Νέα

Ποιήση - Του Κώλου Τα Εννιάμερα

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα diagonal
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 16
  • Εμφανίσεις 7K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)

diagonal

Μέλος
Εγγρ.
29 Ιαν 2010
Μηνύματα
10
Like
1
Πόντοι
0


ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΟΝΗΜΑ!




Μέρος α´

-Τι έχεις πάθει κόρη μου κι είσαι έτσι αλαφιασμένη;
-Έχω φαγούρα στο μουνί, Αγία Ηγουμένη !
-Σύρε μπροστά στην είσοδο, εκεί στην Άγια Βρύση,
και τρίψε το με Αγιασμό. Θα σε ανακουφίσει ...
Πήγα μπροστά στην είσοδο, πήγα στην Άγια Βρύση
μα δεν ανακουφίστηκα, χρειάζομαι γαμήσι !
-Τι λόγια λες, αμαρτωλή; Σώπα και μας ακούνε.
Κι εμάς μας λείπει η ψωλή, αλλά δε βλασφημούμε.
-Και τι να κάνω η χριστιανή που είμαι καυλωμένη;
Εσείς δεν έχετε ορμές, Αγία Ηγουμένη;
-Λες να μην έχω, κόρη μου; Τι λες; Να 'χω αγιάσει;
Καμιά αδερφή μες στη μονή δεν έχει τέτοια κράση.
-Και τότε; Πώς τη βγάζετε; Ποιο είν' το μυστικό σας;
-Κοίτα να δεις, κοπέλα μου. Είσαι μικρή, δεν ξέρεις,
μα αν συνεχίσεις όπως πας, για πάντα θα υποφέρεις.
Τόσο καιρό που φύλαγες την τρύπα σου για προίκα
σου γίναν' τα μουνόχειλα σαν ξεραμένα σύκα
Πρέπει λοιπόν σιγά-σιγά τον πόνο να απαλύνεις.
Γι' αυτό σου λέω με Αγιασμό την τρύπα σου να πλύνεις.
-Την πίσω τρύπα ή την μπροστά; Ποιο δάχτυλο να βάλω;
Πες μου πώς γίνεται σωστά. Αχ! Δεν αντέχω άλλο.


-Άκουσε, κόρη μου, καλά, δώσε την προσοχή σου:
Ποτέ δεν πρέπει μόνη σου να πλένεις το μουνί σου.
Τράβα λοιπόν στην είσοδο, εκεί στην Άγια Βρύση
κι εγώ θα στείλω άμεσα κάποιον να σε φροντίσει
-Ποιος θα ναι; Πώς θα λέγεται; Και ποια η καταγωγή του;
Θα 'χει λεφτά και όνομα; Αξίες στη ζωή του;
-Κόρη, μην είσαι αφελής. Αφού κι εσύ το ξέρεις
πως όταν φτάνει η στιγμή της καύλας κι υποφέρεις
δεν έχουν νόημα τα λεφτά ούτε η ανατροφή του,
μα να 'χει μήκος αρκετό και πάχος το καυλί του !
Να στέκεται αγέρωχο, περήφανο γενναίο,
κι όσο κι αν το ταλαιπωρείς να παραμένει ακμαίο.
Τράβα, λοιπόν, και μη ρωτάς στη Βρύση, που σου είπα.


Να, συμβουλή: πρώτη φορά, ποτέ την πίσω τρύπα !


Μέρος β´

Μ' αυτά τα λόγια τα σοφά που είπε η Ηγουμένη,
η κόρη φεύγει τρέχοντας κι απ' τη χαρά χεσμένη.
Αμέσως πήγε μόνη της και στήθηκε στη Βρύση,
προσμένοντας καρτερικά κάποιον να τη φροντίσει.
Ήταν ντυμένη ελαφρά, κυλότα δεν φορούσε,
γιατί η κάψα στο μουνί την εταλαιπωρούσε.
Πέφτει στα δυο τα γόνατα τάχα πως προσευχόταν
και μέσα της τον ψωλαρά περίμενε κι ευχόταν
να 'ναι μαζί της τρυφερός μα κι άγριος σαν πρέπει
και να 'ναι η πούτσα του ορθή σαν την Αγία Σκέπη !
Να φέρεται με σεβασμό, να ξέρει να προσφέρει
αυτό που δεν κατάφερνε μονάχη με το χέρι.
Κι εκεί, σκυφτή στα τέσσερα, βλέπει τον καβαλάρη,

