"Πόση ηδονή νιώθει ο χτίστης όταν πιάνει το μυστρί του; Άλλη τόση νιώθουμε και εμείς". Πριν πολλά πολλά χρόνια είχα πέσει επάνω σε ένα βιβλίο που λεγόταν "Πουτάνα" (αν θυμάμαι καλά) και φιλοξενούσε συνεντεύξεις και διηγήσεις από επαγγελματίες του χώρου. Όταν λέω πριν πολλά χρόνια εννοώ τουλάχιστον πριν 30... Διάβασα 2-3 σελίδες στα κλεφτά και τότε μου είχε κάνει πολύ εντύπωση η παραπάνω φράση. Ήθελα αυτή η φράση να υπάρχει εδώ μέσα καταγεγραμμένη και θέλω να την έχουμε όλοι στο μυαλό μας όταν συναναστρεφόμαστε αυτές τις υπέροχες γυναίκες που μας δανείζουν το σώμα τους για να ξεχαρμανιάζουμε.
Καποιος "ανωνυμος" σε μια "εγκεφαλικη του καταιγιδα" λιγα χρονια πριν ειχε γραψει οτι
"Η στιγμη που ενας ανθρωπος ανακαλυπτει οτι εχει καπου ταλεντο ισοδυναμει με τη στιγμη που ανακαλυπτει το σεξ ".
Αυτο που εννουσε ειναι οτι μονο η χαρα και η απολαυση που προκυπτει απο τη δημιουργια μπορει να συγκριθει με την απολαυση και τη χαρα που σου δινει το να κανεις ερωτα.
Το ιδιο πραγμα υπαινισεται αλλα με μεταφορικο τροπο η εκφραση που παρεθεσες.
Ομως προσεξε. Αλλο πραγμα η δημιουργια αλλο η προς βιοπορισμο δουλειά. Αλλο πραγμα το "ωμο" σεξ και αλλο το "κανω ερωτα". Οι διαχωριστικες γραμμες ειναι στην αρχη θολες. Αν ομως μια φορα τις υπερβεις ξεκα6αριζουν αμεσως και για παντα
Δεν ειναι μαλλια τα γενια, παρολο που ετσι φσινονται αρχικα στα παιδια.
Ελπιζω να βοηθησα
