εχω την εντυπωση ομως οτι ο ιταλος εχει περισσοτερες επιλογες στον δρομο αλλα δεν εχει μπουρδελα οπως εδω
νομιζω οτι ειμαστε πολυ καλυτερα απο τους puttaniere
Είμαστε πολύ χειρότερα δωρητή. Είμαστε χάλια μαύρα.
Έχεις δίκαιο ότι στην Ιταλία τα μπουρδέλα είναι απαγορευμένα, αλλά το αγαπημένο άθλημα των Ιταλών ανθεί.
Οι επιλογές είναι οι εξής:
Καταρχήν δρόμοι. Αν πας στους κατάλληλους δρόμους θα βρείς πολλά, μα πάρα πολλά μουνάκια και ποτέ δεν θα χορτάσεις διότι συνεχώς ανανεώνονται. Τιμές 30-40€. Πρέπει να έχεις δικό σου αυτοκίνητο, με Ιταλικές πινακίδες, και να μιλάς καλά Ιταλικά, διότι αν είσαι ξένος, παρόλο που και αυτές είναι ξένες, δεν ανεβαίνουν. Έπίσης να ξέρεις τους δρόμους που πρέπει να πας. Οι Ιταλοί σε αυτά είναι πολύ προσεκτικοί, δεν θα σου δώσουν εύκολα πληροφορίες, πρέπει μόνο σου να τα ψάξεις, ή από πολύ φίλους. (Μιλάω πάντα για Βόρειο-Ιταλούς)
Δεύτερον, τα δήθεν escorts. Ουσιαστικά είναι κοπέλες που νοικιάζουν μία γκαρσονιέρα στη πόλη, έχουν τις φωτογραφίες τους και το τηλέφωνό τους στο ιντερνετ και μπορείς να τις συναντήσεις μετά από συνεννόηση. Τιμές, από 70€ μέχρι 150€η ώρα. (Υπάρχουν και υψηλότερες τιμές αν θέλεις κάτι ιδιαίτερο).
Τρίτον κοπέλες (πολλές ασιάτισες) που δουλεύουν σε κρυφά μπουρδελάκια. Αυτές δεν έχουν φωτογραφίες στο ίντερνετ αλλά το τηλέφωνό τους γυρνάει ανάμεσα σε γνωστούς. Είχα συναδέλφους που δουλεύανε σε μία μεγάλη εταιρία και όσοι ήταν μυημένοι στο άθλημα πήγαιναν τακτικά σε ένα από αυτά τα κρυφά μπουρδελάκια.
Τέταρτον τα πραγματικά escorts. Θα βρεις και αρκετές Ιταλίδες σε αυτές. Οι τιμές είναι ασύμφορες, και από υπηρεσίες πιστεύω ότι δεν αξίζουν τα λεφτά τους. Από ομορφιά βρίσκεις ακόμα και θεϊκά κομμάτια.
Αυτοί είναι οι πιο κοινοί και προσιτοί τρόποι για τον μέσο puttaniere.
Αυτοί που δουλεύουν στη μόδα, τη τηλεόραση, το μόντελινγκ κτλ, έχουν άλλα κόλπα.
Πάντως γενικά η βιομηχανία του αγοραίου έρωτα στην Ιταλία είναι σαφώς ανώτερη από αυτήν της Ελλάδας. Και ας λένε ότι είμαστε πρωταθλητές εδώ και τέτοια. Παπαριές λένε ω συνήθως.
Στην Ελλάδα κάθεται ότι μπάζο έχει ξεμείνει, όσες είναι ομορφούλες, εξυπνούλες και τυχερές φεύγουν στη πρώτη ευκαιρία για Ιταλία.
Συμβουλές:
Αποφύγετε τα στριπτιτζάδικα. Θα πληρώσετε πολλά-πολλά λεφτά και μπορώ να σας εγγυηθώ ότι δεν θα γαμήσετε.
Αν δείτε τις κριτικές της Ιταλίας στα διεθνή sex forums είναι πολύ συχνά αρνητικές. Η σεξοβιομηχανία στην Ιταλία είναι για εσωτερική κατανάλωση και μάλιστα εφαρμόζεται ο νόμος της σιωπής. Αν είσαι ξένος δεν θα γαμήσεις εύκολα, αν είσαι τουρίστας δεν θα γαμήσεις σίγουρα, και ακόμα και πληροφορίες να ζητάς θα σου λένε ότι δεν ξέρουν.
Μην είστε κουτοπόνηροι όταν ζητάτε πληροφορίες. Αυτά τα ei amico, una faccia una razza στην Ιταλία δεν περνάνε. Θα σας χαμογελάσουν από ευγένεια και από μέσα τους θα λένε τι είναι αυτό το κριάρι τώρα. Τους Έλληνες δεν τους θεωρούν ούτε una faccia ούτε una razza. Αντιθέτως τους βλέπουν υποτιμητικά. (Θυμίζω ότι μιλάω πάντα για το πολιτισμένο κομμάτι της Ιταλίας, τη Βόρεια Ιταλία).
Στην Ιταλία θεωρητικά διώκεται και ο πελάτης αν πιαστεί με πόρνη. Στη πραγματικότητα δεν εφαρμόζεται, εκτός και αν του καυλώσει κάποιου δημάρχου να πλήξει τη πορνεία στη πόλη του για να πάρει ψήφους από τους καθολικούς.
Βέβαια, αν έχετε οργανωθεί τόσο πολύ και καταλήξετε να χαίρεστε τον αγοραίο έρωτα στην Ιταλία, θα έχετε ήδη καταλάβει πως πρέπει να συμπεριφέρεστε γενικότερα, και ο κίνδυνος να σας πιάσουν είναι θεωρητικός.
Αυτά τα λίγα.