μ' υπέροχη κορμοστασιά, τεράστιο παπάρι,
και βγάζει ένα αναστεναγμό που πλάνταξε η φύση:
-Ορίστε ο λεβέντης μου! Αυτός θα με γαμήσει!
Σηκώνει το κεφάλι της και του γελάει με τρόπο,
κλείνει το μάτι πονηρά, του κάνει λίγο τόπο,
να έρθει από τα δεξιά τη φόρα του να πάρει
και να μπορέσει εύκολα την τρύπα να κεντράρει.
Κι ο καβαλάρης βλέποντας τον κώλο τον παρθένο
έτσι λευκό, λαχταριστό, έτσι καλοστημένο,
αρπάζει το παπάρι του, φωνάζει -Εν Τούτω Νίκα !,
και της το βάζει άγαρμπα από την πίσω τρύπα.
Τι ήταν να το κάνει αυτό; Την ξάφνιασε την Κόρη,
της γύρισαν τα μάτια της, βροντάστραψαν τα όρη.
Έβγαλε δυνατή κραυγή, της κόπηκε η ανάσα,
της λύγισαν τα γόνατα, της έφυγαν τα ράσα.
Όμως μετά το ξάφνιασμα, μετά την πρώτη αντάρα
μετά το σοκ που ένιωσε της κόρης η κωλάρα,
ο πόνος -τι παράξενο!- άρχισε να 'χει γλύκα,
πολύ το 'φχαριστιότανε αυτό το "Εν Τούτω Νίκα!".
Τι κι αν λιγάκι πιο νωρίς την είχαν ορμηνέψει
διείσδυση στον κώλο της να μην την επιτρέψει;
Τι κι αν η κάψα στο μουνί ήταν το πρόβλημά της;
Τι κι αν την ξάφνιασε άγαρμπα ο ωραίος αναβάτης;
Αυτή το 'φχαριστήθηκε. Θα το 'κανε και πάλι,
θα το 'κανε και με ψωλή ακόμα πιο μεγάλη !
Άσ' την να λέει η άσχετη Αγία Ηγουμένη,
διπλά σε φτιάχνει το καυλί, που από πίσω μπαίνει.


 

Τέλος Τριλογίας

-Τι έχεις πάθει, κόρη μου, και πας σαν συγκαμμένη;
-Μου 'κάναν Οθωμανικό Αγία Ηγουμένη...
-Σου άρεσε;-Μου άρεσε. -Θα ξαναπάς; Δεν ξέρω.
Καλό το πισωκολλητό, μα τώρα υποφέρω.
-Δώσε καιρό στον κώλο σου να ηρεμήσει λίγο...
-Πόσο καιρό; Πονάω πολύ τα πόδια σαν ανοίγω.

-Σε δύο μέρες αρχικά θα πάψεις να υποφέρεις,
θέλει μετά κι άλλες εφτά, μέχρι να συνεφέρεις.
Ό,τι σου λέω οι σοφοί πατέρες μας το βρήκαν,
του κώλου τα εννιάμερα πώς λες εσύ να βγήκαν;




 















 

qertq

Μέλος
Εγγρ.
17 Ιουλ 2011
Μηνύματα
2.507
Κριτικές
1
Like
244
Πόντοι
36
τελειο  :2funny:
 

sinnerman

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
1 Νοε 2006
Μηνύματα
15.502
Like
17
Πόντοι
166
ΚΑΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
 

txar

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
2 Μαΐ 2011
Μηνύματα
4.103
Κριτικές
3
Like
1.326
Πόντοι
496

SPEED

Τιμημένος
Εγγρ.
14 Οκτ 2005
Μηνύματα
12.357
Κριτικές
263
Like
137
Πόντοι
7.985
ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΟΝΗΜΑ!




