10.... «Trans X Κωνσταντινούπολη»: Ντοκιμαντέρ για τις τρανσέξουαλ της Πόλης
Το ντοκιμαντέρ «Trans X Κωνσταντινούπολη» παρακολουθεί τη ζωή της Εμπρού Κιράντσι, μιας τρανσέξουαλ που ζει στην Πόλη και αγωνίζεται ενάντια σε όλες τις διακρίσεις που γίνονται εις βάρος της ομοφυλόφιλης κοινότητας και των διαφυλικών ατόμων.
Χιλιάδες τρανσέξουαλ ζουν στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας. Από το 2009, έχουν αυξηθεί τα περιστατικά βίας και οι φόνοι των γυναικών αυτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία δύο χρόνια, 49 τρανσέξουαλ έχουν δολοφονηθεί στη γειτονική χώρα.
Σκηνοθέτιδα του ντοκιμαντέρ είναι η Γερμανίδα Μαρία Μπίντερ. Η Εμπρού Κιράντσι ζει μαζί με την 84χρονη μητέρα της Μπίντερ, μια πρώην νοσοκόμα από τη Γερμανία. Έχουν ιδρύσει μαζί μάλιστα ένα γηροκομείο για τρανσέξουαλ.
Στο πρόσφατο φεστιβάλ κινηματογράφου της Κωνσταντινούπολης, η Μπίντερ κέρδισε για την ταινία της ειδική διάκριση, που απονέμει το Συμβούλιο της Ευρώπης για παραγωγές που έχουν να κάνουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Αυτό που θέλαμε να δείξουμε ήταν ένα είδος ανάλυσης μιας συγκεκριμένης περίπτωσης, μια κινηματογραφική ανάλυση, πώς τα λόγια μίσους, όλη η ρητορική αυτή μπορεί να φτάσει στην εγκληματική πράξη, που μπορεί να είναι τελικά και φόνος. Για πάνω από εννιά μήνες, παρακολουθήσαμε γεγονότα που οδήγησαν στο φόνο μιας τρανσέξουαλ. Ήταν φοβερό για μας. Θεωρητικά το γνωρίζαμε, αλλά ήταν πέρα από κάθε φαντασία αυτό που πραγματικά συνέβη. Δεν το περιμέναμε» δήλωσε η σκηνοθέτιδα.
Το ντοκιμαντέρ αποτυπώνει τα προβλήματα των διαφυλικών ατόμων. Οι φόνοι ατόμων με διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα, είτε πρόκειται για λεσβίες, είτε για γκέι, είτε αμφιφυλόφιλους είτε τρανσέξουαλ είναι κάτι που δεν απασχολεί έντονα την τουρκική κυβέρνηση, καθώς όλα αυτά τα άτομα θεωρούνται ότι είναι άρρωστα και δυστυχώς δεν προστατεύονται από τη νομοθεσία.
«Δεν ήθελα να δείξω στην ταινία μου ανθρώπους που είναι θύματα. Ήθελα να κάνω ένα φιλμ για ανθρώπους που έχουν έλεγχο της ζωής τους. Το θέμα της ταινίας μας αγγίζει τον παραλογισμό, είναι σκληρό και αποκαλύπτει την κακή πλευρά των ανθρώπων. Ήθελα όμως να διηγηθώ την ιστορία μου με χιούμορ. Γι’ αυτό το λόγο σε όλη τη διάρκεια, μπορείτε να αντιληφθείτε αυτό το λεπτό χιούμορ, στο οποίο στηρίζεται η διήγηση. Ήταν καταπληκτικό το τι έγινε όταν η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κωνσταντινούπολης. Υπήρχαν πολλά γέλια, παρά τη δυσκολία που έχει το θέμα μας» τόνισε η Μπίντερ.
Η σκηνοθέτις έχει κάνει και στο παρελθόν αρκετά ντοκιμαντέρ για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για το ρατσισμό και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Είναι μια δραστήρια ακτιβίστρια που θέλει να δίνει μεγαλύτερη διάσταση στα θέματα με τα οποία ασχολείται, πέρα από την κινηματογραφική τους προβολή και ανάπτυξη. Το «Trans X Istanbul» είναι και αυτό με τη σειρά του ένα ευρύτερο πρότζεκτ.
«Πρόκειται για ένα μεγάλο πρότζεκτ, στο οποίο συνεργαζόμαστε με την τουρκική ομοφυλόφιλη, αμφιφυλόφιλη και τρανσέξουαλ κοινότητα. Οργανώνουμε ένα ολόκληρο πρόγραμμα από εργαστήρια. Έχει να κάνει με το πώς αυτές οι μειονότητες πρέπει να συνεργάζονται καλύτερα με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να λένε τη δική τους άποψη για τα πράγματα, έτσι ώστε να προσφέρουν μια καλύτερη εκ των έσω εικόνα του προβλήματος. Θα κάνουμε περιοδεία με την ταινία σε οκτώ πόλεις της Τουρκίας. Πρόκειται για μια δουλειά που έχει να κάνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν παρουσιάζουμε απλά την ταινία. Είναι ένα πιο περίπλοκο πρότζεκτ» εξήγησε η Μαρία Μπίντερ.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετώπισε η δημιουργός της ταινίας ήταν βέβαια η χρηματοδότησή της. Κανείς δεν ήθελε να βάλει χρήματα σε μια παραγωγή που έχει να κάνει με τα εγκλήματα μίσους. Ευτυχώς, η χρηματοδότηση εξασφαλίστηκε από το Ευρωπαϊκό Μέσο για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η ταινία παίζεται τώρα σε κινηματογράφους της Τουρκίας. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να τη δει ελεύθερα και στο ίντερνετ.
