Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δεν είμαι πολύ τακτικός πελάτης του «μωρού», άλλωστε είναι γνωστό ότι προτιμώ την ποικιλία.
Τη είχα πρωτοδεί στο ξεκίνημα της, μετά από βοήθεια φίλου από δω, - πολύ πριν αποκτήσει «δικό» της thread – αλλά ο μεγάλος ερασιτεχνισμός της με απογοήτευσε.
Δεν θα την είχα ξανασυναντήσει, αλλά τα συνεχόμενα καλά σχόλια με είχαν κινήσει την περιέργεια και τον χειμώνα, σε μια βδομάδα «ξηρασίας» στα ct, έκανα κίνηση να δω τι άλλαξε.
Από τότε είναι σαν «χρυσή εφεδρεία», την έχω συναντήσει άλλες 2 φορές, η πιο πρόσφατη πριν ένα μήνα, στο γνωστό hotel της Γλυφάδας.
Η Εύα είναι ακριβώς αυτό που δείχνουν οι φωτογραφίες στο site της.
Δεν είναι καμιά κορμάρα, αλλά η φωτοσοπιά είναι μηδενική, ότι βλέπεις παίρνεις.
Ηλικιακά δείχνει όσο διαφημίζει, 22 με 23 χρονών, μέτριο ύψος, λίγο κάτω από το 1,70 , έχει μερικά κιλά παραπάνω για τα γούστα μου και είναι αγύμναστη, είναι όμως «ζουμερή» κάτι που σε πολλούς αρέσει.
Όλες τις φορές ήταν περιποιημένη στα ευαίσθητα σημεία και με δέρμα απαλό.
Σημαντικό μείον το στήθος που είναι πολύ μικρό, ειδικά για τον σωματότυπό της.
Πρόσωπο καλούτσικο με ωραία μάτια, δεν με ξετρέλανε αλλά είναι o.k., αυτό που λέμε «κορίτσι της διπλανής πόρτας».
Ένα σημαντικό προσόν θα έλεγα ότι είναι η φωνή της, «ζεστή» και καυλιάρικη, θυμάμαι την πρώτη φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, είχα «φτιαχτεί» αμέσως και ανυπομονούσα για την συνάντηση.
Συνήθως ντύνεται πολύ απλά και ειδικά με τα flat παπούτσια «χάνει», ντυμένη με ψηλοτάκουνα «ανεβαίνει» επίπεδο.
Πάντα κάνει ντους πριν την «μάχη» και έχει μαζί της ένα sexy underwear.
Φιλά ωραία, με χάδια και φιλιά προχωρά προς τα κάτω, πίπα αρκετά καλή, σχετικά βαθιά, με σάλιο, σωστή χρήση των χεριών και περιποίηση αρχιδιών.
Αν δεν την σταματήσεις, σε «τελειώνει» εκεί για πρώτο γύρο, την ανταπόδοση της περιποίησης την γουστάρει, άλλωστε οι τρυπούλες είναι πάντα πεντακάθαρες.
Το πήδημα το απολαμβάνει μαζί σου, έχει πολύ ενέργεια, το γουστάρει και το δείχνει, ειδικά στο πρωκτικό που την ζορίζει παραπάνω οι κραυγούλες της σε φτιάχνουν.
Είναι φιλική, πρόθυμη και πάντα χαμογελαστή, δίκαια έχει πολλούς fan που «στενοχωρήθηκαν» την μέρα της σύλληψής της.
Το κορίτσι «μας», μπορεί να αισθάνεται αδικημένο αλλά ο νόμος είναι νόμος άσχετα με το ότι «κινείται» επιλεκτικά και δίνει την εντύπωση ότι περισσότερο υπάρχει για να δημιουργεί ένα φόβο που πολλές φορές κρατάει τα μπόσικα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που ένα μηχάνημα κρατάει στη ζωή τη γιαγιά και πολύ θα ήθελε κάποιος να τραβήξει την πρίζα, αλλά ο «φόβος-νόμος» τον κρατάει.
Όπως, όμως, αν η ευθανασία νομιμοποιείτο αύριο, 10 χιλιάδες πρίζες θα τραβιόντουσαν από χαρούμενους κληρονόμους, έτσι και στο πληρωμένο sex, αν αύριο αφηνόταν ελεύθερο 10 χιλιάδες κορίτσια θα βγαίνανε στους δρόμους να πηδηχτούν για λεφτά.
Οπότε όποια θέλει να τα κονομήσει από τον αγοραίο έρωτα πρέπει να πάρει το ρίσκο.
Βέβαια τα «στρουμφάκια» έπιασαν αυτή ενώ άλλες ανατολικές αλωνίζουν, αλλά για τους γνωστούς λόγους έτσι γίνεται πάντα, όποια αποκτά μεγάλο σουξέ μπαίνει στο στόχαστρο.
Και η Evita δημιούργησε μεγάλο χαμό στο thread που φέρει το όνομά της, απ’την στιγμή που έγινε «στρουμφίτα» πολλών, έβαλε μπρος την διαδικασία να κινηθούν τα «μικρά μπλε ανθρωπάκια» για να τα δει το μωρό με τις στρουμφοχειροπέδες και να πει: «πούτσες μπλε».
Λέγοντας σουξέ θυμήθηκα ότι συμπτωματικά πρέπει να συνελήφθη την μέρα της πρεμιέρας στο θέατρο Badminton του μιούζικαλ «Εβίτα».
Δυο τρεις μέρες μετά, μέσα Μαΐου, που είχα πάει εγώ, θυμάμαι ότι η γνωστή φράση του έργου και το κοινό όνομα με την πρωταγωνίστρια, την «έφεραν» στο μυαλό μου.
Το «Εβίτα» είναι σίγουρα μια ωραία ιστορία, η ζωή της Εβίτα Περόν, αμφιλεγόμενου «μύθου» της Αργεντινής, είναι μια σπουδαία παραγωγή, υποχρεωτικά πολύ γεμάτη από χορευτές και σκηνικά, αλλά πολύ σημαντική στιγμή στο έργο είναι το καταπληκτικό σουξέ που έγραψε ο Άντριου Λόιντ Βέμπερ: η επίκληση της πρωταγωνίστριας σε μια Αργεντινή που δεν πρέπει να κλάψει γι' αυτήν είναι μια στιγμή θεϊκής έμπνευσης.
Το “Don’t cry for me, Argentina” μου θύμιζε τον οδυρμό που γινόταν στο thread της, με αφορμή την σύλληψή της, αλλά η μηδενική μου συμμετοχή σε αυτό με σταμάτησε το να ποστάρω “Don’t cry for me, Greece”…