Μέρος α´

-Τι έχεις πάθει κόρη μου κι είσαι έτσι αλαφιασμένη;
-Έχω φαγούρα στο μουνί, Αγία Ηγουμένη !
-Σύρε μπροστά στην είσοδο, εκεί στην Άγια Βρύση,
και τρίψε το με Αγιασμό. Θα σε ανακουφίσει ...
Πήγα μπροστά στην είσοδο, πήγα στην Άγια Βρύση
μα δεν ανακουφίστηκα, χρειάζομαι γαμήσι !
-Τι λόγια λες, αμαρτωλή; Σώπα και μας ακούνε.
Κι εμάς μας λείπει η ψωλή, αλλά δε βλασφημούμε.
-Και τι να κάνω η χριστιανή που είμαι καυλωμένη;
Εσείς δεν έχετε ορμές, Αγία Ηγουμένη;
-Λες να μην έχω, κόρη μου; Τι λες; Να 'χω αγιάσει;
Καμιά αδερφή μες στη μονή δεν έχει τέτοια κράση.
-Και τότε; Πώς τη βγάζετε; Ποιο είν' το μυστικό σας;
-Κοίτα να δεις, κοπέλα μου. Είσαι μικρή, δεν ξέρεις,
μα αν συνεχίσεις όπως πας, για πάντα θα υποφέρεις.
Τόσο καιρό που φύλαγες την τρύπα σου για προίκα
σου γίναν' τα μουνόχειλα σαν ξεραμένα σύκα
Πρέπει λοιπόν σιγά-σιγά τον πόνο να απαλύνεις.
Γι' αυτό σου λέω με Αγιασμό την τρύπα σου να πλύνεις.
-Την πίσω τρύπα ή την μπροστά; Ποιο δάχτυλο να βάλω;
Πες μου πώς γίνεται σωστά. Αχ! Δεν αντέχω άλλο.


-Άκουσε, κόρη μου, καλά, δώσε την προσοχή σου:
Ποτέ δεν πρέπει μόνη σου να πλένεις το μουνί σου.
Τράβα λοιπόν στην είσοδο, εκεί στην Άγια Βρύση
κι εγώ θα στείλω άμεσα κάποιον να σε φροντίσει
-Ποιος θα ναι; Πώς θα λέγεται; Και ποια η καταγωγή του;
Θα 'χει λεφτά και όνομα; Αξίες στη ζωή του;
-Κόρη, μην είσαι αφελής. Αφού κι εσύ το ξέρεις
πως όταν φτάνει η στιγμή της καύλας κι υποφέρεις
δεν έχουν νόημα τα λεφτά ούτε η ανατροφή του,
μα να 'χει μήκος αρκετό και πάχος το καυλί του !
Να στέκεται αγέρωχο, περήφανο γενναίο,
κι όσο κι αν το ταλαιπωρείς να παραμένει ακμαίο.
Τράβα, λοιπόν, και μη ρωτάς στη Βρύση, που σου είπα.


Να, συμβουλή: πρώτη φορά, ποτέ την πίσω τρύπα !


Μέρος β´

Μ' αυτά τα λόγια τα σοφά που είπε η Ηγουμένη,
η κόρη φεύγει τρέχοντας κι απ' τη χαρά χεσμένη.
Αμέσως πήγε μόνη της και στήθηκε στη Βρύση,
προσμένοντας καρτερικά κάποιον να τη φροντίσει.
Ήταν ντυμένη ελαφρά, κυλότα δεν φορούσε,
γιατί η κάψα στο μουνί την εταλαιπωρούσε.
Πέφτει στα δυο τα γόνατα τάχα πως προσευχόταν
και μέσα της τον ψωλαρά περίμενε κι ευχόταν
να 'ναι μαζί της τρυφερός μα κι άγριος σαν πρέπει
και να 'ναι η πούτσα του ορθή σαν την Αγία Σκέπη !
Να φέρεται με σεβασμό, να ξέρει να προσφέρει
αυτό που δεν κατάφερνε μονάχη με το χέρι.
Κι εκεί, σκυφτή στα τέσσερα, βλέπει τον καβαλάρη,

