Mού είναι πολύ δύσκολο να συνάψω ανθρώπινες σχέσεις. Δεν έχω πρόβλημα στο να μιλήσω με ένα άτομο για 80 δευτερόλπετα και μετά να χαθούμε ο ένας από την από την οπτική του άλλου για πάντα -όχι- αλλά το να μπω μέσα στο σπίτι μου και να υπάρχει ο οποιοσδήποτε εκεί να με περιμένει και να κάθεται να με κοιτάει ,να με εξετάζει, να εστιάζει επάνω μου , εκεί ξεκινάει όλη η ομίχλη...Και στη συνέχεια το κινητό που χτυπάει από χίλιους δυο που σε αναζητούν και θέλουν ο καθένας ένα μοναδικό κομμάτι του παζλ σου. Ο χρόνος που ζητούν οι άνθρωποι από εσένα να τούς αφιερώσεις είναι απροσμέτρητος όπως και η ενέργεια που θα σού ρουφήξουν όπως τα κουνούπια το αίμα. Αν πω Ναι στις καφετέριες , Ναι στα πάρτυ γενεθλίων και αποφοίτησης, Ναι στα όποια καλέσματα θα σφάξω όλη τη μαγεία μου όλα τα σχέδια όλα αυτά που θέλω να πετύχω. Τους στόχους και τα όνειρα που θέλουν όλο το χρόνο μου -όλον όμως- όλη την ενέργεια όλο το είναι μου. Γι' αυτό νοιώθω καλά στα μπουρδέλα διότι επιλέγω να καλύψω την πιο ουσιαστική ψυχική ανάγκη του σεξ χωρίς να χάσω ούτε λεπτό παραπάνω από ανούσιες παρέες που ποτέ δεν εξάπτουν το ενδιαφέρον μου. Νοιώθω πολύ καλά που το Μετάξι ανοίγει και τα κορίτσια πληθαίνουν. Είναι ο τρόπος ζωής μου πια ,όλα πάνε ρολόι , Καλησπέρα σε όλους τους ΜΥΣΤΕΣ
