Όποιος βαριέται απλά δεν το διαβάζει.
Σήμερα, και ενώ είδα ορισμένες ελπιδοφόρες καταστάσεις, τις οποίες θα μοιραζόμουν συνθηματικά, έπεσε πάνω σε γνωστή διασταύρωση για την οποία γράφτηκε. Χοιρινά είχαν σταματήσει και έγραφαν γνωστές φάτσες, κάτι τους έλεγαν επίμονα και με ύφος και περπάτημα «γαμώ και δέρνω» προσπαθούσαν να ανοίξουν πόρτες.
Έμειναν αρκετή ώρα και όταν επέστρεψα έλλειπαν. Έγινε λοιπόν το μοιραίο, το οποίο απευχόμαστε και δυστυχώς, λόγω της παρόρμησής μας, συνδράμουμε σε αυτό.
Δεν θα επιδιώξω να αποσείσω το μερίδιο ευθύνης που με βαρύνει. Παρά την επιμονή μου να διακινώ τις πληροφορίες μέσω π.μ., υπέπεσα στο ατόπημα να γράψω εδώ -έστω και συνθηματικά. Και, προφανώς, η αστυνομία διαβάζει το νήμα. Οπότε θα ήθελα να κάνω τους συναγωνιστές να σκεφτούν, φιλικά -χωρίς να κάνω υποδείξεις- αν θα συνεχίσουν να αναφέρουν δημοσίως πληροφορίες όσον αφορά την ευρύτερη Φ αλλά και τα εκατοστά του χάρακα. Διότι, όπως φαίνεται, παρά τις αγαθές προθέσεις μας, κάνουμε κακό στα αγαπημένα μας μαγαζιά.
Τέλος, να συγχαρώ την αστυνομία, η οποία έδειξε το αληθινό της πρόσωπο κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Απλοί καθημερινοί πολίτες ήρθαν επανηλειμμένως αντιμέτωποι με τα ζωώδη ένστικτα των χοιρινών, τα οποία, ζωωδώς, κατάφεραν να στρέψουν τον απλό λαό εναντίον τους, να καλλιεργούν το φόβο του βούρδουλα χάριν της «εννομίας». Ένας απωθημένος φόβος, ο οποίος αντιστρέφεται τακτικά και έρχεται μπούμερανγκ στην αστυνομία με γνωστά συμβάντα. Μια αστυνομία , η οποία πληρώνει τις επιλογές της που αντί να σταθεί δίπλα στο λαό, επέλεξε στρατηγικά να αναδείξει το χαφιεδισμό σε εθνική αρετή και να συνεχίσει να υπηρετεί πιστά και δουλικά την Αγία Οικογένεια. Μια συμμορία, η οποία λυμαίνεται τις αξίες, τα ιδανικά και το μόχθο του εργαζόμενου λαού, της οποίας η ψυχή δεν ήταν ποτέ τίποτε εκτός από το χρήμα. Μια συμμορία, της οποίας επέλεξαν να είναι προστάτες.
Φυσικά και συνεχίζουμε, μεταξύ μας τα μέλη του σάη, με σχέσεις αμοιβαιότητας και ανθρωπιάς.
