Όλες οι κριτικές για την Ολίβια - Λ. Αθηνών 318

Μπηκε στο δωματιο με εναν δονητη χεριου, καπνιζοντας. Της ειπα οτι μπορει να συνεχισει το τσιγαρο που πηγε να σβησει, αλλα να φερει τα υπολοιπα αξεσουαρ. Πραγματι, σε ενα λεπτο ειχε επιστρεψει με το τσαντακι κι εκατσε να τελειωσει το τσιγαρο.
Ειναι γεματουλα, εχει το προσωπο των φωτογραφιων αλλα δεν ειναι πια 20. Ειναι λιγο πριν τα 30. Επισης, εχει αφησει το σωμα της εντελως αγυμναστο τα τελευταια χρονια για διαφορους λογους που μου ειπε, οποτε ειναι γεματουλα. Τελος, ειναι φιλικη και εχει ορεξη για κουβεντα, αλλα οχι και τοσο πολυ για σεξ.
Αρχισαμε με εμενα να πιανω τα βυζια της, ειναι πραγματι πολυ ωραια. Και το προσωπο της ειναι γλυκο. Εγλυψα βυζια, αλλα για φιλια ουτε λογος. Μετα της εγλυψα λιγο τα ποδια και της ζητησα να γλυψει τα αρχιδια μου. Αρνηθηκε κατηγοριματικα. Με τα πολλα μου εβαλε δαχτυλο. Γελαγε με αυτα που εκανε, σαν να μου λεει: Τι μαλακας ανωμαλος εισαι! Που ισχυει, αλλα την πληρωνω για να προσποιηθει κατι αλλο. Μετα μπηκε με το στραπ, εναν ωραιο κοκκινο δονητη εχει τοσα χρονια αυτο το στουντιο αλλα δεν εχουν προσεξει και η ζωνη εχει χαλασει. Ας το εχει στο νου της η διευθυνση να ανανεωσουν τη ζωνη για να μπαινει ο κοκκινος δονητης (αν διαβαζουν). Μπηκε με τη βοηθεια μου μεσα μου και αρχισε να με πηδαει αργα. Υστερα απο λιγο εβαλε δυναμη κι ενιωθα το στιβαρο της σωμα να με καρφωνει βαθια. Μετα απο λιγες παλινδρομησεις εχυσα. Τα ειπαμε λιγο, το εχει πολυ στο σοσιαλ η κοπελα, και φυγαμε.
Καλες Τσαρκες!