Λεπτομέρειες αξιολόγησης

…Μελιάδα, ουράνια σταγόνα αίματος!

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο γιός Κρόνος έκοψε τα παπάρια του πατέρα του Ουρανού.
Έτσι το αίμα έσταξε στην γη και εγεννήθησαν οι Νύμφες Μελίες.
Η Νύμφη μας θα μπορούσε να τρέχει μαζί με την Άρτεμη κυνηγώντας στα δάση τον ευατό της (ελάφι).
Η μήπως φέρουσα την λατινική εκδοχή του ονόματος αυτού, να είναι η ίδια η Άρτεμις?
Dia!
Madonna mia!

Αυτή την φορά θα αναλωθώ στην περιγραφή του κάλλους της Μούσας και ουχί επί της γενετήσιας επίδοσης της.
Σονέτο αιθέριας ψυχανάστασης!
Τι κόμη είναι αυτή ωρέ παλικάρια!
Τι εξαιρετικό δώρο της έκανε ο θεός!
Τέτοιες κόμες θα συναντήσεις μόνο στους ορυζώνες της ακολασίας της νότιας, νοτιοανατολικής Ασίας, εκεί που βολοδέρνουν κάποιοι από τους παππούληδες…
Μέχρι κάτω τον ποπό, οοό!

Η μελαχροινή Ραπουνζέλ είναι κορασίς απαράμιλλης ομορφιάς και ορθοστασιάς.
Εκτός της κόμης φέρει τα εκλεπτυσμένα χαρακτηριστικά μιάς χορεύτριας κλασικού μπαλέτου.
Ο ψηλός λαιμός, οι μικροί καρποί και αστράγαλοι, το αμαζικό στήθος, τα όμορφα ίσια νευρικά πόδια, τα μακρυά ντελικάτα δάχτυλα χεριών, τα δυνατά ακροδάχτυλα ποδιών είναι μερικά από αυτά.
Τα έχει όλα!
Να χώσεις το στόμα σου κάτω από τους μικρούς λοβούς των αυτιών, κρυμμένος εκεί από την τροπική βροχή των μαλλιών και να γευτείς το πιό όμορφο λουλούδι.
Να αφήσεις να γλιστρήσεις στο σύμβολο της αιώνιας δωρικής ομορφιάς, τα μικρά στήθη!
Να μεγαλώσεις από τον τρύγο!
Έπειτα να σε παρασύρει η βροχή, καταρριχόμενος εκεί που γεννήθηκες.
Εκεί λοιπόν μπροστά θέλω να πεθάνω, εκεί που γεννήθηκα…

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω.

Cheers tavaris!