μ' υπέροχη κορμοστασιά, τεράστιο παπάρι,
και βγάζει ένα αναστεναγμό που πλάνταξε η φύση:
-Ορίστε ο λεβέντης μου! Αυτός θα με γαμήσει!
Σηκώνει το κεφάλι της και του γελάει με τρόπο,
κλείνει το μάτι πονηρά, του κάνει λίγο τόπο,
να έρθει από τα δεξιά τη φόρα του να πάρει
και να μπορέσει εύκολα την τρύπα να κεντράρει.
Κι ο καβαλάρης βλέποντας τον κώλο τον παρθένο
έτσι λευκό, λαχταριστό, έτσι καλοστημένο,
αρπάζει το παπάρι του, φωνάζει -Εν Τούτω Νίκα !,
και της το βάζει άγαρμπα από την πίσω τρύπα.
Τι ήταν να το κάνει αυτό; Την ξάφνιασε την Κόρη,
της γύρισαν τα μάτια της, βροντάστραψαν τα όρη.
Έβγαλε δυνατή κραυγή, της κόπηκε η ανάσα,
της λύγισαν τα γόνατα, της έφυγαν τα ράσα.
Όμως μετά το ξάφνιασμα, μετά την πρώτη αντάρα
μετά το σοκ που ένιωσε της κόρης η κωλάρα,
ο πόνος -τι παράξενο!- άρχισε να 'χει γλύκα,
πολύ το 'φχαριστιότανε αυτό το "Εν Τούτω Νίκα!".
Τι κι αν λιγάκι πιο νωρίς την είχαν ορμηνέψει
διείσδυση στον κώλο της να μην την επιτρέψει;
Τι κι αν η κάψα στο μουνί ήταν το πρόβλημά της;
Τι κι αν την ξάφνιασε άγαρμπα ο ωραίος αναβάτης;
Αυτή το 'φχαριστήθηκε. Θα το 'κανε και πάλι,
θα το 'κανε και με ψωλή ακόμα πιο μεγάλη !
Άσ' την να λέει η άσχετη Αγία Ηγουμένη,
διπλά σε φτιάχνει το καυλί, που από πίσω μπαίνει.


 

Τέλος Τριλογίας

-Τι έχεις πάθει, κόρη μου, και πας σαν συγκαμμένη;
-Μου 'κάναν Οθωμανικό Αγία Ηγουμένη...
-Σου άρεσε;-Μου άρεσε. -Θα ξαναπάς; Δεν ξέρω.
Καλό το πισωκολλητό, μα τώρα υποφέρω.
-Δώσε καιρό στον κώλο σου να ηρεμήσει λίγο...
-Πόσο καιρό; Πονάω πολύ τα πόδια σαν ανοίγω.

-Σε δύο μέρες αρχικά θα πάψεις να υποφέρεις,
θέλει μετά κι άλλες εφτά, μέχρι να συνεφέρεις.
Ό,τι σου λέω οι σοφοί πατέρες μας το βρήκαν,
του κώλου τα εννιάμερα πώς λες εσύ να βγήκαν;




 

Μην προσπαθεις να τα βαλεις με τον Τσιμπουκιο (tsimpoukios). Σε εχει για πλακα!
 

kostas_thai

Μέλος
Εγγρ.
17 Μαΐ 2010
Μηνύματα
8.362
Like
4
Πόντοι
66
τον πολεμο της τροιας και τα 50 πι για τους πατρινους τα εχει κανεις?
 
OP
OP
D

diagonal

Μέλος
Εγγρ.
29 Ιαν 2010
Μηνύματα
10
Like
1
Πόντοι
0
Μην προσπαθεις να τα βαλεις με τον Τσιμπουκιο (tsimpoukios). Σε εχει για πλακα!

Εγώ δεν πήγα να τα βάλω με τον Τσιμπούκιο! Κάποιος μου το έστειλε με email το ποίημα αυτό και είπα να το μοιραστώ μαζί σας...
 

terminator

Μέλος
Εγγρ.
12 Απρ 2006
Μηνύματα
365
Κριτικές
1
Like
150
Πόντοι
1


Μια ιστορία θα σας πω. Μια ιστορία μεγάλη
την έγραψε ο Όμηρος και την άλλαξαν άλλοι.
Πάνω στης Τροίας τα βουνά, που 'ναι σαν κωλομέρια
καθότανε ο Όμηρος με την ψωλή στα χέρια
Καθώς μαλακιζότανε και σκόρπαγε το χύσι
του 'ρθε η θεία έμπνευση το έπος του ν' αρχίσει.

ΡΑΨΩΔΙΑ Α'
----------

Μενέλαος
--------

Χάθηκε Αγαμέμνονα μου έκλεψαν το Λενάκι
και άλλος τώρα χαίρεται τ' ωραίο της μουνάκι.
Έφυγε η Ελένη μου με τον ωραίο Πάρη
σαν να μην είχα και εγώ αρχίδια και παπάρι.
Στο λέω Αγαμέμνονα, στο λέω αν δεν γυρίσει
εγώ στο γιο του Πρίαμου θα πάω να με γαμήσει.

Αγαμέμνων
--------

Ησύχασε Μενέλαε μην κανείς σαν μωρό
το ξέρεις πως τις μπαμπεσιές εγώ τις τιμωρώ.
Θα τον βουτήξω τον μπινέ και θε να βλαστημήσει
την ώρα που αποφάσισε να σου την εγαμήσει!

Αίας
----

Φίλε μου Αγαμέμνονα, φίλε Μενέλαε γεια σου
η όπως λεν κι οι σύγχρονοι, ψωλή μου στα μεριά σου.
Το έμαθα Μενέλαε, μεγάλε μου μαλακά
στην έσκασε ο ψωλαρας και σ' άφησε στην ψάθα.
Κι αν η Ελένη σου' φυγε, δική σου ην η βλακεία
όμως μην απελπίζεσαι σου μεν' η μαλακία.





Αγαμέμνων
---------

Εδώ που σε καλέσαμε, σ' έχουμε ανάγκη Αία,
μην τον πειράζεις το λοιπόν ετούτον τον μαλέα.
Να το σκεφτούμε το λοιπόν το τι μπορεί να γίνει
και την μεγάλη προσβολή γρήγορα να ξεπλύνει.

Αίας
----

Τι διάολο Αγαμέμνονα γιατί με λένε Αία
ακόμα δεν τελείωσες και μού 'ρθε η ιδέα.
Εγώ προτείνω το λοιπόν να μεταμφιεστούμε
και μυστικοί αστυνομικοί στην Τροία οι δυο να μπούμε.
Εγώ του τμήματος ηθών και συ της ασφάλειας
θα έχουμε κι ένα ένταλμα για χάριν ευκολίας.
Ζητάμε απ' τον Πρίαμο εξέταση να γίνει
για να μπορεί ο Πάρις τους ελευθέρα να χύνει.
Τις γκόμενες στα πεταχτά τις εξετάζεις όλες
μα την Ελένη αργά-αργά την ψάχνεις με τις ώρες.
Της βρίσκεις τάχα σύφιλη και σπερμετρωπία
την παίρνουμε για την Συγγρού να γίνει η θεραπεία.
Κι έτσι λοιπόν στα γρήγορα και δίχως φασαρία
στην Σπάρτη την πηγαίνουμε και λήγει η ιστορία.

Αγαμέμνων
---------
Καλή είναι η ιδέα σου, μα αν μας ανακαλύψει
θα μας γαμήσει και τους δυο και μάλιστα με στύση.
Εγώ προτείνω το λοιπόν επίθεση απ' το στόλο μας
γιατί με την ιδέα σου θα χάσουμε τον κώλο μας.
Και δεν το θέλω ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος
αφού την γλίτωσα μικρός να γαμηθώ μεγάλος;

Μενέλαος
--------

Αδέλφια κάντε γρήγορα, κάθε λεπτό που μπαίνει
ο Πάρις στο κρεβάτι του γαμάει την Ελένη,
Φέρτε μου την Ελένη μου, κι αν κάποιος το θελήσει
πολύ ευχαρίστως κάθομαι μετά να με γαμήσει.


Αίας
----

Ας τα κουβαρνταλίκια σου κι εμείς δεν τα μασάμε
το ξέρεις δε πολύ καλά πως κώλο δε γαμάμε.
Εμείς τα καταφέρνουμε να μπαλωθεί η ζημία σου,
και ψάξε τώρα μονάχος για νά ’βρεις τον γαμιά σου.

ΡΑΨΩΔΙΑ Β'
----------

Μαζεύτηκε λοιπόν Στράτος με δόρατα κι ασπίδες
στην Τροία να μπουκάρουνε και να τα κάνουν βίδες.
Την ώρα που πηγαίνανε στα πλοία για να μπούνε
ρωτούν τον Κάλχα να τους πει τι τρέχει και αργούνε.
Την κόρη του Αγαμέμνονα ο Δίας τη γουστάρει
με "οίκου-οίκου" θεϊκό την καύλα να καλμάρει.
Τηλεφωνάει στο χωριό και λέει στην Κλυταιμνήστρα
"ο Δίας την κόρη μας ζητά γρήγορα και στα ίσα".
Και η Ιφιγένεια έφτασε μετά από μια ώρα
και ζήτησε από αυτόν να την εσφάξουν τώρα.
Γιατί πολύ το γούσταρε ο Δίας να την πάρει
να νιώσουνε τα σκέλια της το θεϊκό παπάρι.
Κι έτσι η θυσία έγινε και φύγαν για την Τροία,
σαν αρχηγό τους είχανε του Μενέλαου τα τρία.

ΡΑΨΩΔΙΑ Γ'
----------

Καθώς ο Πάρης εξέσκιζε πολύ βρε την Ελένη
μαντατοφόρος έρχεται και στο παλάτι μπαίνει.
"Μας την επέσαν οι Έλληνες κι έρχονται καυλωμένοι
να μας εγαμήσουνε για' τους πήραμε την Ελένη".
Ηχήσανε οι σάλπιγγες, σαστίσανε οι Τρώες
όμως ο Πάρις τίποτε, γαμούσε με τις ώρες.
Ήρθε τότε ο Πρίαμος για να τον απειλήσει
πως άμα δεν εσηκωθεί θα τόνε ευνουχίσει.
Κι ο Πάρις σηκώθηκε... άφησε το γαμήσι
στα κάστρα πάνω ανέβηκε τους Έλληνες να σκίσει.
Κατέβηκαν οι Έλληνες απ' τα μεγάλα πλοία
κι ορμήσανε ομαδικώς να πάρουνε την Τροία.
Επαραταχτήκανε λοιπόν να ξηγηθούν αντρίκεια
κι αρχίσανε οι αρχηγοί να ρίχνουν μπινελίκια.

Μενέλαος
--------

Πάρη είσαι κωλόπαιδο με κέρατο μεγάλο
γουστάρω την ψωλάρα μου στον κώλο σου να βάλω.

Πάρις
-----

Ξεφωνημένη αδελφή... πολεμιστή της πλάκας
μου τό' πε σήμερα η Λενιώ είσαι τσιμπουκαρπάχτρας.
Αλήτη Αγαμέμνονα τσαχπινογαργαλιάρη
κανένας μέχρι σήμερα δεν γάμησε τον Πάρη.

Αγαμέμνων
---------

Βλέπεις εκείνο το βουνό που' ναι γεμάτο ρύζι;
Θυμάσαι που σε γάμαγα και μου 'λεγες μυρίζει;

Πάρις
-----

Βλέπεις στο κάστρο το ψηλό που αράπης κατεβαίνει;
κρατά τον πούτσο του σφιχτά κι εσένα περιμένει.


Τα μπινελίκια πέφτανε μην τα πολυλογούμε
υπάρχουν και ανήλικα και παρεξηγηθούμε.
Κι άρχισε η σύγκρουση, όρμισαν οι φαντάροι
και 15 Έλληνες κυκλώσανε τον Πάρη.

Μενέλαος
--------

Κρατάτε τόνε τον μπινέ, ανοίχτε του τα πόδια
να του ανοίξω τον πρωκτό για να χωρούνε βόδια.
Την ώρα εκείνη πίνανε στον Όλυμπο δυο ούζα
και είδανε από ψηλά πως πάνε για παρτούζα
Και πέσαν τότε κεραυνοί και έπεσε σκοτάδι
ακούστηκε και μια φωνή "αφήστε τόν τον Πάρη"!
Η Αφροδίτη εφάνηκε μέσα από την θολούρα
και έριξε στους Έλληνες μια γερή μαστούρα.
Κι έτσι ο Πάρις γλίτωσε τον κώλο του να σκίσουν
μέσα στο κάστρο κρύφτηκε να μη τόνε γαμήσουν.

ΡΑΨΩΔΙΑ Δ'
----------

Γίναμε μάχες αρκετές, πέρασαν ζέστες, χιόνια
τίποτα δεν κατάφεραν για άλλα δέκα χρόνια.
Μπρος απ' το κάστρο το ψηλό με τα γέρα τα τείχη
οι Έλληνες καθόντουσαν και βλαστημούν την τύχη.

Αγαμέμνων
---------

Γαμώ την τρελά μου γαμώ, τι θέλω εδώ ο μαλάκας
μακριά από το σπίτι μου μ' έναν στρατό της πλάκας.
Μενέλαε κωλόπαιδο ξέχασε την Ελένη,
γιατί αν κάτσουμε εδώ την έχουμε χεσμένη.
Οι Τρώες μας δουλεύουνε και πάρτε το χαμπάρι,
τα τείχη αυτά δεν πέφτουνε μ' αξίνα και με φτυάρι.
Ως κι ο πανούργος Οδυσσεύς είχε κι αυτός σαστίσει
κι όσο κι αν εσκεφτότανε δεν έβρισκε τη λύση.
Αχ Οδυσσέα έλεγε είσαι μεγάλος βλάκας
ποιος του' πε του Μενέλαου να γεννηθείς μαλάκας.


Κι έτσι τον Πάρη άφησε να τον εκερατώνει
και στην Ελένης το μουνί τον πούτσο του να χώνει.


Οδυσσέας

----------

Τι φταίω εγώ για όλα αυτά ν' αφήσω την καλή μου
και δέκα χρόνια να τραβώ στην Τροία το πούλι μου;
Αυτά κι αλλά σκεφτότανε μάτι χωρίς να κλείσει
και τους θεούς παρακαλεί για νά' βρει κάποια λύση.
Κι ενώ στην τρύπια του σκηνή μια μέρα ξαπλωμένος
χάιδευε τον πούτσο του πού 'τανε σηκωμένος,
και τα μεγάλα αρχίδια του κρεμόντουσαν με χάρη
να' σου μπροστά του η Αθηνά μ' ασπίδα και κοντάρι.
Σηκώνει τη χλαμύδα της, του δείχνει το μουνί της
σκύβει του λέει στο αυτί με τη γλυκιά φωνή της.

Αθηνά
-------

Ω πολυμήχανε Οδύσσεια απ' τα ουράνια ύψη
στο πατρικό σου το νησί σε κοίταζα με θλίψη.
Της Πηνελόπης το μουνί να το γαμάς με λύσσα
να κατέβαινα από ψηλά και να σου 'γλυφα τα χύσια.
Είμαι από τότε ανήσυχη και δεν θα ησυχάσω
τον πούτσο σου που λαχταρώ αν δεν τον δοκιμάσω.
Εγώ σου δίνω το κλειδί την Τροία για να πάρεις,
μα θέλω σαν αντάλλαγμα να μου τον εφορμάρεις.

Ο Οδυσσέας το σκέφτηκε, το μάσαγε ώρα λίγη
κι είδε πως ήταν δύσκολο πολύ να τ' αποφύγει.
Της βάζει μια τρικλοποδιά την ξάπλωσε στο χώμα
κι απ' την πολύ την καύλα του θα την γαμούσε ακόμα.
Μα ο νους του πήγε στη δουλειά, σηκώθηκε ξανά
σκουπίζει την ψωλάρα του και λέει στην Αθηνά:
"Μικρή πουτάνα στο 'κανα και τούτο το χατίρι
ξέρνα το κόλπο γρήγορα και σπάσε, αεί συχτήρι".

Το κόλπο του ξεφούρνισε η πρόστυχη Αθηνά
τα ξέρετε απ' τον Όμηρο να μην τα λέω ξανά.
Έφτιαξε άλογο ψηλό τριάντα μέτρα
που ήταν όλο ξύλινο και όχι από πέτρα.
Μέσα στην κούφια του κοιλιά κρυφτήκανε μ' ελπίδα
και κόβανε την κίνηση απ' την κωλοτρυπίδα.
Οι Τρώες που στο βάθος τους μαλακές ήταν όλοι
εγκρέμισαν τα τείχη τους και τό' βαλαν στην πόλη.
Είχε νυχτώσει για καλά κι οι Τρώες κουρασμένοι
στα μαλακά κρεβάτια τους επέσαν ευτυχισμένοι.
Μα ξάφνου μέσα στη νύχτια και στο βαθύ σκοτάδι
ξεχύθηκαν από παντού σαν νά 'ρθαν απ' τον Άδη.
Είπε ο Οδυσσέας δυνατά "Ορμάτε τώρα όλοι"
και απ' του άλογου την κοιλιά ξεχύθηκαν στην πόλη.
Με φοβερούς αλαλαγμούς, άναβαν τα δαυλιά τους
ενώ με τ' άλλο χέρι τους κρατούσαν τα καυλιά τους.
Μέσα στα σπίτια μπαίνανε της Τροία οι βάρβαροι
γυναίκες ή άντρες βρίσκανε τους έχωναν το παπάρι.
Οι Τρώες απ' τον ύπνο τους ξύπνησαν τρομαγμένοι
και πότε τον εφάγανε μυστήριο τους μένει.
Του κάκου φώναζε ο Οδυσσέας να τους σκοτώσουν όλους
οι Έλληνες ακράτητοι τους ξέσκιζαν τους κώλους.
Κι έτσι το πήραν απόφαση πως για να πέσει η Τροία
να πέσουνε πρώτα έπρεπε και τα δικά τους τρία.
 

ioannisp71

Σεβαστός
Εγγρ.
2 Αυγ 2011
Μηνύματα
346
Κριτικές
20
Like
1.624
Πόντοι
1.661
ΕΝΑ ΜΟΥΝΙ ΣΤΗΝ ΛΕΜΟΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΣΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ
Ο ΠΟΥΤΣΟΣ ΤΟΥ ΕΦΩΑΝΖΕ " ΜΟΥΝΙ ΚΑΤΕΒΑ ΚΑΤΩ"
ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΠΟΥΤΣΑΡΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΖΑΒΟΛΙΑΡΗΣ
ΣΚΛΗΡΟΣ ΣΑΝ ΠΕΤΡΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΑΛΙΑΡΗΣ
 

Swtlu

Μέλος
Εγγρ.
10 Σεπ 2017
Μηνύματα
39
Like
0
Πόντοι
0
Τελειοοοο!!!!! :cheesy: χαχαχαχαχαχα :grin:
 

ILIAS1339

Σεβαστός
Εγγρ.
27 Σεπ 2017
Μηνύματα
539
Κριτικές
21
Like
1.110
Πόντοι
1.016
  :bigdick:  :walkingpenis:
Ο Πούτσος (427 π.Χ.–347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ανθοπώλης από την Αθήνα, ο οποίος έγινε γνωστός και έμεινε στην ιστορία για την ομορφιά, την γοητεία και το ευγενές του χαρακτήρος του.
Από εκεί απορρέει το ρητό: «Στον πούτσο μου λουλούδια».
Παρόλο που υπήρξε φτωχός, ο Πούτσος ήταν ο πιο περιζήτητος γαμπρός της αρχαίας Αθήνας και όλοι οι πατεράδες προόριζαν τις ομορφότερες κόρες τους για τον Πούτσο.
Εξού και η φράση: «Το κορίτσι αυτό είναι για τον Πούτσο».
Όσο μεγάλωνε ο Πούτσος, οι γυναίκες τον λάτρευαν ακόμα περισσότερο.
Όταν περπατούσε στο δρόμο, υπήρχαν ασυγκράτητες γυναίκες που τον φιλούσαν παντού, τον έγλυφαν, τον μύριζαν, τον χάιδευαν και τον έφτυναν. Όλες αυτές ήταν για τον Πούτσο.
Πραγματικά ήταν αδύνατο να βγάλει κανείς τον Πούτσο από το μυαλό μιας γυναίκας.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Πούτσος τα πέρασε στην Καβάλα, εξοστρακισμένος από το καθεστώς των Τριάκοντα.
Οι Αθηναίες όμως δεν μπορούσαν να το ξεχάσουν και του έστελναν συνεχώς ερωτικά γράμματα. Όταν τα έδιναν στον ταχυδρόμο έλεγαν «Αυτό είναι για τον Πούτσο, Καβάλα».
Από εκεί βγήκε και η έκφραση που χρησιμοποιείται ως τις μέρες μας.
Ο Πούτσος πέθανε το 347 π. Χ. σε ηλικία 80 χρόνων, κατά τη διάρκεια οργίων .
69 παρθένες κλαίγανε για μέρες πάνω από τον τάφο του, κι από τότε κυκλοφορεί η φράση «Τον Πούτσο κλαίγανε».
Για την συντετριμμένη γυναίκα του, Πούτσα, γράφτηκε τότε το μοιρολόι «Πούτσα μου πώς κατάντησες».
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αγιοποιήθηκε !!!. Έμεινε γνωστός ως Άη Πούτσος, η μνήμη του οποίου τιμάται με την κινητή εορτή του Άη Πούτσου ανήμερα.
Λένε πως τα λείψανά του φυλάσσονται σε κάποιο μοναστήρι , και ανήμερα της γιορτής διεξάγεται πανηγύρι (γνωστό ως μουνοπανήγυρις)      :happy: :happy:  :bounce-glasses: :tooth:



Στη φωτογραφία, είναι τοιχογραφία με τον Πρίαπο, Casa Dei Vettii, Πομπηία
 

Συνημμένα

  • ΠΡΙΑ800px-Priapus_Fresco.jpg
    ΠΡΙΑ800px-Priapus_Fresco.jpg
    224,5 KB · Εμφανίσεις: 45

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
150.855
Κριτικές
1
Like
28.697
Πόντοι
8.006
Φίμωση ειχε ο Πρίαπος?
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom