνική αναγνώριση εξαρτώνται άμεσα από την επαγγελματική απόδοση, εκλείπει από τον άνεργο η επιβεβαίωση του περιβάλλοντος του. Άρα το κίνητρο (motivation) «επανόδου» του (restart), το οποίο πολύ δύσκολα μπορεί να αναπληρώσει μόνος του (με δική του «ενέργεια»).
Εκτός αυτού είναι το αντικείμενο κριτικής της Πολιτείας του, η οποία συχνά χαρακτηρίζει τους ανέργους τεμπέληδες για να αποφύγει τις δικές της ευθύνες, δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα «διάκρισης» και άνισης μεταχείρισης των ανέργων. Το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο κρατών, όπως σήμερα όπου, οι πλεονασματικές χώρες της ΕΕ, για να αποφύγουν τις δικές τους ευθύνες, κατηγορούν τις ελλειμματικές για κακή οργάνωση, οκνηρία, φοροδιαφυγή κλπ, δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα «φυλετικών διακρίσεων», ρατσισμού δηλαδή με «ολοκληρωτική» χροιά.
Οι ψυχολογικές συνέπειες της ανεργίας είναι πάρα πολλές, μεταξύ των οποίων το υπερβολικό άγχος (stress), η κατάθλιψη, οι εξαρτήσεις από διάφορες ουσίες, τα συμπλέγματα, η απελπισία, η απώλεια της χαράς της ζωής, καθώς επίσης ο αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονίας.
Ειδικά όσον αφορά τους νέους, η ανεργία τους στερεί επί πλέον το μέσον για την αναζήτηση και την εξεύρεση της ταυτότητας τους. Τέλος, η υψηλή ανεργία έχει αρνητικά επακόλουθα και για τους εργαζομένους, αφού ο φόβος απώλειας της θέσης εργασίας τους δημιουργεί φόβους και ισχυρές ψυχολογικές πιέσεις.
(γ)  Σωματικές: Οι πιθανότητες απώλειας της υγείας αυξάνονται ανάλογα με τη διάρκεια του χρόνου παραμονής ενός ατόμου στην ανεργία. Οι άνεργοι έχουν τετραπλάσιο ρίσκο επιδείνωσης της υγείας τους, σε σχέση με τους εργαζομένους. Σύμφωνα με μία επίσημη έρευνα, οι άνεργοι άνδρες παραμένουν στα νοσοκομεία το διπλό χρονικό διάστημα από τους εργαζομένους (οι γυναίκες 1,7 φορές), ο προσδοκώμενος χρόνος ζωής μειώνεται ανάλογα με τη διάρκεια της ανεργίας που έχει προηγηθεί, ενώ υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες, οι οποίες συσχετίζουν την ανεργία με την εμφάνιση επικίνδυνων ασθενειών.
Τα παιδιά ανέργων γονέων επιβαρύνονται ιδιαίτερα, όσον αφορά την νοητική τους ανάπτυξη, καθώς επίσης την «γλωσσολογική» τους πρόοδο. Απέναντι στην ανεργία αντιδρούν συχνά με δειλία και συνθηκολόγηση, ενώ διακρίνονται από μειωμένη αυτοσυγκέντρωση, από έντονα προβλήματα συμπεριφοράς και από συναισθηματική αστάθεια. Όλα αυτά τα αρνητικά συμπτώματα εμφανίζονται κυρίως στα παιδιά γονέων με περιορισμένη μόρφωση, ενώ τα άτομα με υψηλή μόρφωση μπορούν να ανταπεξέλθουν πολύ καλύτερα με όλους τους προβληματισμούς που συνεπάγεται η ανεργία.
Συνεχίζοντας, πριν από έναν περίπου χρόνο η Ελλάδα βρισκόταν ένα βήμα πριν την έξοδο της από την Ευρωζώνη. Εκείνη την εποχή ο πρωθυπουργός υποχώρησε άτακτα, μετατρέποντας το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σε ΝΑΙ. Το σημαντικότερο επιχείρημα του ήταν πως η κατάσταση της χώρας θα μπορούσε να γίνει χειρότερη.
Εγώ βρήκα το επιχείρημα πολύ αδύναμο, αφού γνωρίζω πως οι οικονομικές κρίσεις δεν λύνονται ποτέ χωρίς διαγραφή χρεών και υποτίμηση του νομίσματος. Ακόμη περισσότερο, όσο πιο γρήγορα αποφασιστούν αυτές οι ενέργειες, τόσο το καλύτερο για τη χώρα και για εκείνους τους δανειστές της που δεν επιδιώκουν την υποδούλωση και την κατοχή της.
Αντί όμως η Ελλάδα να αποδεχτεί το αναπόφευκτο, τη χρεοκοπία της χωρίς να φοβηθεί τυχόν έξοδο της από την Ευρωζώνη, επέλεξε τη μαζική έξοδο των μορφωμένων κυρίως νέων της, άρα τον αργό θάνατο της μέσω της μετανάστευσης τους. Ταυτόχρονα αποδέχτηκε την καταδίκη των υπολοίπων νέων της και όχι μόνο στην ανεργία, για να μην υποχρεωθεί στην οδύνη της χρεοκοπίας!
Έτσι έδιωξε σχεδόν 500.000 παιδιά της στο εξωτερικό, αυτή τη φορά τα μορφωμένα σε αντίθεση με τος δύο προηγούμενες (δεκαετίες του 1920 και του 1960), οδηγώντας στην κατάθλιψη έναν τουλάχιστον ίδιο αριθμό στο εσωτερικό της, «για να μην γίνουν όλα χειρότερα».
Τι θα μπορούσε όμως αλήθεια να γίνει χειρότερο, από αυτό που ζούμε σήμερα; Γιατί είναι καλύτερη η επιλογή του θανάτου της χώρας μέσω της μετανάστευσης και της ανεργίας των νέων, από τη χρεοκοπία; Γιατί να μην πάρουμε το ρίσκο και ότι προκύψει, αντί να αργοπεθαίνουμε; Γιατί να δεχόμαστε τους εξευτελισμούς των ξένων; Για να μην απειληθεί το βιοτικό μας επίπεδο που έτσι και αλλιώς καταρρέει;
Δεν οφείλουμε να αντιδράσουμε για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας και στην πατρίδα μας; Δεν γνωρίζουμε όλοι και όλες πού οδηγεί η δειλία; Αξίζει να θυσιάζουμε την εθνική μας κυριαρχία, τις σημερινές και τις επόμενες  γενιές των Ελλήνων στο βωμό της γερμανικής Ευρώπης;  Εάν ναι, με ποιά λογική και με ποιά προοπτκή; Αν μη τι άλλο, δεν πρέπει να δώσουμε σε αυτό κάποια συγκεκριμένη απάντηση;
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Δεν θα απορούσα καθόλου εάν κάποια στιγμή άκουγα «Ζήτω η δουλεία», αφού η ελευθερία είναι κάτι που ασφαλώς δεν προσφέρεται από καμία Τρόικα και από καμία Γερμανία. Κερδίζεται με θάρρος, με κόπο και με πόνο.
.
Μόνοι μας δηλώνουμε πως οι Έλληνες είναι φοροφυγάδες, ότι διαπλέκονται, διαφθείρουν και διαφθείρονται, πως ευθύνονται οι ίδιοι για το κατάντημα της χώρας τους, ότι κατηγορούν τους άλλους χωρίς να βλέπουν τις δικές τους ευθύνες, πως αρνούνται να πληρώσουν τα χρέη τους ενώ μπορούν κοκ.
Δεν το κάνουμε μόνο εμείς οι πολίτες αλλά, επίσης, οι κυβερνήσεις μας. Περισσότερο από όλους ο πρωθυπουργός που, αφού διέσυρε διεθνώς την πατρίδα του το 2009, την οδήγησε στο ΔΝΤ το 2010, καταδικάζοντας την στην αιώνια πυρά.
Ποτέ δεν συζητήθηκε δε η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους με δικά μας μέσα, έστω και θεωρητικά. Πάντοτε επαιτούσαμε, εκλιπαρούσαμε και υποκλινόμαστε στους ξένους, χωρίς καμία ντροπή. Δεν είχαμε και δεν έχουμε το θάρρος ούτε καν να χρεοκοπήσουμε, αναλαμβάνοντας πρακτικά τις ευθύνες των λαθών μας.
Φοβόμαστε πως θα υποφέρουμε επειδή θα λείπουν οι γάζες από τα νοσοκομεία, η βενζίνη από τα πρατήρια και το χαρτί υγείας από το Σούπερ Μάρκετ. Την ίδια στιγμή, αδιαφορούμε πλήρως για τη ληστεία της πατρίδας μας που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, για τα παιδιά μας που φεύγουν μετανάστες, για τις ουρές των ανέργων μπροστά από τις καντίνες σίτισης, για τους άρρωστους που δεν μπορούν να πληρώσουν τα φάρμακα τους, για τους εξαθλιωμένους που προσπαθούν να επιβιώσουν, ψάχνοντας στα σκουπίδια τροφή, για τις χιλιάδες επιχειρήσεις που χρεοκοπούν ή μεταναστεύουν κοκ. Η απόλυτη σχιζοφρένεια!
Με βάση λοιπόν τη δική μας συμπεριφορά, δεν καταλαβαίνω γιατί απορούμε για τη λογική των μέτρων που επιβάλλουν οι δανειστές. Απλούστατα έχουν πεισθεί από εμάς ότι, εάν δεν καεί ολόκληρη η χώρα, μαζί με τους κατοίκους της, δεν πρόκειται να αλλάξει.
Ότι χρειάζεται δηλαδή μία εκ βάθρων ανανέωση, μία δημιουργική καταστροφή κατά κάποιον τρόπο, σε συνδυασμό με τη φυλετική εκκαθάριση του νοσηρού, διαβρωμένου πληθυσμού της. Είναι γνωστό άλλωστε το ανέκδοτο που κυκλοφορεί στην Ευρώπη: «πανέμορφη και πάμπλουτη η Ελλάδα, αλλά έχει δυστυχώς πολλούς (νόθους) Έλληνες».
Βλέποντας μάλιστα πως έχουμε εκλέξει αυτούς που ουσιαστικά οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, διεφθαρμένους συνδικαλιστές, τυχοδιώκτες επαγγελματίες πολιτικούς, καθώς επίσης φανατικούς οπαδούς του κρατισμού, είναι αυτονόητο πως δεν εμπιστεύονται την κρίση μας. Πολύ περισσότερο αφού επιλέξαμε για δεύτερη φορά μία κυβέρνηση που έχει πει τα περισσότερα ψέματα στην ιστορία της υφηλίου, ενώ μας βύθισε στο χάος μέσα σε μόλις εφτά μήνες.
Από τη δική τους πλευρά τώρα οι δανειστές, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το αυτονόητο: θέλουν να πάρουν πίσω τα χρήματα που μας δάνεισαν, καθώς επίσης να εξαγοράσουν ότι μπορούν, σε όσο το δυνατόν φθηνότερες τιμές. Εάν είμαστε στη θέση τους, έχω την εντύπωση πως θα κάναμε ακριβώς το ίδιο. Επομένως, δεν βλέπω γιατί παραπονιόμαστε, πόσο μάλλον αφού εμείς είμαστε αυτοί που τους καλέσαμε και εμείς ζητήσαμε τη βοήθεια τους. Ειδικά όσον αφορά το ΔΝΤ, γνωρίζαμε πολύ καλά την ιστορία και τα εγκλήματα του ανά τον κόσμο, οπότε δεν πέσαμε σε καμία άγνωστη παγίδα.
Το κωμικοτραγικό στην όλη υπόθεση είναι η διαμαρτυρία ενός νεοφιλελεύθερου αρθρογράφου μίας ιστοσελίδας που στήριζε ανέκαθεν τα μνημόνια. Απορεί αφελώς γιατί η Τρόικα θέλει να αφανιστεί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, επιβαρύνοντας με δυσβάσταχτους φόρους τις επιχειρήσεις (τους υπολογίζει στο 79,91% αν και κάνει το λάθος να προσθέτει το 29% της προκαταβολής, το οποίο είναι βέβαια εφάπαξ).
Η απάντηση όμως είναι εύκολη. Πρώτα από όλα επειδή εμείς οι ίδιοι κατηγορούμε ως διεφθαρμένους και φοροφυγάδες συλλήβδην τους επιχειρηματίες. Δεύτερον λόγω του ότι θέλουν (α) είτε να εξαγοράσουν πάμφθηνα τις ελληνικές εταιρείες, (β) είτε να τις κλείσουν για να μην έχουν ανταγωνισμό οι δικές τους. Τρίτον για να καταπολεμηθεί η διαφθορά και η φοροδιαφυγή που εμείς δηλώνουμε πως βασιλεύει στην Ελλάδα, ότι αποτελεί τμήμα του DNA μας.
Ο αρθρογράφος απορεί επίσης για το ασφαλιστικό, όταν γνωρίζουμε όλοι πως τα αποθεματικά των ταμείων «χάθηκαν», ασφαλώς με δική μας ευθύνη. Οι ζημιογόνες τοποθετήσεις τους στο χρηματιστήριο ή αλλού με τεράστιες προμήθειες για τους μεσάζοντες, το κούρεμα τους από το PSI και πρόσφατα η κλοπή των χρημάτων που τα ταμεία είχαν επενδύσει σε τραπεζικές μετοχές, είναι γνωστά γεγονότα.
Επίσης γνωστό είναι το σκάνδαλο των σκανδάλων με τις τράπεζες, για το οποίο δεν έγινε καμία εισαγγελική έρευνα και δεν τιμωρήθηκε κανείς. Τέλος, οι περίπου 2 εκ. εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, είναι αδύνατον να χρηματοδοτήσουν τους υπαλλήλους του δημοσίου, τους 1,5 εκ. ανέργους και τους πολύ περισσότερους συνταξιούχους.  Ειδικά όταν αυξάνονται συνεχώς οι φόροι και μειώνονται οι μισθοί τους. Επομένως γιατί απορεί;
Όσον αφορά όλους εμάς που εκλέξαμε μία αριστερή κυβέρνηση με μηδενική εμπειρία και ανύπαρκτες ικανότητες, γνωρίζοντας πολύ καλά πως δεν ήταν συμβατή με την πολιτική που κυριαρχεί στην Ευρωζώνη, επιμένοντας ταυτόχρονα στην παραμονή μας στο ευρώ, τι περιμέναμε; Πώς θα διαπραγματευόταν με τους δανειστές ο παγκόσμιος πρωταθλητής της τούμπας, αφού δεν του δώσαμε κανένα απολύτως όπλο;
Από την άλλη πλευρά, γιατί συνεχίζουμε να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι, οι πολιτικοί δεν είναι επαγγελματίες και δεν ενδιαφέρονται για τις καρέκλες τους, όταν δεν υπήρξε ποτέ έστω ένα δείγμα του αντιθέτου; Επειδή θέλουμε να εθελοτυφλούμε προφανώς. Επίσης λόγω του ότι φαντασιωνόμαστε πως κάποιος προικισμένος και ανιδιοτελής ηγέτης θα βγάλει το φίδι από την τρύπα, ενώ εμείς θα παρακολουθούμε τους ηρωισμούς του από την τηλεόραση, καθισμένοι άνετα στους καναπέδες μας.
Ο πρώην επαναστάτης υπουργός οικονομικών πάντως, όπου βρεθεί και όπου σταθεί δεν κάνει τίποτα άλλο από το να επαινεί τον κ. Σόιμπλε και τη γερμανίδα καγκελάριο. Θα πει κανείς βέβαια πως είναι φυσιολογικό, αφού αυτή είναι η μοίρα των ηττημένων. Εν τούτοις, δεν πλήρωσε αυτός για τα τρομακτικά λάθη του, αλλά όλοι εμείς, αφήνοντας τον τελικά ατιμώρητο. Η ατιμωρησία όμως έχει σοβαρότατες συνέπειες, όπως διαπιστώνεται σήμερα με τη Γερμανία.
Απλούστατα, εάν είχε τιμωρηθεί μετά το αιματοκύλισμα της Ευρώπης, αντί να αμειφτεί με τη διαγραφή χρέους και με το σχέδιο Μάρσαλ, δεν θα είχε το θράσος σήμερα να θέλει να κάνει τα ίδια ακριβώς με τότε, με μοναδική διαφορά τα μέσα που χρησιμοποιεί (οικονομικά όπλα).
Πότε τιμωρήσαμε όμως εμείς κάποιον πολιτικό για τα τρομακτικά του λάθη ή για τη μη τήρηση των υποσχέσεων του; Ποτέ, σχεδόν πάντοτε αμείβαμε πλουσιοπάροχα την προδοσία. Επομένως δίκαια υποφέρουμε και δίκαια θα μετατραπούμε σε αποικία.
Σε μία περιοχή χαμηλού εργατικού κόστους για τη γερμανική βιομηχανία, η οποία θα μας συμπεριφέρεται όπως αξίζουμε. Τι περισσότερο αξίζει άλλωστε ένας λαός που προτιμάει να χάσει πάνω από 1 τρις €, την εθνική του κυριαρχία και ενεργειακά αποθέματα περί τα 4,8 τρις €, για να δανειστεί 300 δις €;
Όπως έχει γραφτεί τώρα από τους συναδέλφους, σε μία «υπό κατοχή» χώρα η κυβέρνηση έχει μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, όταν οι Γερμανοί εισέβαλλαν στην Ελλάδα το 1940, επέβαλλαν μία κυβέρνηση, η οποία δεν μπορούσε να κάνει απολύτως τίποτα.
Στα πλαίσια αυτά, εάν υποθέσουμε πως οι Έλληνες τότε εξεγείρονταν εναντίον της κυβέρνησης, ανατρέποντας την, οι Γερμανοί είτε θα τοποθετούσαν μία άλλη, είτε θα επέτρεπαν στο λαό να ψηφίσει δημοκρατικά. Φυσικά θα αδιαφορούσαν εντελώς για τα αποτελέσματα, αφού αυτοί θα συνέχιζαν να διοικούν.
Οι Έλληνες γνώριζαν πάντως τότε ποιός είναι ο πραγματικός τους εχθρός. Απεχθάνονταν λοιπόν την κυβέρνηση των δωσίλογων, όπως την αποκαλούσαν, ο πρωθυπουργός της οποίας είχε πει
.
«Βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα ιστορικό δίλημμα: ή να αφήσω να συνεχιστεί ο αγώνας και να καταλήξει σε ολοκαύτωμα ή να υπακούσω στις παρακλήσεις και να αναλάβω της πρωτοβουλία της συνθηκολόγησης. Τόλμησα το δεύτερο και δεν υπολόγισα ευθύνες, ενώ μέχρι σήμερα δεν μετάνιωσα για το τόλμημα μου, αλλά αισθάνομαι υπερήφανος» (Τσολάκογλου),
.
και συνέχισαν να πολεμούν εναντίον των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, αρνούμενοι να συμβιβαστούν με την υποδούλωση τους. Η κοινή λογική τους έλεγε άλλωστε πολύ σωστά ότι, εάν ανέτρεπαν την τότε κυβέρνηση, οι Γερμανοί θα επέλεγαν την επόμενη, όσο συνέχιζε να είναι υπό την κατοχή τους η Ελλάδα, οπότε θα ήταν δώρο άδωρο.
Με απλά λόγια, εννοώ πως δεν θα αλλάξει τίποτα εάν ο Αλέξης αντικατασταθεί από τον Κυριάκο, όσο ο κάποτε υπερήφανος ελληνικός λαός κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, αδιαφορώντας για τον εαυτό του, για την πατρίδα του και για τα παιδιά του.
Επίσης πως αντίθετα με τότε, οι σημερινοί Έλληνες προσποιούνται πως δεν γνωρίζουν ποιός είναι ο πραγματικός τους εχθρός. Έτσι αναλώνονται σε ατέρμονες συζητήσεις, κατηγορούν την κυβέρνηση που οι ίδιοι στήριξαν τρεις φορές (ούτε μία, ούτε δύο), επίσης τον εαυτό τους, ενώ δεν αντιδρούν καθόλου.
Δεν θα απορούσα λοιπόν ούτε κατ’ ελάχιστο εάν κάποια στιγμή άκουγα «Ζήτω η δουλεία», αφού η ελευθερία είναι κάτι που ασφαλώς δεν προσφέρεται από καμία Τρόικα και από καμία Γερμανία. Κερδίζεται με θάρρος, με κόπο, με πόνο, με μεθοδικότητα, με υπευθυνότητα, με συλλογικότητα και με οδύνη.
 

kostas8000

Μέλος
Εγγρ.
7 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.222
Like
179
Πόντοι
16


Είναι δύσκολο να εξάγει κανείς συμπεράσματα, σχετικά με τα τρομακτικά γεγονότα της Γαλλίας, εκτός από το ότι θα αυξηθεί η αστυνόμευση, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία που προηγούνται της εγκαθίδρυσης φασιστικών καθεστώτων
.
Ο φανατισμός δεν διαφέρει από την απογοήτευση μόνο όσον αφορά την τυφλότητα του απέναντι στο επιχείρημα αλλά, κυρίως, στο γεγονός ότι, η εθελοτυφλία του είναι πολύ πιο έντονη.
Όπως είχε πει άλλωστε ένας Γάλλος διανοούμενος το 18ο αιώνα, ο φανατισμός είναι ένας τυφλός και παθιασμένος ζήλος, ο οποίος πηγάζει από δεισιδαίμονες πεποιθήσεις. Οδηγεί σε άδικες και σκληρές πράξεις, όχι μόνο χωρίς ντροπή και τύψεις, αλλά με ένα είδος εσωτερικής χαράς και ικανοποίησης.
Αυτό ακριβώς διαπιστώθηκε ότι συνέβη χθες στο Παρίσι, από ζωσμένους με εκρηκτικά ισλαμιστές τρομοκράτες, οι οποίοι πιθανότατα πίστευαν πως διεξάγουν έναν ιερό πόλεμο εναντίον μίας χώρας της Δύσης που βομβαρδίζει ανηλεώς τη δική τους.
Καταδικάζει βέβαια κανείς αυτές τις βάρβαρες τρομοκρατικές επιθέσεις ανθρώπων που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τη ζωή, ούτε τη δική τους, ούτε των άλλων. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος, αφού μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, η Δύση έχει αλλάξει εντελώς νοοτροπία.
Στο όνομα της ελευθερίας διεξάγει πολέμους αδιαφορώντας για το Διεθνές Δίκαιο, όπως στην περίπτωση του Κοσσόβου, εφευρίσκει από το πουθενά δήθεν αποδείξεις ενοχής για να δικαιολογήσει τις στρατιωτικές της εισβολές (Ιράκ), σκοτώνει άμαχο πληθυσμό στο Αφγανιστάν με τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών (Drones), βυθίζει μία χώρα στο χάος (Λιβύη) και βομβαρδίζει μία ολόκληρη περιοχή (Μέση Ανατολή), για να αναχαιτίσει μία ισλαμική οργάνωση.
Δεν έχει λοιπόν κανένα λόγο να παραπονιέται για τη μαζική εισβολή τρομοκρατημένων προσφύγων στα εδάφη της, αφού η ίδια την προκάλεσε. Μαζί με τους μετανάστες βέβαια καταφέρνουν να διεισδύσουν και οι κατ’ εμάς τρομοκράτες. Κατά τους ίδιους, μαχητές της ελευθερίας, ο στόχος των οποίων είναι να μεταφέρουν την οδύνη και την καταστροφή που συνοδεύει τους πολέμους στα δικά μας τα σπίτια.
Η Δύση δεν διεξάγει βέβαια μόνο στρατιωτικούς πολέμους αλλά, επίσης, οικονομικούς, καταδικάζοντας εκατομμύρια παραγκωνισμένους ανθρώπους του τρίτου κόσμου στην πείνα και στην εξαθλίωση. Είναι λογικό λοιπόν να υπάρχουν πολλοί που αναζητούν τρόπους επιβίωσης, στρέφοντας τα βλέμματα τους στην πλησιέστερη πλούσια ήπειρο, στην Ευρώπη. Το πλήθος που μαζεύεται στα παράλια της Βόρειας Αφρικής θα βρει κάποια στιγμή το δρόμο του, μαζί με τους δικούς του τρομοκράτες.
Υπάρχει και η τρίτη πλευρά. Αυτή που υπηρετούν οι υποστηρικτές της δημιουργίας ενός πλανήτη χωρίς σύνορα, ο οποίος θα μπορεί να ελέγχεται πολύ πιο εύκολα. Κυρίως όμως να απομυζείται από μία μικρή μειοψηφία που έχει στόχο να τον κυβερνήσει απολυταρχικά, αφού προηγουμένως δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις.
Η κυριότερη προϋπόθεση είναι η μετατροπή των εθνικών κρατών σε πολυπολιτισμικές περιοχές, χωρίς σύνορα και κοινωνική συνοχή. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από το σουηδικό πείραμα, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Επιλέχθηκε δε μία χώρα που, παρά το ότι εξισλαμίζεται ραγδαία, με την ταυτόχρονη αύξηση της εγκληματικότητας, με θύματα τους ίδιους τους Σουηδούς, οι αντιδράσεις των πολιτών της είναι μηδενικές.
Ειδικότερα, οι βιασμοί γυναικών και οι σωματικές επιθέσεις, από μουσουλμανικά στοιχεία, αποτελούν καθημερινότητα στη Σουηδία. Εν τούτοις, υπερισχύει ο άγραφος κώδικας της σιωπής, με αποτέλεσμα να μην μιλάει κανένας για όλα όσα συμβαίνουν. Δυστυχώς φαίνεται πώς Σουηδοί νομίζουν ότι, εθελοτυφλώντας ξορκίζουν το κακό.
Η κυβέρνηση τους δε ενισχύει την τάση, αφού όταν διαμαρτυρηθεί κάποιος εργαζόμενος στο κράτος, δημόσια και οργανωμένα, κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του. Ίσως βέβαια ο απώτερος στόχος να είναι το σκανδιναβικό κοινωνικό κράτος, το οποίο έχει τεθεί στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού. Κανείς δεν ξέρει.
Κάτι ανάλογο πάντως συμβαίνει λιγότερο ή περισσότερο σε πολλά κράτη της κεντρικής Ευρώπης, όπως σωστά σημείωσε φίλος της σελίδας. Λογικά λοιπόν υποθέτει κανείς πως προωθούνται κάποιου είδους απολυταρχικά καθεστώτα, τα οποία θα επιταχύνουν τα σχέδια της παγκόσμιας ελίτ, όσον αφορά τη διακυβέρνηση του πλανήτη.
Με βάση όλα αυτά, δεν μπορεί παρά να υποψιαστεί κανείς πως ίσως η δεύτερη 11η Σεπτέμβρη, αυτή τη φορά με επίκεντρο τη Γαλλία (φωτογραφία), έχει υποκινηθεί από την ίδια τη Δύση. Στόχος της η τρομοκρατία του πληθυσμού, έτσι ώστε να μη φέρει αντιρρήσεις στη μεγαλύτερη αστυνόμευση του. Να θελήσει να αντικαταστήσει εκούσια την ελευθερία του με την ασφάλεια που θα του παρέχει ένα απολυταρχικό καθεστώς, το οποίο στη συνέχεια θα εξελιχθεί σε δήμιο του.
.

.
Είναι δύσκολο λοιπόν να εξάγει κανείς ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τα τρομακτικά γεγονότα της Γαλλίας. Μπορεί όμως να υποθέσει με σιγουριά πως μία σειρά ευρωπαϊκών κρατών θα αυξήσουν την αστυνόμευση των πόλεων τους και θα κλείσουν ερμητικά τα σύνορα τους με συρματοπλέγματα, για να προστατευτούν απέναντι στα μεταναστευτικά κύματα. Επίσης πως θα αυξηθεί η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, οπότε θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την άνοδο στην εξουσία φασιστικών καθεστώτων.
Όλα αυτά όμως δεν θα σταματήσουν την εισβολή των εξαθλιωμένων ανθρώπων από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ούτε τις μάχες των πόλεων από «ειδικούς απεσταλμένους» των φανατικών ισλαμιστών. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο εάν ενδιαφερθεί η Δύση για την κατάσταση των χωρών τους, σταματώντας να τις λεηλατεί και να τις βομβαρδίζει.
Εν τούτοις, μάλλον δεν πρόκειται να το κάνει, οπότε λογικά υποθέτει κανείς πως κάτι άλλο σχεδιάζει, το οποίο δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο για όλους εμάς τους κοινούς θνητούς. Το μόνο που μπορούμε πάντως να κάνουμε είναι να εκφράσουμε τους φόβους και τις υποψίες μας, ακόμη και αν είναι υπερβολικές, τραβηγμένες ή συγκεχυμένες.
 
OP
OP
Gunnar

Gunnar

Μέλος
Εγγρ.
27 Φεβ 2013
Μηνύματα
6.336
Κριτικές
26
Like
74
Πόντοι
76
Aλλά για να υπάρξει πολυπολιτισμός στη Σουηδία θα πρέπει να υπάρχει πρωτίστως και Σουηδικός πολιτισμός και όχι να μείνουν μειοψηφία μέσα στη χώρα τους. Το ίδιο και στην Ελλάδα και παντού, οι ντόπιοι δεν θέλουν να γίνουν σε λίγα χρόνια μια φορκλόρ μειοψηφία όπως οι Ινδιάνοι στην Αμερική και στον Καναδά. Γι'αυτό χρειάζονται παντού λογικά και προσεκτικά μοντέλα μετανάστευσης...
 

ass_kavlos

Μέλος
Εγγρ.
21 Οκτ 2009
Μηνύματα
8.224
Κριτικές
2
Like
27
Πόντοι
66
Ας ξεκινήσουμε πρώτα από το σπανό γένι, και μετά να δούμε μοντέλα μετανάστευσης...
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom